Jacek_Suchowicz

każda z owych dam powie Tobie: dam a za jakiś czas brak kasy i sam

Alu, szczególnie mi się podoba ten: uśmiech ..... wdział tęsknoty liszaje. Z taką tęsknotą natychmiast do kosmetyczki, a uśmiech no może mieć gorycz. Nastrój peela wprowadził w stan telepatii - to całkiem interesujące zakończenie, ale i w życiu spotykane Pozdrawiam - z bólem (akurat sadystka kosmetyczka) - Jacek

Bardzo dziękuję Paniom za komentarz, a zwłaszcza Czarnej Pani za krótkie podsumowanie. No właśnie - czy codzienność może być słodka? - Temat na tuzin wierszy. Pozdrawiam - Jacek

„Nikt nas nie toleruje, Depcze ile może.” Wkurzyły się pedały, Opuszczając rower. Zgrzytały przerzutki: Że brak już im chęci Tak ciągle do przodu Tylnym kołem kręcić. Zgadały się razem Jednego dnia w maju: Zrobimy paradę Przerzutek pedałów. Opuśćmy rowery, Pokażmy krągłości, To będzie parada Wzajemnej miłości. Zaczęły obnażać: Wałeczki, kuleczki, Rozkładać na drodze „Ponętne cząsteczki” Pokażemy światu Ludziom dużym, małym; Jak miło jest zostać Przerzutką, pedałem. Gdy w czyn przemieniać Zaczęli swoje słowa, To właściciel roweru Plany pokrzyżował. Gdyż przypomniał sobie, Że posiada rower, Zaś wycieczka na nim Czyni życie zdrowe. Wziął w ręce: klucze, Śrubokręt i oliwę, Naprawił wyczyścił - „Rower nowy widzę” Kilka kilometrów Rowerem przemierzy, Przerzutka i pedał Pracują - jak należy. W sytuacji zdrowej Znaleźli się na nowo. Właściciel wyleczył Pracują wzorowo. Przesłanie powiastki Może nie typowe: Unikniesz dewiacji, Dbając o - części rowerowe.

Pod zasłonką powiek Są oczy roześmiane. Aksamitne policzki, W kącikach ust - figielek. Po nocy zapomnianej, Wschodzący poranek, Szarością zwykłych trosk U Twych nóg się ściele. Kołowrót nocy i dni Tempa z czasem nabiera. Swój pogląd na życie, Jeszcze nie raz - zmienisz. Czas ukoi przykrości, Krzywdy mgiełką zaciera. Trzeba zaznać goryczy Aby słodycz docenić

Dziękuję przenoszę wyżej, jestem na etapie ciągłych poszukiwań i dlatego wylądowało w warsztacie, ale zrodziły się nowe pomysły i temu dam spokój Pozdrawiam z cukierkiem Jacek

Teraz to można pomarzyć Aby SLD przepraszam LSD zażyć Lecz skutki tego zażywania Przez długie lata proszę Pana

Pod zasłonką powiek Są oczy roześmiane. Aksamitne policzki, W kącikach ust - figielek. Po nocy zapomnianej, Wschodzący poranek, Szarością zwykłych trosk U Twych nóg się ściele. Kołowrót nocy i dni Tempa z czasem nabiera. Swój pogląd na życie, Jeszcze nie raz - zmienisz. Czas ukoi przykrości, Krzywdy mgiełką zaciera. Trzeba zaznać goryczy Aby słodycz docenić

Antku!! - Napisałeś bardzo dobry wiersz. Każdy interpretuje go po swojemu, ale mnie też "męczy moja prywatna w nich śmiertelność" gdyż z materialnego punktu widzenia odeszli i choć jestem pewien, że zmienili formę bytu nie zawszę się umiem wyzwolić. Pozdrawiam i zabieram wiersz do ulubionych Jacek

Wiem dzie wuszka jest zacięta, Chociaż mina uśmiechnięta. Ale niech się każdy dowie: Jaki ma dzie wuszka problem. Dać wolności trochę kurkom, Niech pochodzą po podwórku. No, bo wszystkim jest „w to graj” Gdy w kurniku - dużo jaj. Między nami, swoją drogą, Nie obrażam ja nikogo. Ale jeśli coś wynika, Przypuszczenie ptaszka tyka. Gdy przyłożysz cud-plasterek To i ptaszek wyzdrowieje, Wraz z serduszkiem będzie rósł, Ale o tym - cisza już……..

"brrrr, Pani Stanisławo - łaski" Oj ma dzie wuska problem waski. O problemie wam opowie: Ptaskom - nie jest to na zdrowie. To pod kiecą: pipi, kwili, Ale cisa jest po chwili. Bo drób cały znów w kurniku, No i po co tyle ksyku. Zgodnie z wielkim zaządzeniem: Grypa fruwa dziś w przestrzeni. Więc nie wolno kackom, kurkom chadzać sobie po podwórku. Alek tez się tak zasapał. Ptasek jemu kicha prycha No bo ptaska mozy grypa. Oby tylko grype złapał?

Dopingują Cię Alicjo, ile mogą, Kwiatki do ogródka wrzucając. Ty idź swoją, czasem wyboistą, drogą, Złudzenia z fiołkami mieszając. Bukiety przyozdabiaj nadziei kokardką, A złudzenia pielęgnuj skrycie. Bo złudzenia mieć, jest naprawdę warto, Kolorowsze zdaje się życie. Pozdrawiam Jacek

Co byś napisał, z wielką ochotą, Czasami muza tu wpada w błoto. Gdy czytam wiersze - rzecz oczywista, „Najlepsza muza" - ta zajebista. ps: „jeśli się komuś nie podoba może pisać do przyjaciółki” Pozdrawiam zabłocony Jacek

Ależ Stasiu to dzięki Tobie, mnie tylko szkoda tych spopielonych liści - kompost z nich to bardzo dobry nawóz do upraw. Pozdrawiam ogrodniczo Jacek

Stoją jak zaczarowani, Patrzą na Cię wniebowzięci A Ty nie miej tego za nic, Pisz nam, pisz nam, jak najwięcej.

Może zostaną marzenia, Na ziemi dalszy ich los. Wiosną chwila spełnienia Z liści - pożywny kompost. Z suchych gałęzi ognisko, Jesz kartofle pieczone. Dym, co snuje się nisko W Twych oczach lato minione. Żal za tym, co się skończyło, Ta łza, co kręci się w oku. Krótkie pragnienie czy miłość? Jesienna cisza i spokój.

Alu - to jeszcze nie koniec Latarnia myśli, Lampa ciemnieje I rozsmucona Płacze. Tyś wolny księżyc W górze szalejesz Pewno się kochasz Inaczej Pragnę mieć dzieci, Co światło dzielić Będą na małe Promyki, Co będą latać, Światłem migotać - „Ja chcę mieć z Tobą świetliki.” z uśmiechem Jacek

No cóż po pierwszej secie sprawa to nie łatwa Dylemat: trochę lub mało - powoli się gmatwa I jeszcze problem doszedł a nie można zwlekać Duch czyli spirytus jak gorący - ucieka

Leszku! tym "nocnym lotem" poleciałeś wysoko - gratuluję. Ale Ci się przyznam, że do Małego Księcia powracam co jakiś czas - i zawsze coś nowego mnie urzeka. Pozdrawiam - Jacek

Pytanie to trudne - odpowiem nieśmiało Czy trochę to mniej albo więcej niż mało Jak wypiję dwa piwa i wódki ćwiarteczkę Problem się rozjaśni - mało czy troszeczkę? po eksperymencie odpowiem

Życia trochę zostało I tak myślę sobie Czy to czego mam mało Jest naprawdę dobre? pytanie retoryczne Ukłon przekory - Jacek

Mój nawet Aśce nie dorównuje to lepiej je zasuń zamkiem błyskawicznie tak jest na topie gdy obudzisz się wiosennym porankiem i powiesz "mam ciebie dość - chłopie" miła konwersacja Jacek

czy te wstręty to zapniesz agrafką lub haftkami ścisniesz w błękicie lub czy sądzisz że przyjdzie to łatwo aplikacją pogrążyć w niebycie? imponujesz mi swoim talentem! :)

co zapewniasz za tym zakrętem w ramach usług szeroko pojętych wyprasujesz życie pomięte lub otwierasz miłości zamknięte? Pozdrawiam Jacek

Opisujesz znane mi miejsca z czasów szkolnych, kiedy rzeka Świder nie była kanałem a ludzie łowiący ryby i kąpiący się w czystej rzece oraz drzewa wiszące nad wodą to była jedność. Pozdrawiam Jacek