Sylwester_Lasota

Ja również dziękuję i pozdrawiam :)

Prawda :)

Dziękuję serdecznie :)

Wiem, że się powtarzam, ale... wzajemnie :) :) :) Również pozdrawiam :)

Dziękuję i wzajemnie Niech nic nie zgrzyta ;)

Dziękuję :) Również pozdrawiam :)

Dziękuję Waldku. Pozdrawiam serdecznie

Dziękuję :)

Eee... noo... hmm... hmmm :) Inni rozdają cukierki, ja składam życzenia :) :) :) Dziękuję i również serdecznie pozdrawiam

Dziękuję i wzajemnie :)

Dziękuję :). No cóź, Sylwester jest tylko jeden :) raz do roku :) :) :) Również pozdrawiam

Dziękuję :)

Naprzeciwko powinno być, moim zdaniem :) Pozdrawiam

Dziś są moje imieniny, Razem z nimi koniec roku I z tej właśnie to przyczyny Chciałbym życzyć Ci po trochu Żeby Ci się zapomniało, To co złego się zdarzyło, By te miejsca wypełniało Tylko to, co miłe było. By z przeszłości nie wracały Żadne kwity i mandaty. Sprawy, które rozwiązane, Już skończone były na tym. A na przyszły rok, od serca, Życzę Tobie całą garścią Żeby radość niósł Ci wszelką I obdarzał ze szczodrością. Pomógł szybko poukładać Jeśli coś się rozsypało, Rozbił, skruszył, poprzestawiał, Jeśli coś na drodze stało. Żeby z górki, żeby z wiatrem, Żeby tanio i bogato, Żeby fajnym był wariatem, Żeby dał się lubić za to. Zdrowia, szczęścia, pomyślności, Wielu dobrych wierszy jeszcze, Na krytykę odporności... Życzę Tobie ja, Sylwester.

Jak wyżej Pozdrawiam :)

Palisz fajkę?

A mówią, że kto pyta nie błądzi. Co nie? Pozdrawiam serdecznie :)

błazenek to rybka mała błazenek rybka niewielka on się urywa w ukwiałach dziewczyny! kochajcie błazenka!

Możesz wierzyć, albo nie, możesz się z tym zgadzać albo nie, ale... tak naprawdę, więcej kłamstw skrywa się w pochlebstwach niż w krytyce. Niestety, przeważnie kochamy być okłamywani :) Pozdrawiam :)

całkiem niezły w sumie, to chyba nic bym nie poprawiał Pozdrawiam :)

Jeśli to debiut, to bardzo dobry. Pozdrawiam :)

@Gaźnik Dzięki :)

@Justyna Adamczewska Wielkie dzięki :)

Dzięki @Silver :)

Wgryzam się w ten wiersz i wgryzam, i rozgraźć nie mogę. A głównie jego metaforyki. Niby wszysko prawie jasne, niby płynie ale... gryzie mnie bardzo kim jest ta tajemnicza właścicielka połamanego lasu. Nie ta metaforyczna, bo tę potrafię sobie podstawić, ale ta, która ma ją w wierszu reprezentować. Pozdrawiam serdecznie.