Ona_Kot

oraz, oczywiście, R. Topor i jego opowiadania z pogranicza wszystkiego ;] ale co racja to racja: komu się będzie chciało to czytać?

wszystko K. Vonneguta (+ "Eden Express" autorstwa jego syna) wszystko Andrzeja Pilipiuka ;D ze szczególnym wskazaniem tych książek, które dotyczą Jakuba Wędrowycza bezpośrednio :] i wiele innych, które zrobiły na mnie wrażenie np. "Szafa" O. Tokarczuk, "Gra w klasy" J. Cortazara, "Mistrz i Małgorzata" M. Bułhakowa, "Bujne życie Martina" A. B. Echenique, "Sklepy cynamonowe" B. Schulza a także wiele powieści S. Lema dużo by wymieniać...

Ludzie to jest pierwsza faza dojrzewania wiersza ;] więc bez szału proszę, spokojnie ja go jeszcze dopracuję :> pozdrawiam

Zatrzymaj się w tym miejscu, popatrz. Sklejaj swoją jesień z liści i wody, trzęś całym latem. Drzewa już wiedzą. Widziały cię wcześniej. Kroimy miasto jak tort bez lukru, wieże nad dachami to świeczki, których nie zdmuchnął wiatr. Popatrz, kocięta wyrosły już z piwnic. Teraz dzielą się z nami chodnikiem. Na jeziorze wyspy jak czkawki.

dziękuję :D ponieważ głupio mi napisać że się cieszę z tego komentarza ;] pozdrawiam

dziękuję, cały czas próbuję różnych form i tematów pozdrawiam

maaaaaało napisane ;] A teeerrrrrraaaaazzzzzzzzzzzzzzz? :P pzdr. b teraaaaaazzzzzzzzzzz, to przytkało mi zwoje ;] dzięki, Panie Bzzzzzzzz pozdrawiam

bardzo dziękuję!!! potrzebne mi to było chyba najbardziej ze wszystkiego, a teraz wiadomość na PW :] pozdrawiam

maaaaaało napisane ;]

za mnie chyba nie banują ;] :D robię się Kot nad koty, co? ;]]]] pozdrawiam, dzięuję bardzo

nawet całkiem, mrrr może być ;] pozdrawiam

nie mimało zachwycać, ale skoro coś podrażnia --> to i tak nieźle poszło ;] pozdrawiam

Wróciłam, więc kladź się. Płaszcz układaj na podłodze, mnie z nerwami. Skosy podnoszą mi kieckę. Teraz skuj mnie, weź ostro, technicznie i z gracją wszyj w moją kieszeń pulsujący fragment swojego ciała.

przeca mówię, że lepiej :D pozdrawiam

nie do końca rozumiem? pozdrawiam

zatrzymany w czasie, czy kiedyś jeszcze będzie? (to tak w związku z poprzednim wątkiem trochę)

lepiej niż gorzej ;] pozdrawiam

Izis, ja Cię proszę.... pozdrawiam

są momenty ale jeszcze ich za mało by stworzyły wiersz jest impresja, ale tylko miejscami końcówka (mimo "banalnej" nadziei, zieleni) bardzo dobra nad początkami można jeszcze popracować... pozdrawiam

nie produkuj Waćpan zarumienionych Kotów, hę? dziękuję, pozdrawiam

hmm, napisałam, że powtórzenia zagrały (czyli ok) a tu Autorka tłumaczy, że są koniecznie...czy napisałam, że nie? a że do mnie średnio trafiają wiersze pisane cudzymi emocjami? cóż na to poradzę? pozdrawiam

będzie mi bardzo miło, w związku z nadrabianiem :] dziękuję za przeczytanie tego tutaj i wypowiedzenie się jakże miłe dla mnie (miłe?) pozdrawiam

postoobiedni kot pisz: możesz Acan, znaj me dobre serce :D Kot liczy na jakąś obszerniejszą wypowiedź na temat całości pozdrawiam

Studnia, którą kopałam z zimną zaciętością. Patrzyłam w nią, urzeczona akustyką wrzeszczałam, jak wrona. Odbijała. Do cna. Później obwiodłam ją asfaltem, obwarowałam i przestała powtarzać. Przestała być studnią. Stała się kamienną dziurą w ziemi. Tracę równowagę jak na początku. Wszystko jest we mnie osadzone, ciasno jak w grobie. Osuwam się z ziemią niżej, oswajam z chłodem. Na czas złapię powietrze i poznam swoją matkę. Nie będzie już pogłosu, będzie tykanie zegarów. Zacznie mi się świat.

ciekawy tytuł ale niewiele ponad to niestety, kiepsko pozdrawiam