Jacek_Suchowicz

czas nas wciąż więzi tu na tej ziemi w wyższych wymiarach już nie istnieje uczy pokory potrafi zmienić aby na końcu w nieznane przenieść :)

a może to tylko złudzenie że spojrzysz i wiesz od razu że słońce zachodzi latami a z tymi spod sklepu do twarzy :)

Jak obserwuję ludzi starzeją się różnie dla jednych emerytura to kciuk pilot i utyskiwanie inni zaczynają żyć tworzyć realizować własne hobby (chociażby raz dziennie zjeść coś na ciepło) :) @Claire dzięki:)))

czyżby to autoanihilacja podana słowem w trzech obrazach unicestwiana smutno patrzysz swoje emocje pragniesz przekazać :)

@Kwiatuszek dziękuję pozdrawiam @Gosława wersy jak żagle po zdaniach płyną wiatr je popycha zefirkiem słów sens dzierży stery skrzętnie omija mielizny zgrzytów - wkłada swój trud :)

@aff kilkuletnie wnuki mają fantazję jak są u dziadków :))

@Wochen to właśnie słowa zbliżają ramiona tych wypowiedzianych niczym nie przykryjesz one tkwią w powietrzu jak jakaś zasłona lub przynoszą radość jak piękne motyle :)

ładne a dodam: po ciele się snują myśli nieproszone a przedsenne ciepło tylko onieśmiela a sen niczym diabeł zamachał ogonem rozedrgał zostawił a ciebie wciąż nie ma :)

@aff kilkuletnie wnuki mają fantazję jak są u dziadków

@andreas starość jak obserwuję ludzi w podeszłym wieku mimo że mieszkają razem z rodziną czują się samotni

słusznie; tyle kaloszy a które wybrać a każda para w swoim kolorze te na obcasie tu guma sztywna tamte szerokie - łatwo się włoży wybór olbrzymi pod każde gusta wszystkie o jednym nas zapewniają pośród poglądów najgłupszych ustaw to one nigdy nie przemakają a ja was proszę tylko o jedno słuchać zapewnień już nie mam siły każde obejrzeć sobie rzetelnie i takie wybrać by nam służyły :))

Nawet nie wiem kiedy przyszła, choć jej nikt nie prosił, robiąc sobie cichą przystań, chytrząc każdy grosik. Nie pytając nas o zdanie zamieszkała z nami, nasze menu ciągle ganiąc, częstując ziółkami. Wypełniła gaworzeniem zapomniane kąty i marudzi od niechcenia do dwudziestej piątej. Rozrzucała swe zabawki, pomazała ściany, jest w uśmiechu kilkulatki słodkim i kochanym. Lubi sobie ponarzekać, głośno utyskiwać, wsadzi szpilkę tak bez echa - ponoć nie złośliwa. Co i rusz nam coś zmajstruje, tak niby przypadkiem; wzrok zepsuje, słuch przytępi, lub ból sprawi w klatce. Ma pomysły nieskończone; jak pokory uczyć. Zatwardziałe charaktery sama zręcznie kruszy. Celną puentą podsumuje, na pogrzeby chodzi, bo krąg osób jej najbliższych - sami poborowi. Choć łagodna, ale czasem mięsem rzuci mocno, ma wokoło wianek osób - lecz cierpi samotność. Jak memento nam powtarza; czujcie się spełnieni i nauczcie się dniem cieszyć, a chwilę docenić.

ładne wszystkie wiosenne zakochania pełne czułości i westchnień zmywane bez opamiętania wraz z pierwszym letnim deszczem :))

ładne ciepło męskich ramion rozpuszcza wszelkie pancerze utuli ciebie całą ukoi pocieszy szczerze już się rozkleisz cała od nowa siebie poskładasz nareszcie sens złapałaś świat bawi radość sprawia :)

ładne "Rozsypani w szerokości swoich ramion" wirujemy wraz z fantazją cichych zmysłów wyruszamy w drogę stromą i nieznaną aby zdobyć kresy marzeń jak najszybciej :)

te niteczki się nie chcą pierścienić lecz związały się w złotą obrączkę wiersz uroczy lecz zaraz się żenić może najpierw potrzymać... za rączkę :)

wokół księżyca snują się gwiazdy jedne są bliżej a inne dalej księżyc najchętniej by którąś zwabił lecz namiętności w niej nie rozpali jedyną gwiazdę którą obdarzył uczuciem wiernym jakże gorącym od wieków tęsknił samotny marzył to nasza gwiazda wspaniałe słońce :)

namiętność niczym butelka wódki pita zbyt szybko wyschła nasz czas na ziemi jest krótki pora nową otworzyć najwyższa pozdrawiam

postaraj się ciszę usłyszeć dość często chce coś powiedzieć a więc nie zgłuszaj jej krzykiem przesłanie ma jakieś dla ciebie :)

choć język trudny niezrozumiały duchowo jednak nam bardzo bliscy w walce o wolność Bem splótł nam pamięć i trzeźwo myślą - u nas nie wszyscy :)

dwa tysiąclecia nic się nie zmienia mentalność ludzka wciąż taka sama doznaje łaski płaszczem wyściela trzeba się zmienić - ukrzyżuj Pana tylko dekalog przykazań dziesięć jakże logicznych i oczywistych by pielgrzymować nam było lepiej dać siebie innym i to jest wszystko ... Pozdrawiam

podkreślę rzęsy jeszcze policzki w róż omolam* szpilki i włosy zepnę przyszła dla niego pora omolam* - gwara omaścić

już je wysyła do sieci morał z powiastki taki zajmij się swoim ptakiem gdy dziś szczebiocze się ciesz zejdziecie razem jak wiesz

pragniemy żyć na swoim w obejściu w kawałku ziemi swe krowy codziennie doić z nadzieją że się nic nie zmieni i dzieci z radością rodzić myśląc że będą szczęśliwe rodziców kiedyś pochować i nam tu umrzeć przyjdzie pozdrawiam

bardzo fajne pięćdziesiąta dziewiąta minuta i może piętnaście sekund ty z telefonu do mnie stukasz a wokół masz mnóstwo rzeczy lecz dywagujesz kim ty jesteś aktorką czy zachciewajką ja podsumuje jednym gestem jesteś stworzoną przez siebie bajką pozdrawiam