Messalin_Nagietka

wszystkie wiersze są piękne Oxyvio tylko czasem wina brak, ech, nikogo obrazić nie chcę, przepraszam, bo taki we mnie czarny humor dziś z ukłonikiem i pozdrówką MN

będę się POdPisywał na każdej części zieleni jakoż największa niwa a na niej poeci, uczeni, hi cóż z mym wyjazdem? klnę się na gwiazdę, że chciałbym bardzo z ukłonikiem i pozdrówką MN zacz nie marudź imć jeno rzecz i przyjdź przecie nie przecę a nuż i przylecę z ukłonikiem i pozdrówką MN

będę się POdPisywał na każdej części zieleni jakoż największa niwa a na niej poeci, uczeni, hi cóż z mym wyjazdem? klnę się na gwiazdę, że chciałbym bardzo z ukłonikiem i pozdrówką MN

no dzięki maleństwo Twemu moje powstają, dzięki i już nie pytaj, nie mów mi, że słów całe pęki spleść je, potrzebna agrawa kiedy tak sypią z rękawa z ukonikiem i pozdrówką MN

proszę Fana - pewnie rozumiesz kiedy Ci wkółko wiatr w oczy tu jest ten przykład dzięki za koment z ukłonikiem i pozdrówką MN

a mi się zdaje, że musi to być wiersz o czymś, w którym jest narrator i występuje kilka podmiotów, wtedy można się wykazać, bo same paplanienie o poezji albo o tym, że mi smutno i ..., hihihihi, to i komisja zwątpi, był taki zabawny tekst jakiegoś rosyjskiego pisarza o jakimś zawiadowcy stacji, jajć, nie mam głowy do tytułów, to byłoby najlepsze, może ktoś pamięta tytuł i autora? z ukłonikiem i pozdrówką MN

w wyrazie twarzy zmarszczek szukamy kto się odważy tenże sprzedany za rys, wgłębienie calutkie mienie cieniem zanosi by w myśli człowiek brzmiało jak grosik rzucany w mowie po któej w strzępie reszta się pnie z ukłonikiem i pozdrówką MN

Lubię Twoje wiersze. Przypominają mi polskie drogi od wsi w której jest się pierwszy raz, do wsi w której się jeszcze nigdy nie było: Trawa, dyć wiosna, schowała się w ziemię i łąki jęły być wyłąknione, aż Szulmierz wydał się nie Szulmierzem, choćby i temu, co w nim urodzone: też mi to Wtenczas, cóż taki z miasta przybłęda, co do Szulmierza bez psa szedł przez wersy? Zgubiłem drogę i do dziś się szwędam, po trawach idąc ku słońcu od ziemi - takie byle co jajć, Sokratexie - dziękuję za przemiłe odwiedziny muszę pomyśleć coś o tym, bo dałeś mi taki ot pomysł, jak to trawa źdźbła do słońca, hi, może co i z tego powstanie serdeczne dzięki za koment z ukłonikiem i pozdrówką MN

ok - Stanisławo proszę bardzo byłaś pierwsza z ukłonikiem i pozdrówką MN

Bono - czwarta specjalnie zapleciona, hi ale chyba za mocno, zbytnio rozbudowałem z ukłonikiem i pozdrówką MN

dziś człek w dotyku nieludzki trochę metal w plastiku boć i w pończochę nylon a w głowie jakby po słowie z ukłonikiem i pozdrówką MN

gdzie las, tam bajdy, nużby w jedno dzieło wejść i posiedzieć nad otwartą księgą, jak w pewne drzewo, co się z szumu zgięło ni w pień czy potrzask, czy wyrżniętą belką: też mi to takie byle co wiatr, słysząc co się z gałęzi wynosi, jął skubać liście, a że siłacz z niego, niebacznie całą koronę na ciosy rozłożył, szemrząc ukradkiem do tego: też mi to takie byle co chmury i słońce na przemian z księżycem dumały, co też z kikutem by jeszcze …, gdy nagle z resztek – ja bajdę przechwycę, z drzazg się ozwało, suleniu zawierzcie: też mi to takie byle co ziemia, nie mogąc korzenia po prośbie wycisnąć aby poklasku po ściółce nie było, wplotła coś o jakiejś wiośnie i że się mości skrzypienia nie bójcie: też mi to takie byle co aż zahuczało lasem całym, po czym piorun wykreślił kart kilka ze świata, a w miejscu drzewa pnia spłakane oczy „słoiły” ogniem, aby ślad się zatarł: też mi to takie byle co czytałeś? prędko księgę rzuć za siebie by echem niosło co z dechy wypięte i wyłaź z lasu, aby Cię w zaśpiewie kto spod Szulmierza nie wkleił tu (w puentę): też mi to takie byle co.

"a słonca wshodzi i nadal wschodzi." ten fragment na to wskazuje - chyba, że to jakaś nowa polszczyzna. Michale - ja do tego telefonu, jajć, rozmowę zwykle zaczyna się od - halo , a tu? MN

że co? MN

Jaro nie za dlugo? O czym myślisz wśród ścieżek żydowskiego cmentarza Idąc milcząca posągowo skupiona Z uśmiechem radosnego spokoju W głębi oczu... i skąd ten wielokropek? z ukłonikiem i pozdrówką MN

no dobra, i co? co z tego wiersza wynika (jeśli to w ogóle wiersz)? po co o tych barkach, tych silnikach było? z ukłonikiem i pozdrówką MN

czytam Dotyczku kolejny raz, bo w końcu "trza" cosik skomentować otóż, wiersz nie jest rozwiązywalny, czytając go, wydaje mi się, że to opis jakiegoś przeżycia, bo: "para z ust, nadgarstki i okno" - w pierwszej części "przedmioty (i to niewinne), jężyk i znów usta" - w drugiej części "kino (nieme)" - w trzeciej "wina (jako podmiot)" - czwarta część odciosałem dopełnienia, przymiotniki i czasowniki i jakąś tam resztę (nie znam się na gramatyce) i dalej nie rozumiem o kim, o czym i do kogo ten wiersz? z ukłonikiem i pozdrówką MN

słucham? Dotyczku w tym momencie chyba przesadziłaś, ja do Ciebie z uśmiechem a Ty? czego oczekujesz? ja nie jestem profesjonalistą a traktowanie mnie jako nierefor... obrazić się nie obrażam, ale przykro mi, wydaje mi się, że wiersze to nie giertychówka z ukłonikiem i pozdrówką MN W żadnym razie nie chciałam Cię obrazić, nawet mi na myśl nie przyszło, myślę, że moje slowa nieopatrznie zrozumialeś. Po prostu mnie było przykro, że wiersz doczekal się z twojej strony jedynie uwagi związanej z tytułem. Nigdy nie pisałam Ci, jak drażnią mnie - niekoniecznie pod moimi tekstami - Twoje komentarze ---> często nie mające nawet śladu impresji związanej z tekstem, pod ktorym znalazł się Twój wpis. Ukłonik i pozdrówka nie są w stanie zastąpić uwag. Niereformowalność była , można powiedzieć - w cudzysłowie wyrażoną refleksją ogólną, o sposobie komentowania, który mnie nie zadowala (co prawda, nie musi), niczego nie wnosi, a jak już mi piszesz, że to są wrażenia po lekturze, to jest jakieś "sajęsfikszyn". Komentatorzy wymagają od autorów, autorzy mają prawo wymagać od komentatorów. Jedno i drugie podlega ocenie. Jeśli Cię uraziłam, wybacz mi. pamiętasz obrazy bez obrazy? no to się nie obrażam, a zatkało mnie cóż, jak pamiętam, ... , ech, nie chcę wypominać, ale chodziło o tytuły dotyczące moich wierszy, jajć, nie wiem, nie widzę w tym wszystkim sensu MN (bo ukłonik i pozdrówka Cię jak widzę drażni)

i o odbiorze wiersza? czy to nie ważniejsze? ważnieszejsze? ważnieszeszejsze? z ukłonikiem i pozdrówką MN jesteś niereformowalny:) oboje musimy z tym żyć. :) słucham? Dotyczku w tym momencie chyba przesadziłaś, ja do Ciebie z uśmiechem a Ty? czego oczekujesz? ja nie jestem profesjonalistą a traktowanie mnie jako nierefor... obrazić się nie obrażam, ale przykro mi, wydaje mi się, że wiersze to nie giertychówka z ukłonikiem i pozdrówką MN

i o odbiorze wiersza? czy to nie ważniejsze? ważnieszejsze? ważnieszeszejsze? z ukłonikiem i pozdrówką MN

a u nasz ma to ludowe powiedzenie z ukłonikiem i pozdrówką MN

mawiają, że jeśliś o grzech seksowny się otarł to nadstaw któryś z pośladków zastanawiałem się do których grzechów który a Pan Gieniek może wie? z ukłonikiem i pozdrówką MN

kłąb, kłęb - kojarzy mi się raczej z dymem a nie zparą, ale to moja wina, ech, że tak rozumiem z ukłonikiem i pozdrówką MN

zachęta zawsze w cenie;) vice versa chłopaki - wąż był i u Litwinów - to bliżej niż gdziekolwiek spojrzeć z ukłonikiem i pozdrówką MN

Helios to raczej bóg słońca, brat Eosa i Selene potomek Hyperiona i Thei, nie telewizor. W każdym bądz razie czas wymienić model;) ad lepkości to non capisco z wyrazami wiesz co, nieźle władasz obcymi bożkami a w słowiańszczyźnie tyż takiś mocny? po za tym, nazwy niczego nie mówią mi ech te do głów wbite mitologie starożytnych, czy tak rzeczywiście było? z ukłonikiem i pozdrówką MN