BARBARA_JANAS

oj, nie ten...

Czegoś mi brakuje...Chyba środka ciężkości lub mocnego zakończenia. Pozdrawiam

Czyżby strach przed ciążą ? Pozdrawiam

Czy to przekora, czy może brak konsekwencji ? To sztuczność kojarzy się raczej z lalką zaś natura z intymnością i prawdą. Pozdrawiam

ależ to ciemność...

Takie moje psoty : Oto kostka lodu. Wrzucam ją do szklanki. Robi swoje plum. Nurza się, wypływa. Teraz zacznie topnieć to wiedzą najlepiej barowe dziewczyny. Pracują nocami. Później odpływają z ramion. Napisałam wiersz, pierwszy w tym kwartale, zakończony kropką, której nie wypowiem. Jest punktem granicznym nic na to nie poradzę. że nie można ominąć. Nie chadza się do niego z wizytą lecz wchodzi. Siada i wrzuca lód, ciało, poemat. Duże litery i interpunkcja jakoś mi nie leżą, ale to rzecz gustu... Serdecznie

Zgubiłeś lirykę w tym barze wraz jej niewinnością...hmm. Czyżbyś szukał czegoś nowego ? A może to stary tekst? Straszniem ciekawa... to nie jest dobre miejsce na takie spotkania jakiś dupek za plecami mamrocze natrętnie że wszystko gówno przyznaję mu rację i wbijam nóż pod lewą łopatkę zamykam oczy czekasz na mnie poprawiasz dłonią włosy marszczysz czoło zgubiłaś gdzieś biały kołnierzyk tak dla mnie ... Serdecznie PS: '' Jacek powiedział, że masz się odpie.. od jego barów, a jeżeli już "te" bary, to zamiast pod powiekami ma być "w czeluści wyobraźni" , a tak poważnie, gdzie w tym wierszu jest bar, może być równie dobrze autobus - trupioporanny do pracy"

Nazwisko zobowiązuje, ale ja się niestety nie piszę... Pozdrawiam

kupuję i pozdrawiam

złoty jeleń, kamienne lwy i dzikie gęsi hmmm bajkowo mi się... serdecznie

trawą zieleńszą posyłam plusa i pozdrowienia

coś się kroi, ale dla mnie mało, mało, mało...pozdrawiam

Tak trzymać !!! Klimat na dyżego plusa. Pozdrawiam

Druga zwrotka przelała się po plecach zimnym strumieniem... oby nie wymuszał pierwszeństwa zarabiając na życie. Ja Cię ostrzegam Piotrze !!! Pozdrawiam

za dużo, za dużo, za dużo...pozdrawiam

Zdaje się, że klamra uratowała autora... Lirycznie, nostalgicznie i ciepło. To ciekawe bo przecież "daleko w śnieg". Pozdrawiam

Porusza klimat. Plus pozdrowienia

póki co plusuję, na uzasadnienie zabrakło energii. pozdrawiam

Nie ma to jak dobra liryka Piotrowa... Wydaje mi się, że czytałam już u ciebie "...powrotnym śniegiem do domu..." ? Pozdrawiam

Tak z równości do warsztatu. Pozdrawiam

Dziwny ten zwierzak... : ) Dzięki, Basiu. Pozdrawiam. : ) Dziwne lub nie, zależy od ciebie, bo to co pamiętamy lepimy w taki sposób by nie zakłócało teraźniejszości. To zwierzęcy egoizm, który daje wytchnienie. Pozdrawiam

...i do tego płata figle lub lepimy ją na własne podobieństwo, dobre to i basta, serdecznie

Końcówkę zagrałabym nieco mniej dosadnie aby pozostawić czytelnikowi większą swobodę. Całość na tak. Pozdrawiam

Tli się iskierka ale za mała. Pozdrawiam