-
Postów
21 714 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
-
Wygrane w rankingu
20
Treść opublikowana przez _Marienka_
-
Tetra w kwartet? Loni tercet, Stec, retinol. Ten, on i nonet.
-
@Dekaos Dondi "wplecione nuty kwartetu pór" wdzięcznie zabrzmiały
-
@Karlův Od czegoś trzeba zacząć. Emocje... Krok do przodu wykonany.
-
@czkawka Chwytaj dzień. Pozdrawiam.
-
@Starzec równowaga; żadna szala nie przeważyła (?)
-
@Tectosmith Zaczyna być.... listopadowo.
-
Dziedziczność duszy
_Marienka_ odpowiedział(a) na Leszczym utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Ma_rianna_ Właśnie pomyślałam sobie, gdzie mogłabym zapalić znicz dla swoich pradziadków, i prapra... a nawet; praprapraprapra. (?) -
Dziedziczność duszy
_Marienka_ odpowiedział(a) na Leszczym utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Leszczym O duszy ludzkiej wiemy tyle, że jest nieśmiertelna. Dusze naszych pra/przodków są wolne... od ziemskich ograniczeń. (?) -
@Leszczym Dobry pomysł z tym lekkim piórkiem. Pozdrawiam.
-
Szczęście za grosik
_Marienka_ odpowiedział(a) na Rafael Marius utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Rafael Marius A może; rozanielony przed siebie biegnie (druga zwrotka, czwarty wers) Kasztany oczyszczają miejsca swoją dobrą energią. Pozdrawiam. -
Nieznany pan (gaj) persona taka, przebrać się umiał za... wilkołaka. Maskę założył; po co to zrobił... Wyglądał, niczym bestia kudłata.
-
tak ludzkie że nie przemija
_Marienka_ odpowiedział(a) na Natuskaa utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Natuskaa you tube - rock and roll dance / uspokaja mnie i bawi ;) Szczególnie; you tube Dietmar&Nellia -
Krzyczą żurawie; w ciemności błądzą, ponad dachami wytrwale krążą. Nawoływania podniebny rejwach, w drodze na zachód - wizja odległa. Krzyczą żurawie...
-
Pewien ogrodnik, być może w Gniewie, ciągle przycinał wilki na drzewie. Ciach, ciach - aż strach. Co było dalej, rzecz pewna - nie wiem.
-
plac na parkingu wrona zrzuciła orzech chce go wyłuskać
-
Runda, rad, nur. Myron atleta, wy, Bob, obywatel - tan o rym. Elo; boksy, dyskobole. To ma sport, LO, boksy - dyskobol trop sam, ot. A jutro tu autor? Tu ja.
-
- Ta - Referendum żmudne? - Referat.
-
Raz w ogródku, gospodyni posadziła pestkę z dyni. Wiosną, latem rosła dynia, aż wyrosła... o/olbrzymia. Nie udało jej się podnieść, trzeba było taczką podwieźć. Można było ją potoczyć, obejść wkoło, lub przeskoczyć. Rozmyślała, co z nią zrobić; odłożyć, czy przyozdobić, podzielić i ugotować, czy w spiżarni całą schować. Gdy tak dynię podziwiała, jesień w progi zawitała. Wkrótce dynia okazała na haloween się przydała.
-
Usta... zasznurowane jednym gestem.
-
Pewien turysta, ten spod Beskidu, narobił sobie wielkiego wstydu... Nocą, wbrew myśli, wilk mu się przyśnił, I nie uwolnił się w dzień od zwidu.
-
w jesiennej ciszy szeleszczą liście lipy strącane wiatrem
-
Ktoś rozsypał liście... Oczywiście, jesień! Idzie z barw paletą, chryzantemy niesie. Smętnie zamyślona - śladem listopada - to zapłacze w deszczu, to mgiełką opada. Bywa... sypnie złoto słonecznych promieni, by jesienną słotę pozłotą odmienić. Otrząsa listowie, skrapla je na płótnie; myśl uleci z wiatrem, list w kieszeni utknie.
-
Dzięki. Ulotny obrazek, jednak ułowiony przez oka źrenicę - w kadrze utrwalony. Przemknęło, mignęło, zniknęło i prysło... Zmieściło się w wersie... No i to już wszystko.
-
Ty bzdurze bez rud zbyt. Wół, głupoty; myto pół głów. Ład? Androny Nord nadał. Ken... im kminek? Ot, kłam - imał kto? Ma tak? Ubzdurano; tona rud z buka tam. Wiadomo; dyrdymałki wikłamy drydom od Iw.
-
Intonacja ironii grała z barwą głosu; chociaż skrzętnie ukryta, odczytać się dało. W akcie zemsty perfidnej, nad ofiarą losu, lżące kroplą goryczy "la" szyderczo brzmiało. W tej relacji pozorów żarliwością tchnęło; jakieś cienie przepełzły cichutko pod sceną. Miłe wspomnienie radością wzajemną jaśniało, - ego kazało z głębi kpić za każdą cenę.