Anna Maria K.

Dziękuję za słowa otuchy... Mój wiersz to taki portret współczesnego dekadenta-barowicza, nie jestem propagatorką poezji moralizatorskiej, jednak kto będzie chciał, ten wysnuje z tego antywzoru wnioski dla siebie, czy lepiej iść, czy się czołgać... Pozdrawiam, również wyjątkowo trzeźwa :)

I tak jestem fanką pierwszej części. Choć nie jest źle. Pozdrawiam.

Mi się kieliszek chleba podoba ... to taka współczesna wersja chleba i wina Kto tu nie lubi tematu pijaków :> Pozdrawiam.

I w pierwszej i w drugiej wersji podoba mi się niemiłosiernie :) Lato widoczie musi być takie inne, mówie to też z własnego doświadczenia. Podoba mi sie bardzo, gratuluję, bo jest czego. Pozdrawiam ulubionym jesiennym uzależnieniem bliskości.

Czytając wiersz jeszcze raz mogę zrozumieć jego związek z zazdrością, jednak bez tej wskazówki byłoby trudno odpowiednio go zinterpretować. I jeszcze ta godność lub jej brak jest zastanawiająca... Pozdrawiam.

Wszystko świetne oprócz końcówki. To "płaczę" takie nieprzystające do reszty, chocby ze względu na ilość słów w wersach. A jeśli nawet to zostawić, to źle wypada ten przedostatni wers z niepotrzebnym wielokropkiem. Zastanowilabym sie na dwoma ostatnimi linijkami... Całość natomiast bardzo dobra, do mnie przemawia doskonale. Metafory nieprzesadzone, język kwiecisty, zrozumiały i komunikatywny. Przekaz prosty, a zaserwowany w świetnej formie. Lato wyszło stosunkowo kiepsko, za to jesień najbardziej mi się podobała: czerwono-żółte liście drzew rozścielały bezkresną drogę uzależnienia wypełnioną zapachem bliskości Pozdrawiam wonią letnich kłosów potęgującą słoność moich dni.

Tytuł mnie zaintrygował, jednak mam wakacje i nie chwytam dobrze przekazu tego wiersza. Możesz mnie troche w tym kierunku oświecić. Tymczasem forma jest nieciekawa, dośc ciężko sie czyta i gubi wątek między poszczególnymi wersami. Rozumiem, że ta lapidarnośc byla zamierzona, ale może chociaż strofy? Pozdrawiam wakacyjnie.

Nie rozumiem tej bestyjki, końcówka raczej średnia. Najlepsza jest zwrtoka o leśmianie i trzecia z zachlanną miękkością warg. Pozdrawiam.

Już tu widniał, jednak zdecydowalam się na lekką modyfikację. Bedę wdzięczna za opinie. Pani Stanisława, mam nadzieję, wybaczy, że nadal wałkuję niepożądany przez nią temat. Pozdrawiam.

- Trasa bardzo dobrze znana od jednego baru do baru – Pierwsze: zasmakować kąpieli w lodowym zdroju Lety Drugie: zrestartować klatkę z upiornymi wrzaskami mgieł nocnych Trzecie: utopić płynnym Babilonem upojenia ostatnich wrogów nie-myślenia Czwarte: udusić się w oparach oszukańczej filozofii Piąte: wstydzić się - pijak z planety trzysta dwadzieścia siedem Szóste: krzyczeć De profundis clamo ad ? Siódme: zamknąć wskazówki – jak czas stanął Ósme: nie liczyć cofać się ad fontes zacząć rachubę od nowa Dziewiąte: iść - wędrówką jedną życie jest- czołgać się? - Trasą bardzo dobrze znaną od jednego baru do baru -

Coś mało wiersza w tym wierszu. Spróbuj bardziej lirycznie, aczkolwiek zachowaj prostotę. Pozdrawiam.

Drażni zapis tytułu. Oryginalność oryginalnością, ale nie zapominajmy, że to najważniejsze są słowa, a nie układ graficzny. Pozdrawiam.

Do mnie przemawia, podoba mi sie pierwsza zwrotka i koncowy wers. Jednak Epitafium Niezbędnemu I w bardziej zminiaturyzowanej formie chyba bylo jeszcze lepsze. Pozdrawiam.

... po schodach na piechotę raczej rady nie damy... ;-) ten wiersz miał tez trochę głębsze przesłanie, nie sądzę, aby nikt go nie widział, ale tak czy inaczej nie lubicie mnie komentować:/ Mimo to pozdrawiam serdecznie barowym krokiem :D

Pomysł nie jest zły, ale kilka fraz do wymiany. Razi na początku na pustyni myśli moich - juz na samym starcie nie zachęca do czytania, choć dalej jest juz ciekawiej. Do przeróbki też: rani inne mysli moje wykańcza oazę radości Proponowałabym napisać ten wiersz jeszcze raz w myśl symbolizmu, wiersz o kaktusie i o pustyni, bez bezpośrednich nawiązań do myśli. Niech czytelnik sam pomyśli nad ideą, a może przyjdzie mu do głowy własna, całkiem inna interpretacja. To nic zlego, że utwór wywoła w nim inne uczucia i skojarzenia, niż te w Twoim zamierzeniu. Sądzę, że byloby ciekawiej. Pozdrawiam.

Forma wiersza absolutnie nie zachęca do przeczytania go i bez bicia przyznaję, że sie nie wysiliłam w tym kierunku, bo musialabym to robic wbrew zmysłowi estetycznemu. Podpisuje się natomiast pod poprzednim komentarzem o obcojęzycznych tytulach - tylko kiedy jest to uzasadnione! A angielski to malo poetycki język i nie z naszej kultury (języki germańskie). Jak już, to lepiej skrobnąć coś po łacinie - to przynajmniej jest piękne i przypomina o kolebce europejskiej cywilizacji.

Podpisuje sie pod komentarzem przedmówcy. Wiersz bardzo trafiony, do mnie przemawia /+ Pozdrawiam.

Do mnie nie trafia. Końcówka jest rzeczywiście mocna i 'zadziorna', ale nie łączy się z treścią, choć rozumiem, że kontrast byl zamierzony, ani też nie konweniuje z pseudo-patosem pierwszej części utworu. Strasznie rażą te wyliczenia w pierwszych dwóch wersach. Możesz spróbowac popracowac nad formą. Treśc do mnie nie przemawia, ale wiadomo, że są rózne gusta. Pozdrawiam.

Dziekuję za komentarz w warsztacie Stanisławie. Na razie jednak zostawiam ten rym w 3 wersie, gdyż chaos w kompozycji jest w tym utworze celowy. Czekam na kolejne sugestie. Pozdrawiam.

- Trasa bardzo dobrze znana od jednego baru do baru – Pierwsze: zasmakować kąpieli w lodowym zdroju Lety Drugie: zrestartować klatkę z upiornymi wrzaskami mgieł nocnych Trzecie: utopić płynnym Babilonem upojenia ostatnich wrogów nie-myślenia Czwarte: udusić się w oparach oszukańczej filozofii Piąte: wstydzić się - pijak z planety trzysta dwadzieścia siedem Szóste: krzyczeć De profundis clamo ad ? Siódme: zamknąć wskazówki – jak czas stanął Ósme: nie liczyć cofać się ad fontes zacząć rachubę od nowa Dziewiąte: iść czołgać się? - Trasą bardzo dobrze znaną od jednego baru do baru -

Określenie Stanisławy jest wg mnie najbardziej na miejscu - intrygujące! Świetny erotyk, rzeczywiście pierwsza zwrotka najlepsza. Trochę brakuje jakiejś puenty, ale i tak jest dobry, może to zapowiedź jeszcze innych ogrodów... :] Pozdrawiam serdecznie!

Nie wiem, czemu najbardziej urzekaja mnie te klaksony ;-) Smutne, żenajważniejsze chwile, które kiedys byly tak żywe pozostają ślad jedynie na martwym papierze fotograficznym. Najlepiej, by pozostały na zawsze w sercu i pamięci - wtedy będzie NON OMNIS MORIAR. Pozdrawiam melancholią dzisiejszego wieczoru.

Ciekawe... widzę, że nadmorski nastrój udziela się nie tylko mi. Dwa razy występuje literówka w wyrazie "wszystkie". Ode mnie + / Pozdrawiam.

No ładne mi tu erotyczne domysły się szerzą... ;-) Chyba nie wszyscy mnie zrozumieli ... Dwa centymetry nie muszą oznaczać tego, co ktoś tu sugerował. W moim zamierzeniu mialo to oznaczać cos calkiem innego, ale w sumie nieźle komponuje się z erotyzmem drugiej zwrotki ;) Dzięki za komentarze. Pozdrawiam.

Dwa centymetry i kilka gramów zrobiły swoje - do nieprzytomności nagle upijam się zaskakującą rozkoszą posiadania ciebie głęboko - w dupie