Arkadiusz Nieśmiertelny

dziękuję :) ten wiersz jest jakby odetchnięciem po ciężkich posiłkowych ;) może za jakiś czas znowu coś cięższego dziękuję Wszystkim za odwiedziny i za komentarze... pozdrawiam

a dlaczego nie miałoby być z przyjaciółmi?

hm... wiersz jest o życiu z supermarketu, ale to nie znaczy, że tamto może wylecieć...

mam nadzieję, że masz takie podejście tylko w poezji ;) mimo wszystko dzięki za komentarz

hmm bardzo smutne. aż za bardzo jak na taki piękny dzień... ale człowiek nie wybiera chwili na cierpienie... podoba mi się... nie pasują mi tylko te kropki. ale da się przeżyć. jestam na tak pozdrawiam ciepło /Arek

pourywane - fakt. transowe... nieźle by wyszło gdyby włączyć jakąś muzykę wprowadzającą w trans, wyświetlać na ekranie psychodeliczne kolory i tekst wiersza... byłby piorunujący efekt. ja tego nie zrobiłem. przeczytałem na zielonym tle. może być. jak na prawie debiut to bardzo dobrze pozdrawiam /Arek

nie miałem zamiaru nikogo męczyć

Hm... świetne... już początek wprawia w magiczny nastrój (zielony to mój ulubiony kolor), a dalej jest równie ciekawie. Druga strofa powala. Trzecia bardzo dobra. pozdrawiam /Arek

jedno dała mi matka drugie kupiłem w supermarkecie niska cena wysoka jakość jak prawdziwe z problemami przyjaciółmi tylko musiałem za nie zapłacić po odejściu od kasy reklamacji nie uwzględnia się

hmmm... nie pamiętam kiedy czytałem coś z równą dawką magii... wydaje mi się, że wiersz jest nawet zbyt magiczny... bardzo mi się podoba, ale nieco za dużo magii (co za dużo to niezdrowo ;) pozdrawiam /Arek

hm myślałem że to jakiś genialny debiut jakiegoś geniusza. Ale zobaczyłem, że masz już tutaj masę wierszy... zastanawia mnie dlaczego jesteś taka cicha, mało o Tobie słyszę... wiersz jest dobry. dlatego zastanawia mnie to tym bardziej. pozdrawiam /Arek

hmm nie wiem czy pomysł takiej serii jest dobry, ale na pewno ciekawy... sam wiersz (powalający początek) jest całkiem niezły. pozostaje pytanie czy moralne ;) jest by część czyjegoś dzieła była częścią dzieła innej osoby. pozdrawiam /Arek

fakt, końcówka powala :) ja spadłem z krzesła, potoczyłem się po pokoju, stoczyłem ze schodów i wturlałem pod przejeżdżającą ciężarówkę... :) jestem na tak. pozdrawiam /Arek

hmm interesujące. oryginalne... i duuuże TAK :) pozdrawiam /Arek

bardzo dziękuję :)

:) nom niedługo zacznę się nazywać Świecący Arek :P:P a tak szczerze - ostatni będą pierwszymi... pamiętaj dzięki

dopisuję się do otwartych drzwi :/ poza tym nienawidzę gdy ktoś podchodzi do mojeg biurka (tam trzymam wiersze ;), dalej to by był brak jednej ramy w rowerze (wydaje mi się, że to damski rower i że wszyscy na to patrzą :/), waga (do najchudszych nie należę, ale nie jestem gruby, mimo to wydaje mi sie ze wszyscy patrzą na mnie i sie z tego śmieją)... hm może dodam też włosy, bo też myję codziennie ;) ... poza tym to twarz (wydaje mi się, że bardzo dziwnie się układa :/ :/) to chyba wszystko :P:P:P tak serio to jeszcze dużo tego ale nie chce mi sie pisac

masz rację, w pewnym sensie jest to zamknięcie cyklu posiłkowego (fajna nazwa :), dopowiedziane już po nim... nie włączyłem wiersza do cyklu, ponieważ nie stanowi jakby ciągu z cyklem, raczej możliwość rozowoju, jaki w cyklu nie zaszedł... w każdym razie cieszę się, że dostrzegłeś nawiązanie.

strącam białe włosy co jak słowa rzucone na wiatr ze mną dojrzewają --- ta część podoba mi się najbardziej ciekawe wątki roślinne, pasują do klimatu dzisiejszego... wiersz ogólnie ok, jestem na tak i to spore TAK :) pozdrawiam /Arek

hm, może masz rację, dzięki - zapamiętam to na przyszłość. pozdrawiam

ten smak miłości też mnie zaciekawił, choć wyjaśnienie znalazłem sobie nieco inne niż Ot i anka :) wiersz mi się podoba, świetny klimat... :) pozdrawiam /Arek

masz rację. ale już mnie męczy ten smutek... smutne tematy... piękne lato, a ja w dole. może coś się zmieni... dziękuję i pozdrawiam również /Arek Nie martw się, chyba nie tylko Ciebie męczy jakiś dół... To, że nie piszę takich smutnych wierszy jak ty, nie znaczy, że mnie się nie doczepił. Tak naprawdę to prawie każdy z moich utworów ma jakieś drugie, znane tylko mnie dno :-( , bardzo często pesymistyczne. Też mam nadzieję na szybkie "słońce w duszy" . pozdro Espena Sway dziękuję. i nawzajem :)

hmm nieco wakacyjny klimat (mazury, jeziora, woda)... świetnie pasuje do sytuacji. pierwsza część na poziomie, ale nie ponad niego. od połowy robi się dużo ciekawiej :) pozdrawiam wakacyjnie /Arek

masz rację. ale już mnie męczy ten smutek... smutne tematy... piękne lato, a ja w dole. może coś się zmieni... dziękuję i pozdrawiam również /Arek

hmm... kiedyś pisałem jak było mi źle - kiedy byłem załamany to pisałem. Teraz kiedy jestem załamany to nie mam siły pisać. Czasami przy muzyce - usłyszę coś, zacznę o tym myśleć, wymyślam jakby cały obraz. Czasami, tak jak Ty - na rowerze. Zapisuję wtedy pomysły w telefonie kom. żeby nie zapomnieć ;) bardzo rzadko zdarza się, żebym usiadł, myślał, myślał i coś wtedy napisał. Czasami spotyka mnie w życiu coś o czym chcę napisać. Najczęściej rozwijam temat i niewiele zostaje z mojego życia - jest bardziej tragicznie :) Zdarza się, że piszę bardzo szybko, kilka minut - kilka pomysłów, szkic, kilka zmian i już. A zdarza się także, że długo siedzę nad jednym wierszem, piszę wiele wersji, w każdej coś zmieniam. Mam taki sposób: piszę pomysły, które mam w głowie. Wszystkie. Potem myślę trochę o tym, przepisuję na następnej kartce. Przepisując zmieniam kilka rzeczy. Potem znowu przepisuję na następną znowu zmieniając to i owo... tak kilka razy. Po takim "przesączeniu" wiersza zostaje coś naprawdę dobrego :)