Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

teresa943

Użytkownicy
  • Postów

    12 506
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Treść opublikowana przez teresa943

  1. obejmij mnie mocno tak lubię przypływy czekałam na to zakończenie też lubię pozdrawiam cieplutko -teresa
  2. zakazany owoc smakuje krótko "a teraz mozolnie" serdecznie pozdrawiam -teresa
  3. wspomnienia czasami wracają i rozczulają serdecznie pozdrawiam -teresa
  4. Judyt, nie czytałam, tylko "dotknęłam osobiście"... a to, że czytasz drugi raz i zastanowiło, to cieszy, dzięki; serdecznie pozdrawiam -teresa
  5. czerwień warg na czole trzy kreski zamyślone nad błękitem oliwka przybladła na skroniach srebro z dołeczkiem pośrodku podbródek nie golony poszarzał w oku wzruszyła się kropla spływa cicho szumi trzcina roztargniona kalina pogubiła korale zbiera wróbel zaniemówił gdzie pamięć gdzie zapomnienie początek gdzie koniec czas blisko dalekim zaraz potem już tylko nieskończoność
  6. nie pytaj mnie dokąd idę wydeptaną drogą przecież wracam z pokorą do jaskini w Gargas gdzie moja dłoń obok innych na skale zapisana od początku świata "wydeptaną drogą" - przez pokolenia "wracam z pokorą do jaskini" - to nieskażonych czasów, pierwotności "moja dłoń obok innych na skale zapisana od początku świata" - od stworzenia w zamysle Boga; to takie moje skojarzenia i rozmyślania serdecznie pozdrawiam -teresa
  7. Nikt przecież nie zapina pasów Ale Bóg nie ujrzy swej twarzy W odbiciach pozmarłej. Kałuży warte przemyśleń serdecznie pozdrawiam -teresa
  8. Zapragnęłam przyjąć co mi dajesz. Żyć, mimo pszczoły zamkniętej w słoiku. po rozpaczliwych zmaganiach wewnętrznych nadzieja i uspokojenie, optymistycznie serdecznie pozdrawiam -teresa
  9. fajnie, taki sentyment do "staroci"; jakże to ludzkie serdeczności -teresa
  10. taki jest człowiek, ciagle zawraca serdecznie cmokam -teresa
  11. Adamie, podpisuję się pod tym, co powiedziałeś -teresa
  12. bardzo się obnażył ten Poeta... a tak na poważnie, świetna ironia na pojmowanie Poezji; bo przecież to prawda, że jest uzależniona od czytelników i komentatorów, a każdy inaczej odbiera, więc gdyby dogodzić wszytkim, trzeba by było co chwilę zmieniać w/g gustów, najważniejszy chyba jest warsztat; takie tam moje przemyślenia... serdecznie pozdrwiam -teresa
  13. z lekką ironią przedstawiona prawda o nas, niestety tacy jesteśmy i czasami potrzeba, aby ktoś nam o tym przypomniał tak jak Pan w tym wierszu; czytałam kilka razy, bardzo mi się podoba serdecznie pozdrawiam -teresa
  14. urocze malowanie światłem na bieli tego, co podpowiada wyobraźnia, tworzenie piękne serdecznie pozdrawiam -teresa
  15. wróciłam; chwila zastanowienia (zastygnięcie w bezruchu, zasłuchaniu) pomogła pl coś ważnego zdrozumieć, może tym kluczem jest "zawierzenie"? tak mi przyszło do głowy; wiersz na pewno zawiera ważne przesłanie, a to, że przyciągnął, to wielki + ciepełka i serdecznie pozd. -teresa
  16. myślę, że w tym wszystkim, co banalne, kryją się nasze pasje, jeśli są jakieś pasje, to życie nie jest banałem; to tak jakoś przemówiło do mnie ale to moje takie tam... serdecznie pozdrawiam -teresa
  17. tak tereso, mieć sumienie, to mieć serce:):):) a mieć serce, to umieć kochać słoneczka i uśmiechu -teresa
  18. koszmarek zgrabnie przemycony nie straszy tylko sygnalizuje dobre serdeczności -teresa
  19. budzi refleksje o odrodzeniu z popiołu jak Feniks, zawiera przesłanie nadziei i zachętę, by wzlecieć ku słońcu; bardzo ujął serdecznie pozdrawiam -teresa
  20. Judyt, czytałam w W i teraz czytam tępa jestem, nie wiem, o co biega "pociąg zawierzenia"? powrócę tu cieplutkie pozdrówki -teresa
  21. Tęsknie za pustką, która zdaje się być lepsza niż przerażone oblicze. straszna melancholia dołek psychiczny pozdrawiam cieplutko -teresa
  22. najbardziej ujął mnie tytuł "po prostu" rozwiniety w wierszu tak lekko, że aż chciałoby się pójść na ten spacer i za to + serdecznie pozdrawiam -teresa
  23. po przeczytaniu wiersza pomyślałam sobie, że może warto czasem spojrzeć pod nogi i przyjrzeć się chodnikowym płytom, są takie różne...niektóre wyszczerbione, potrzaskane, pochylone jak ludzie - wierszyk niby zabawny, a budzi refleksje... serdecznie pozdrawiam -teresa
  24. bo ta wierna psina straż przy pani trzyma i nie ma rady, trzeba "wrastać w ziemię ze spuszczonymi oczami" - wyrzuty zawstydzają swoją drogą ta "psina" czuwa jak strażnik serdeczności -teresa
×
×
  • Dodaj nową pozycję...