Baba_Izba

oj, pachnie już marcem, moja kotka to wie najlepiej! Dziękuję Judyt, za przeczytanie i wpis. Już mi cieplej. Styczniowe od baby - hej!

nie jeden filozof to potwierdzi: w poezji jak w życiu; bywa, że śmierdzi! Niezwykle onieśmielona kwintesencją, bardzo dziękuję za wgląd i komentarz, a zwłaszcza za ocenę zachwytu jęków, jak to baba, lubię zaglądnąć to tu, to tam! Pozdrowienia ze zydla przed izbą - ślę gorące!

odkąd tylko pamiętam smutek kolory ma zimy jest czernią i bielą posiwiałych świerków śnieżną zamiecią szarością gęstwiny zimowy smutek nie zna łez zbudzony gniewnym słowem pachnie żywicą starych drzew i śniegiem wczesno - marcowym

Z życzliwą (bardzo) zazdrością delektowało się czytając - "Adamowe gołe tylko żebro" , czyli - baba (raz na wozie, raz pod wozem) - hej!

zoned płynie lekko i przyjemnie, jak muzyka! Bomba, a że loncik cieniutki - trudno, ważne, że jest wielkie bum a nie niewypał! Smutna żem baba, bo na końcu "taki mam program: jednym palcem sobie pogram!" Baba z woza - hej!

nie dość, że zoned i erotyk cudnej urody, to jeszcze naga prawda! Przykro ale stygnie! Jędzowata baba z woza - hej!

baba jeszcze tu wróci - warto! Przeczytałam, zauroczona z wozu po asfalcie - hej!

onieśmielona oceną się czuję, przestałam - grzebnęłam, rymnęłam - znów pedałuję! Ślę wdzięczne dzyń, dzyń!

w porywie uczuć, Pani Ewo odpowiem: jak ja cuś ułożę - to i zemdlić może! Z sympatią, baba - hej!

dziękuję Panu, westchnienia gołębich gniazd do stóp ścielę!

dobry pomysł i wykonanie, czytałam z przyjemnością, "delikatne muśnięcie kocim ogonem" poczują tylko wrażliwi a niestety, świat sprzyja gruboskórnym! baba woła ciepło - hej!

na mój babski gust, za dużo zaimków: moim, ja, jego, nawiasem mówiąc, szczęściarz z NIEGO! z woza - przyjazne hej! - od baby

nawodnij ust swych tchnieniem jałową rymów pustynię popłynę by westchnienia gołębich gniazd ci rozścielić pościeli kwiecistych łąk tęsknoty ociekam zmrokiem tropem aniołów chłepczę samotności zgorzkniałą krew niech twój oddech gorący zgasi deszcz rzęs rozszlochanych złamanym cierniem serca rozewrzyj lustra drętwych ócz stłucz kraty szklanej klatki wrażliwości mej skowytem rozkwitem pąków marzeń wplecionych w żywota ciszę chwycę rozmach rymami popłynie nad pieśniami pieśń pieść uszy głoś ekstazę pochwał triumfu mego ducha (muza): jeż dupa jeż jeż dupa jeż dupa dupa jeż wieszczem po laury sięgam z należną sławy miłością kością ci staję w gardle przeobrażenia czując smród wśród burz muzą leciałaś muchą plujką osrałaś wiersz

Oj, kaja-maja28, wyjawniać, wyjawniać, kamień już się obruszył i lawina widać też! Nie trzeba było toczyć! Dziękuję za odczucia na zielonym, pozdrawiam baba z woza -hej!

Wiersz posiada szkielet ideowy, którego realizacja, mimo usterek, budzi nadzieję poprawności. Dokładna analiza jego treści pozwala domniemywać o jego autotematyczno-ironicznej strukturze cyklicznie zaplatanej wiązki ideowej. Pozdrawiam, Krzysztof Meler. dziękuję za wiązkę nadziei mimo usterek, za wgląd i ocenę również. Baba

"i proszę mi nie śmiecić pod wierszami"- jak powiedział pewien wieszcz dziękuję za kosz i za całość. Hej!

toczyć kamień czy zastygnąć w bezruchu ruch to życie bezruch trwanie poszła lawina urwistym stokiem poczęciem być może albo konaniem

okazał się rozpuszczony, przed roztopieniem? dołączam uśmiech szczeeery!

Pierwszej nie tykam. Drugą wyjaśniam: nie śpiew jest to słowikowy raczej śmiech (karna)wołowy! śmiejmy się, śmiejmy, ponoć to zdrowie! Dziękuję, niezmiennie życzliwa baba.

Z taką pewną nieśmiałością: bo na starym - też wysiłek, na początku boli tyłek! a co z gumą, kiedy pęka? ona - kicha, a ja - dętka! Od wczoraj mam wypieki! Sama upiekłam, no to teraz mam - baba - placek! Ze ścieżynki nietylkodlarowerów dzyń, dzyń!

Dziękuję Stanuś, że wdepnęłaś, wsparłaś, sama sobie się dziwię! Tak mi popłynęło, palec mi się omsknął, bach, i poszło! Ja też taki mam, na zimowe dni, krążek wkładam,patrzę w szkło, i jakby na łonie natury kręcę! Tyle, że na starym przyjemniej (wiaterek), ale przynajmiej kapcia nie łapiemy! Cmoki!

Tak to zrozumiałam, i mam nadzieję inni. Panie Bogdanie, karnawał przed nami ale ja czekam na po! Lubię mojego składaczka, przez lasy, jeziorne krainy, niesie mnie (czasem lezę obok) w Polskę po kilka km. rocznie. A jak czasem on na mnie, to też się śmieję- mniej boli! Dziękuję, pozdrawiam.

Ufff! Aż mi dech zaparło! Kompletnie nie zrozumiałam co Pan miał poprzednio na myśli! Homofobię zrozumiałam jako przytyk skierowany do mnie - zamknięcie się na nowości techniczne; (homo- taki sam, jednakowy; fobię- uporczywy, chorobliwy lęk przed określonymi przedmiotami), a w Poland; jako, że dużo jeszcze ludzi w Polsce jeździ (jak ja), na starych gratach! Zapewniam Pana, że ani przez moment nie miałam takich skojarzeń jak Pan, jeśli coś w moim tekście sprawiło Panu lub komuś innemu przykrość, - przepraszam. Nie miałam zamiaru nikogo obrażać, szanuję wszystkich ludzi. A najbardziej lubię się śmiać z siebie. Porno? No, nie jestem pewna, rowerowe? Pan Bogdan Zdanowicz zrozumiał, o co mi biega, i dał temu wyraz bez podtekstu i ukrytych intencji. Proponuję zamknąć ten wątek. Dziękuję za wyrażenie opinii, mam nadzieję, że moje słowa wyjaśniły co trzeba. Pozdrawiam również. Pogodnie.

Trafne spostrzeżenie moim zdaniem! Ja tak, palcem sobie w bucie sama, i hahahihihi! Dziękuję za uwagę i wpis.

Jeśli już, to - anty! Nie G; - tak stary, że marka się starła, pewnie coś na Z albo J. Dzięki za wgląd i słowa. Pozdrawiam mile, leźć już muszę.