Nessa Isilra

Ciekawy, szczczegolnie pierwsza. dygam ; )

Jest taki krotkometrazowy film Baginskiego Katedra i żebra kościoła jakos mi tam do niego nawiazuja. Ciezko mi troche odnalezc zwiazek pomiedzy niektorymi wersami. dyg ; )

Prawie jak Milionerzy ; )

Fajne, ciekawie napisane!Taka po trosze analiza psychologiczna dziewczyny na podstawie zachowania, upodoban, ubioru. I przezutnie oraz slow wieloznacznosc bardzo ; ) dygam ;)

Przejmujacy. Jestem na tak. dygam ; )

to była miłość na miarę uszyta z płótna sukienka zwabiła go wieśniaka antka zza potoka do niej żydówki żony szmula tego co trzymał w garści wójta młynarza nawet księdza spotykali sie potajemnie tak że cała wieś wiedziała tylko nie szmulu i antkowa w karczmie pod lasem tam kochali się jak umieli wielokulturowo potem przyszła ona w czarnej atłasowej sukience on zaciągnął się do wojska ją spotkał los tysięcy banderowcy spalili karczmę we mnie płynie krew pokoleń

Moze faktycznie zbyt zdemonizowalam wiersz, ale w zamysle i niedopowiedzeniu wszystkie wymienione przez Ciebie elementy zawieraja sie w mojej wizji. ; )

Podoba mi sie porownanie do pestek dyni ; ) dygam.

cicho wszedzie, glucho wszedzie co to bedzie, co to bedzie... tak mi sie skojarzylo. i jeszcze jak czytam, to odnoszac sie do rytmiki przypomina mi sie Lokomotywa podoba mise sie puszaca sie cisza, do reszty podchodze z dystansem dygam ; )

czytajac nasuwa mi sie mysl, ze jest on opisem smierci, proby samobijczej kochankow, czy czegos podobnego w te brozke albo forma terapii (pierwszy i ostatni wers znamionuja dla mnie te dwie opcje rownoczesnie, wiec nie wiem na ktora sie zdecydowac, bo wersy w srodku szczegolnie od slow kilkanascie godzin... dla mnie sa opisem odejscia. Daje to mozliwosc czytania z wielu perspektyw, wiec mi sie podoba; )) . Wiersz jest jakby widzana z drugiej strony, a moze odwrotnie historia Romea i Julii. Ale chyba mozna go tez interpretowac inaczej...; ) Niezly. dygam ; )

swietna fraza ; )

Wywoluje emocje. dygam ; )

; )

pierwszy wers plynie powoli i z nostalgia. Trzecia strofa staje sie dla mnie szybkim ciagiem, nieprzerwana wyliczanka zadan, obowiazkow, zdarzen. Podoba mi sie ten przeskok, i nafaszerowanie wiersza emocjami. dygam ; )

Dzięki. Jak robisz? rozwalam zamki z piasku, jednym kopnieciem ; ) fajna bania.

patetyczne za bardzo i nie pasujace, wedlug mnie do calosci sformulowanie. a ta fraza mi sie podoba. Ogolnie wiersz odbieram pozytywnie;p, tzn. ciekawy. dygam ; )

Trojkat Bermudzki

dołeczek dobrze wypełnić taka fraza, co przebiega szybko w glowie i za nia slychac tupot malych nozek ; )

to mi zabrzmialo jeszcze bardziej przekornie i ironicznie. Ale odnalazlam w nozu i gardle drugie dno, zastanawiam sie tylko, czy zamierzone? kurcze blade elektryczne! dygam nozka ; )

sklanialabym sie ku stwierdzeniu, ze dziksze jeszcze. Mozliwe, ze z nimi jak z kotami. Niby udomowione, niby ulaskawione, ale jak sie czlowiek zagapi moga wygryzc jablko adama ;) Stamszenie? hmm raczej moze wyciszenie, co by uwage tlamsiciela uspic:P dyg :) p.s. wystarczy Nessa, bo tej Pani nie znam;p czyli ONI JE kochają za to, że ONE mruczą cicho z ICH nożem przytkniętym do gardla... bardzo ladnie ujete! tylko fraza z ICH nożem przytkniętym do gardla... przekornie mi brzmi.

Może ma Pani rację. Przecież kobiety to takie same dzikie zwierzaki jak mężczyźni. A może jeszcze dziksze. Ino my je swoją dzikością, po prostu, stlamsiliśmy. St. sklanialabym sie ku stwierdzeniu, ze dziksze jeszcze. Mozliwe, ze z nimi jak z kotami. Niby udomowione, niby ulaskawione, ale jak sie czlowiek zagapi moga wygryzc jablko adama ;) Stamszenie? hmm raczej moze wyciszenie, co by uwage tlamsiciela uspic:P dyg :) p.s. wystarczy Nessa, bo tej Pani nie znam;p

To chyba jednak jest wiersz dla kobiet, bo mnie sie podoba. Od dzikej namietnosci wprawiajacej szyby w ruch po oschlosc i strach przed zblizeniem. Szalenie straszny, miejscami brutalny. ukazujacy meska slabosc, wrazliwosc i kobiecy szal. Lubie, tez tak robie ; ) dygam

dwa osattnie wersy pierwszej strofy sa slodkie, ale one jak i cala pierwsza odstaja od calosci. Reszta od drza mi dlonie swietna. Nostalgiczna, szalenie smutna, ale ma w sobie cos co oczarowuje czytelnika. dygam ; )

i każda odpowiedź jest za mała wiec po co pytac? ;) Podoba mi sie. Szczegolnie ten spokoj i harmonia pracujacych mrowek przelamana gwaltownoscia i ogromem tysiacleci. Nostalgiczny z filozoficzna nuta. Fajny ; ) dygam p.s. i znów odnajduje Hanibalu w Twoim wierszu maly wiejsko-gorzysty swiat, ktory buntuje sie wielkiej nauce i ogromnym pytaniom. :)

jak wchodzenie w brud narastajace warstwami. Najbardziej puenta mi. dygam nozka ; )