teresa943

Miło mi, że choć mój wierszyk podarował Ci namiastkę zapachu fiołków i ciepłych słów... Z całego serca cmokam :)))))

Zawsze, Zbyszku, ten moment budzi największe emocje... Dziękuję. :))) Cieplutkie pozdrówki na całe popoludnie -Krysia.

Dzięki Bernadetko. Serdeczne pozdrówki :))) Krysia.

Kasiu! Ja podobnie jak wyżej, ale czytam Twoje...potem jeszcze długo myślę...jesteś fantastyczna ze swoją ciekawością. Serdeczne pozdrówki :)))) Krysia.

Mateuszu! Piękny wiersz. Wzruszający. Szkoda, że teraz riuna...a może jakaś renowacja? :))))))) Cieplutko pozdrawiam -Krystyna.

wczorajsze ulotne dojrzało samotnie mam z nim wiele wspólnego mamy obie ręce obie nogi Ogromny optymizm! Człowiek jak wino dojrzewa w samotności i po czasie rozumie, że zawsze jest jakiś, choćby najmniejszy, powód do radości. :)))) Cieplutko pozdrawiam.

usta które nucą należą do niej jego milczące za dwoje w rozpadaną noc wszystko się rozpada Smutne to...tak jakby opowieść o dwojgu kochajcych się ludziach, z których jedno odeszło do wieczności (chyba on); we wspomnieniach peelki przeżyte chwile wciąż powracają, szczególnie, gdy ciemno i długie samotne wieczory, a na dworze pada...wtedy jest najbardziej smutno, bo widać jak na dłoni, że "tamto" się "rozpadło" i nie powróci... Coś w ten deseń mi zaświtało :)) Mimo wszystko radośnie pozdrawiam.

Mateuszu! Jesteś bardzo wrażliwy i uczuciowy... że też są jeszcze tacy meżczyźni :)))) dziękuję serdecznie i cieplutko pozdrawiam -Krystyna.

zalotna woń fiołków na rozmarzonej łące wciąż świeża mimo srebrnej jesieni nadzieja non stop rozśpiewana szybuje priorytetem wbrew wszystkiemu dotrze pod białym atłasem zarumienioną nieśmiałość chowałam dla ciebie rozpakujesz?

Skąd wiesz? Znasz ją? A czarodziejskie słowa...dobrze czy źle? Serdecznie pozdrawiam.

nie gniewliwa ochoczo przebacza winy z obfitości serca w deszczu rozmywa a uwiecznia dary pokochaj za nic odda w pucharze nieprzebrane smaki zachłyśniesz się lotem orła uniesiesz w przestworza na szczycie z aniołem jestem gotowa a ty?

Patriotycznie? Jest nad czym podumać...tylko szkoda, że nie bardziej poetycko...a może to zamierzone? Serdecznie pozdrawiam Waldemarze :)

Jak zwykle u Ciebie...wieloznaczność i okazja do gimnastykowania szarych komórek...podoba mi się :)) Pozdrawiam.

Babo! Brawo! Tyś spec od szyfrów, że ho ho :)) Dziękuję i ściskam :)))) -Krysia.

Wierzę, bo aż Ci się płatki w kwiatkach zmrużyły :)) Dziękuję i pozdrawiam:))

Podobno cebule są bardzo przyjacielskie, trzeba tylko spróbowac:) pozdrawiam serdecznie:) Dodam, że mimo wyciskacza łez są bardzo zdrowe...:)) Dobranockowo pozdrawiam (bez cebuli):))

A mnie się podoba...wyraża osobiste odczucia, pragnienia...taki ludzki... Serdecznie pozdrawiam :)) Krysia.

Pamiętam ten wiersz z Warsztatu...bardzo wymowny...jest jak "niemy krzyk" pragnień peela i nawet ten pies, wg mnie, ma tu ogromne znaczenie; ale to takie tam moje... Pozdrawiam serdecznie :)) -Krystyna.

Kasiu! Też wpadłam z zadyszką, ale przeczytałam...polecę dalej, po drodze podumam :) Pozdrówki. Krysia.

Marlett! pomiędzy ziarnka piasku wcieram kontury zbutwiałych liści proszę ściśnij moją rękę najmocniej jeśli potrafisz zatrzymaj mnie Piękny i taki życiowy obrazek, choć bardzo smutny. Smotność może dopaść każdego niezależnie, ile ma lat i jest bardzo dotkliwa...powyższa zwrotka wyraża pragnienie bliskości... Wersja Tomka bardziej mi leży...ale i tak wiersz się podoba. Radości.:))) Krystyna.

Bernadetko! Niedawno dostałam "manto" za kolory...teraz dla asekuracji użyłam chabrów, akurat były zmrużone :))) fajnie, że lubisz polne kwiatki... Dziękuję i pozdrawiam -Krysia.

Kasiu! Ty to umiesz czytać...niedługo będziesz znała rysopis peelki :)) Dziękuję. Ciepełka życzę -Krysia.

Marlett! Nie tragizuj...przecież pędzą ku jednej stacji...tam się zatrzymają i ... może? Wszystko możliwe :)) Dziękuję i pozdrawiam.

Eliaszu! Z wrażenia aż spiekłam raczka... dziękuję :)) Grupa Cherubinów Jordanu? Zaciekawiasz... jesteś założycielem? A jak się tam dostać? Wypełnia się ankietę? :))) Serdecznie pozdrawiam. +Tak ja prezes jestem ale mówi mi sławek. ;) jak na razie trwają testy nowego portalu literackiego; mój młodszy o rok i 5 Miesięcy (sic!) braciszek Mateusz założył coś jak portal i tam można założyć literackiego bloga. jak będą poprawione aktualne błędy na stronie to będziesz mogła dołączyć do mnie... strona jest łatwa w obsłudze - i możesz mi wierzyć bo ja noga jestem z informy. Ale propozycja...ho ho :))) dziekuję.

Rachel! Dzięki za wnikliwość i szczerość... No cóż? Co czytelnik, to inne spojrzenie...i to chyba dobrze :)) Serdecznie pozdrawiam.