Ania D.

Warsztatowo całkiem nieźle,tylko czemu takie smutne,to ma być bunt,prowokacja,zastosowanie toposu ,,świata na opak",czy zwyczajnie bez powodu? Pytam z ciekawości. Ps. Wers z karpiami można by zmienić na karpie szamocą się. Pozdrawiam

Krakowskie uliczki, lipcowa noc, wszystko jest dziwnie poetyckie. Dorożki na Rynku, stukot kopyt na bruku, czy zgadłbyś,która zaczarowana? Starówka też dziś jakoś podobna do pejzaży Czechowicza i wszędzie rozbrzmiewa odwieczny rytm-leśmianowski światopogląd. Gdybyś tu był... Nie mogę spać, tęsknię, gdy minie noc zostaną mi tylko Stare Miasto,Śródmieście, biała kawa w Temidzie i tomik ks.Twardowskiego z założonym wierszem ,,świat zmaglowany [...] tylko miłość wariatka ta sama".

Ten wiersz to jeden z moich dawniejszych,zamieściłam go tu z sentymentu do niego,ale macie rację co do swoich uwag.Bardzo mi się przydały. Zainteresowanych innym moim utworem pt. Prośba(ks.J. Twardowskiemu)zachęcam do przeczytania,myślę, że ten akurat chyba warto.Dzięki za dobre rady, pozdrawiam.

Spadają liście i mija życie to już kolejna ich jesień, a oni wciąż myślą o nowym,nieznanym, śledzą bieg rożnych zdarzeń, a tak naprawdę siebie nie dostrzegają. Spadają liście i mija życie, znów przeszli obok siebie, minęli się w pędzącym tłumie, nie zamienili ze sobą słowa... Chcecie do tego happy endu, powiem wam, nie napiszę. Nie umiem zmienić biegu ich życia i nie wiem,ile im jeszcze potrzeba jesieni, żeby się nauczyli prawdziwej miłości...

Apropos formy to w ostatniej cząstce jest ona stylizowana na autotematyczną poezję Ks.Twardowskiego,ale rzeczywiście można by tę ostatnią cząstkę roczłonkować na przynajmniej dwie mniejsze.Będzie korzystniej wyglądać i łatwiej będzie się czytać. Pozdrawiam i dziękuję!

Wiersz mi się bardzo podoba,tylko mam zastrzeżenia do finału. Dopisałabym przynajmniej jeszcze jeden wers,albo wydzieliłabym dwa ostatnie wersy jako odrębną cząstkę kompozycyjną. Jeszcze jedna uwaga:,,baranki" można by zmienić na ,,obłoki".

Pomysł dobry,ale zakończenie wydaje mi się niewystarczające. Rozwinęłabym ten temat na jeszcze kilka zwrotek.

Wiersz dobry do czwartej cząstki,która pod względem kompozycyjnym jest trochę ,,z innej bajki". Z zakończeniem jest podobnie. Trochę za dużo patosu jest w Twoim wierszu. Zapewniam Cię, że 99% uczuć można wyrazić przy pomocy najprostszych słów,nawet w poezji.

Podoba mi się pomysł, zakończenie i forma. Sugerowałabym zmianę tytułu lub dodanie wzmianki o tytułowym przedstawieniu. Zmieniłabym z ,,sercami bardzo lekkimi"na np.,,z sercami tak lekkimi".Poza tym nie mam żadnych zastrzeżeń.

Ogólnie Ok. Moim zdaniem może być super, jeśli wyrzucisz ten fragment o galaktyce,wielokropki przeniesiesz linijkę wyżej, a w zakończeniu napiszesz ,,to czemu samotna jestem". Spróbuj i zobacz,jak taka wersja będzie Ci się podobać.

Serdecznie dziękuję za pozytywne recenzje wiersza,którym tu zadebiutowałam. Myślę, że każdy poeta amator czeka na coś takiego. Trzy przychylne opinie to nie jedna,a więc chyba rzeczywiście w tym wierszu musi być to ,,coś".

Wiersz ogólnie mi się podoba,ale coś bym zmieniła z tym ,,od wtorku kota w worku",bo robi się z tego rym częstochowski,jeżeli to nie było zamierzone,warto by ten fragment przemyśleć. Do końcówki dopisałabym przynajmniej jeden wers,żeby było wiadomo,że na przykład podmiotowi lirycznemu jest dobrze z tą samotnością,piórem itd. albo, że ona mu do czegoś służy,albo jeżeli chcesz zakończenie zostawić bez zmian, to postaw ,,..." wtedy koniec wiersza będzie tajemniczy,symboliczny. Pozdrawiam:)

Ty, co z taką lekkością piszesz o mrówce, ważce, biedronce, o świętym gapie i wierszach, za które nie płacą dolarami Nobla Co krzyczysz na kaznodzieję, by nie straszył piekłem, a do niedowiarka mówisz, że nie przyszedłeś go nawracać, bo po co Naucz mnie, prostego człowieka, czasem grajka i poetę, co pisze do szuflady optymizmu i wiary w ludzi, prostoty stylu, wierszy pogodnych, co choć długie, to nie nudzą i modlitwy z dziecięcą szczerością, co ją Anioł zaniesie do samego Boga