Zofia Honey

Przesyłam ciepły uśmiech :-) Intelektualny bełkot i mi bardzo przeszkadza w poezji Pozdrawiam. Zofia

Znam dobrze ten wiersz. Nie znamy swojego losu. Pozdrawiam Cię Andrzeju Zofia

Delikatny, subtelny erotyk. Lubię takie. Pozdrawiam Zofia

Agato, chciałam zapytać, czy w wersie: "Staje się człowiekiem..." nie brakuje "ę" czyli staję? Pozdrawiam Zofia [sub]Tekst był edytowany przez Zofia Honey dnia 13-06-2004 20:34.[/sub]

Bardzo ekonomiczne i sugestywne zarazem. Niebanalne. Podoba mi się. Pozdrawiam Zofia

"zamiast"? Ciekawe. Wydawało mi się, że do pisania komentarzy powinien być natchnieniem wiersz a nie inny wpis. Naprawdę lepiej poczułabym się, gdybyś tego zdania nie zamieścił. Pozdrawiam

Podoba mi się zarówno pomysł jak i realizacja. Pozdrawiam serdecznie Zofia

Przed chwilą to samo stało się z moim wierszem "Deliberacje". Zamieściłam go celowo w dziale "poezja współczesna", żeby sprawdzić, jak działa ta stronka. Wcześniej wysłałam list do Redakcji z podobnym pytaniem, ale nie dostałam odpowiedzi. Również interesuje mnie sposób migracji wierszy bez wiedzy autora. Myślałam po prostu, że utwór, który się nie spodoba czytelnikom, będzie odpowiednio skrytykowany a nie usunięty po pierwszym komentarzu. Muszę przyznać, że się zdziwiłam. Twój wiersz mi podoba mi się. Narkomania w krótkim czasie prowadzi do poważnych zmian psychicznych pod postacią obniżenia uczuciowości wyższej, degradacji społecznej, zaburzeń krytycyzmu, osłabienia woli, kłamliwości. Często staje się przyczyną wejścia na drogę przestępczą. Jak rozpoznać uzależnienie zanim nastąpią te spustoszenia? - odpowiedź jest w Twoim wierszu, który na mnie zrobił duże wrażenie. Pozdrawiam serdecznie Zofia

"Pisze się sercem otwarym" Andrzeju, tu chyba literówka się wkradła? Z przyjemnością przeczytałam ponownie Pozdrawiam serdecznie

Parki wielką literą? Pewnie rzymskie bóstwa losu. Tak, teraz treść jest zrozumiała. Bardzo lubię cmentarze, a szczególnie jeden - w moim rodzinnym mieście, gdzie na większości grobów odczytuję znajome nazwiska. Szukam w pamięci osób, nie zawsze się to udaje. Czas zaciera ślady a pamięć jest zawodna. Przywołuję znajome twarze, ale one coraz trudniej do mnie przychodzą. Pięknie to napisałeś. Tylko, dlaczego nie ma tu żadnego komentarza? Widocznie podoba się tylko mi, powiem więcej - zachwyca mnie. Może nawet lepiej, że nie ma - włożę go sobie do ulubionych i będzie tylko mój :-) Pozdrawiam serdecznie Zofia

Znasz Andrzeju moje zdanie na temat tego wiersza. Z przyjemnością przeczytałam go ponownie. Pozdrawiam serdecznie Zofia

Teraz mi się podoba bez zastrzeżeń. Dam sobie do ulubionych:-) Pozdrawiam

Wszystkie wersy mają 7 sylab, a tu jest więcej. Przeszkadza mi to w płynnym czytaniu. Może by tak wyrzucić po jednej sylabie? Unoszą się nad nami I roszą swymi łzami Taki zabieg chyba nie zmienia specjalnie treści, która mi się podoba. Odbieram ją jako mękę poety w chwili weny twórczej, kiedy kłębowisko słów i znaczeń wyciska łzy bezsilności z niemożności uchwycenia myśli. Nawet te świetliki przemawiają do mnie, znam z autopsji takie stany:) Pozdrawiam serdecznie Zofia

Witam Macieju Jak widzisz, dałam się przekonać :-) Pozdrawiam

Już wiem, że się nie mylę. Miło mi, że znów spotykamy się na forum. Pozdrawiam serdecznie. Zofia

Kuba, nie traktuję wymiany myśli jak pojedynku, wyluzuj trochę... Uważam, że jeżeli tylko może dojść do dyskusji, to obie strony sa już wygrane. Miło mi jednak, że zmieniłeś zdanie. Pozdrawiam serdecznie. Zofia

Jestem nowym użytkownikiem tego portalu. Rozglądam się powoli i już niektórych autorów preferuję, daję ich utwory do ulubionych. (Ten też dam ) Dużo tu tego jest i na razie poruszam się dość niepewnie po nieznanych ścieżkach. Do tego wiersza powracam już trzeci raz i pierwsze wrażenie mnie nie zwiodło - dalej jest dla mnie jednakowo piękny. Szczególnie zachwycona jestem środkową strofą, bardzo lubię akcenty muzyczne w poezji, a rym "pianissimo - zimą" rozbroił mnie zupełnie - oczywiście pozytywnie. Pozdrawiam serdecznie. Zofia

Panie Leonie Dawno nie mialam okazji przeczytać tak miłego komentarza. Aż się boję, czy to nie są tylko kurtuazyjne komplementy. Mam nadzieję, że "strip-tease" w ulubionych zagości na dłużej. To prawda, carpe diem!!! A poezja pana YY (która jest dla mnie piękna) bardzo mi przypomina kogoś, z kim spotykałam się na poprzednim forum. Niedługo mam nadzieję to rozwiązać. Dziękuję bardzo za wpis. Pozdrawiam serdecznie. Zofia

Mi również jest bardzo miło Pozdrawiam serdecznie Zofia

Postaram się krótko wytłumaczyć, odsyłam również do źródła: Zygmunt Freud "Kultura jako żródło cierpień" "Wyrzeczenie się popędu nie wystarcza, albowiem samo pragnienie pozostaje i nie daje się ukryć przed superego. Pozostaje więc wówczas mimo rzeczywistego wyrzeczenia się poczucie winy, które stanowi wielki ekonomiczny uszczerbek w superego, czyli - inaczej - w kształtowaniu się sumienia. (...) Pojawiła się ciągła groźba nieszczęścia wewnętrznego: zwiększona świadomość winy." Następuje paradoksalna sytuacja, w której rezygnacja z popędu tworzy sumienie a ono następnie popiera dalszą rezygnację z popędu. Samonakręcający się proces, którego wynikiem jest utrata szczęścia wskutek wzrostu poczucia winy. Walczące prapopędy: Eros i Tanatos przestają być w równowadze. Wskutek ograniczeń kultury szala zaczyna się przechylać w niewłaściwą stronę, co może doprowadzić do samozniszczenia jednostki. (psychozy, neurozy itp zaburzenia, które, nie leczone, mogą doprowadzić nawet do śmierci) Życzę przyjemnej lektury. Pozdrawiam [sub]Tekst był edytowany przez Zofia Honey dnia 10-06-2004 21:25.[/sub]

"narodziny w smierć -oka mgnienie dusza jeszcze oddechu nie chwyciła bez żalu powraca na start" Ten fragment podoba mi się najbardziej. Platońska idea rzeczywistości wiecznie żywa. Pozdrawiam serdecznie

"podoba mi się, wiersz psychologiszny, trochę ponury i zagmatwany, ale naprawdę świetny Seniorita Grzesznica, Cytuj pm Data publikacji: 2004-06-09 16:27:29 " Dziękuję bardzo, szczególnie za błyskawiczną reakcję. Ponieważ jest to mój pierwszy post na tym forum, było mi podwójnie miło. Serdecznie pozdrawiam. Zofia

"bardzo mnie ucieszył poruszony tu temat Zofio bo i ja próbowałem kiedyś tam w Id wejść - Tobie się udało - Apokalipsę zabieram do ulubionych serdeczne pozdrówko W_A_R " Witoldzie, miło mi, że sprawiłam Ci przyjemność. Dziękuję za wpis i również pozdrawiam serdecznie Zofia

stokrota, Cieplej mi się na sercu zrobiło, cieszę się, że znów się spotykamy. Zaglądać będę, ale czy pisać? Ostatnio w moim piórze chyba atrament wysechł... Może tu ktoś mi podaruje nowe? Pozdrawiam Cię serdecznie. Zofia