Bernadetta1

pokątnie czekać...jakoś mi nie zabrzmiało...przemyśl:)pozdr.

a może właśnie pochowałaś w szelestach cienkiej sukni starej parę obrazów aksamitnych, w fałdach pomiętych gronostaje przyszyłaś igłą zaśniedziałą, co tylko w twoich dłoniach giętka parę uśmiechów pogubionych, kiedy strudzona wciąż narzekam i przytuliłaś znów zmęczenie, misternie je wyszyłaś haftem tym krzyżykowym , ulubionym, co mi radością pachnie zawsze wełnianej chusty potarganiem wzruszenie narodziłaś bogiem znów parę kroków trąci walcem, przebrzmiałym w taktach tak niemodnie nie wiem na ile mi wystarczy kartek w albumie zapatrzenia usiądź samotnie tak jak dawniej i proszę tylko...nic nie zmieniaj tu w kuchni małej na drewnianym, chwiejnym w zamysłach taborecie uśmiech roześlij w kąty szare zanim z czułości sny wypleciesz

;)Ty i zazdrosny???hhhahah

dobra Macius:)bedzie nie woal , ale cały szal;)...mam nadzieje ,że sie spotkamy 9 maja;)pozdrawiam

sprzeczny powiadasz?przeanalizujemy:);)pozdrowki

no i takiego Cię lubię;)powrócił nasz Stefan w dobrym wydaniu;)pozdrawiam:)

słabo...Pan/Pani sie uparł na ten dział?:)pozdr.

kurcze ,smutno mi się zrobiło przy tym wierszu...wstrząsający i obrazowy.Nad tymi pestkami tylko bym się zastanowiła,ale reszta bardzo dobra... no i co tu z Toba zrobić Brutusie?;)plus ode mnie...kobiecy;):)pozdrawiam

niestety tamten był lepszy Sfinksie...tutaj te rymy niedobre.Całosc jakos nie brzmi niestety..pozdrawiam

ten Pan ma stały komentarz...szablonowy mozna rzec;)ech i Ty Brutusie przeciwko mnie?:):):) Niekoniecznie, wolę po prostu kiedy piszesz "kobietą" a nie, jak w tym przypadku, popadasz w "ciężkie norwidy"... ;) hahhah ok:)obiecuję,że następny wiersz będzie pisany ,,kobiecą rączką'';)klimat faktycznie tutaj przycieżkawy stworzyłam,ale i chwila takowa:)pozdrawiam Lecterze:)

witam u mnie Jadwigo:)i dzieki za pozytywke:)

dzieki Agatko...wiersz ciężki klimatycznie mi wyszedł;)pozdrawiam

Sfinksie...dziekuje za krótki i schematyczny komentarz,ale miło, że czytasz...pozdrawiam

zajrzałam sobie ot tak mimochodem;)dawno nie byłam, choć lubię Twoją poezję trochę archaiczną ale taką ciepłą...a Koziczyn?...już dla mnie mniej odległy;)pozdrawiam

żenada...

taki ,,nie Twój ''mi się wydał ten wiersz...zdecydowanie wolę śliwowicę w Twoim wydaniu:):)pozdrawiam Stefan:)

Jagodko fajny wstęp do wiersza...mało mi trochę;)pozdr.

Czy mógłbym prosić o podpowiedź, na czym polega wielka mądrość tego tekstu ? :) ten Pan ma stały komentarz...szablonowy mozna rzec;)ech i Ty Brutusie przeciwko mnie?:):):)

ten papieros jest oczywiscie ze względu na dym...skojarzył mi sie z mgłą...pozdrawiam Grazynko zapal... mnie sie podoba to palkenie, bo to moze byc znicz.... zostawilabym... zapal...niech dym zaciagnie podniebna przedzá osnuje domysly .... klaniam sie B.:) witamponownie i dzieki:)

jednak papieros usunięty ze względu na błąd ortograficzny;)pozdrawiam

niestety...

Stefku nie pal:)pozdrawiam:)

pięknie,tylko w pierwszej strofie może "zapal papierosa" pozdrawiam cieplutko wiesz , tez się nad tym zastanawiałam, ale jakis lepiej mi brzmiało...dziekuje Janusz i pozdrawiam:)

zapraszam zatem Mariuszu:)

ten papieros przeszkadza, a nawet drażni Bernadetto tak sobie przeczytałam Twój pozdrawiam Grażyna ten papieros jest oczywiscie ze względu na dym...skojarzył mi sie z mgłą...pozdrawiam Grazynko