Jacek_Suchowicz

nie chciałem także wątpić trzymając ciebie w ramionach że w końcu nastanie pokój i wszelka walka skończona że będę się z tobą cieszył każdym dniem godziną chwilą zaś sercem sens pojmiemy prostego słowa miłość

zegar ci stanął a to ciekawe więc proszę bardzo kawa na ławę jeszcze kieliszek z wódeczką czystą kogo obchodzi gdzie masz to wszystko nikt dywagacji nie będzie toczył masz możliwości zamykam oczy nastała chwila czas się zatrzymał myśl ogarnęła zupełnie inna pozorna wolność już gnać nie musisz z werwą przepędzasz męczące smutki pomyśl że wokół świat jest wspaniały więc zamiast siedzieć działaj z zapałem ... :)

jak dziś pamiętam ćwierć wieku temu Krynica deptak słońce jesienne cieplutki wrzesień spacer bez celu i ciepły zefir tuli przyjemnie opodal muszli dwoje młokosów altówka skrzypce stare szlagiery przejść obojętnie było nie sposób każdy przystawał miał uśmiech szczery czasem dźwięk monet rytmy zakłócał bo bardzo rzadko jakiś papierek drobne potknięcia gdzieś mimo ucha wszystkim do szczęścia trzeba niewiele :)

jak zwykle bajer nam wciskasz że z weną miałaś rozstanie lecz strofy powyższe pewno ktoś przyniósł przemiłej Pani chyba nie była to wena lecz sąsiad co wyżej mieszka wraz z wierszem dał czekoladki likier ze smakiem orzeszka a potem powstał wierszyk miły dla głów oraz uszek wyznając bedę najszczerszy puchaty puszek poduszek

Już nie szukam dla Ciebie przestrzeni. Sama wiara sens dawno straciła. Wiem, że Jesteś w mym sercu promieniem. Przypominasz - gdzie miłość prawdziwa. W każdej rzeczy Twe dzieło dostrzegam, w wielkich szczęściach, a także w tragediach. Czasem spadnie przypadkiem coś z nieba, lecz codzienne nadzieje wiatr zwiewa. Zagubiony i pełen kompleksów nie potrafię przynosić porażek. Na krzyż składać, co dźwigasz od wieków. Spowoduję kolejny upadek. O sukcesach - ech mówić nie warto. Stale pragniesz chwil moich i myśli, choć niektóre, to zgrane złe karty. Nie dojrzałem przerosły mnie wszystkie.

a może jeszcze zawierzyć dzień każdy kazdą chwilę bo On cały czas z nami pragnie nam świat przychylić więc zaproś do swego serca oddaj calego siebie swe życie myśli drobiazgi prowadzić zacznie ciebie :)

@Bożena De-Tre a ponoć poezja, jeśli idzie o tematy, nie zna granic:)) Pozdrawiam ps warto przypominać staropolskie słowa aby one nie umierały nic tylko w kajet zapisać

może on zaniemógł i leży w gorączce lub za dużo wypił i jest bardzo śpiący miał jakiś wypadek albo ktoś go napadł lub wdał się w pyskówkę no i wyszła draka teraz bidak siedzi gdzieś na dołku jakimś za czterdzieści osiem powróci do chaty lecz zamast się martwić tęsknić każdą chwilą ty dopieszczasz zmysły słodkości drobiną :)

przyrodzenie ono także jest na P ze słownika wraz innymi wyrazami lecz Ci powiem bardzo bardzo cicho chce wersja pierwsza przeurocza niech zostanie :)

jakże ciężko z chaszczy tekstów wiersz wyłowić gdy się znajdzie człek odczuwa wielką radość jest subtelny i przybrany zgrabnym słowem więc nie spłaszczaj nie oblewaj swojską strawą gotowałaś ten rosołek na wołowym doprawiając delikatnie przyprawami więc nie spaskudź go rubasznym jurnym słowem niech nie będzie jak żur chłopski kiełbasiany :)

jest Kurski z TVN-u i Kurski z TVP był także okęt Kurski lecz leży gdzieś na dnie i wszystko teraz jest za moment wszystko było a ludki biją się choć najwżniejsza miłość gdzieś toczą się dwie wojny a u nas pęd na kasę synekur jak najwięcej brać ile da się znów mają swe pięć minut sprzedadzą co pod ręką a Polska - nawet nie mów to jakieś sentymenty

paskudzimy świadomość gównem czerpiąc wiedzę z rynsztoka mediów pod sufitem mamy nierówno bóg stworzony na nasze potrzeby :)

Bardzo pomysłowe te podobieństwa do zmiennej aury niby dalekie a bardzo bliskie w prognozie szkwał ze skutkiem marnym co nic nie wniesie a zniszczy wszystko :)

@Ma_rianna_ z jesiennych szelestem wiatr liście rozsypał świat wyzłocił jeszcze nam pozwolił wzdychać w parku na ławeczce układamy przeszłość pozłacamy lekko zaśniedziałą pamięć ... :)

fajne już lepiej ust nie nawilżaj sam sobie pokaż że jesteś do błędu umiesz się przyznać przeszłość przekreślasz gestem nie musisz nawet się zaszyć chodzić na jakieś terpie bo jesteś tytanem pracy z nałogiem zerwać potrafisz :)

całujesz mnie łagodnego a w wersji ostrej nie lubisz pikantna no cóż w tym złego na grilla może cię urzec :)

PPU

świat jest uległy i przyjazny każdemu służy w miarę potrzeb choć ludzie często nierozważni nie chcą prawideł jego dostrzec on jest własnością Najwyższwego realizuje jego plany spełnia zadania jakich nie znasz i stwarza pozór bałaganu lecz gdy zaufasz Temu w Niebie dekalog życia twego prądem to świat usłuży ci w potrzebie bo idealny w nim porządek :)

i o to chodziło :))))

czemu pani chce mnie dzisiaj rozczarować zagadkowy uśmiech twarzy czar i powab pod firanką rzęs spuszczonych ten błysk w oku bardzo pragnę dotyk dłoni pani poczuć ten aksamit co zamieszkał na opuszkach pocałować może kiedyś także usta o czymś dalej to zapewne grzech pomyśleć już się boję że przypadkiem coś się przyśni lecz przeżywam stale myśląc tylko o tym dzwonek budzi siódma rano do roboty :)

zakwitły bzy na Konwaliowej zapachem wieść przynosząc że serce z wiosną się odnowi zwiedzione darem losu lilak odurzył wręcz zapachem dźwięczące białe dzwonki nadzieja w sercu jak się patrzy poranny śpiew skowronków

delikatne ładne gdy bliskość ma za nic odległość fantazje wypełnią przestrzeń pozornie przychylą mi niebo by potem nakazać tęśknić :)

Ci których los pokaleczył, opatrują co dzień rany. Mają swój świat, jak poeci, w wierszach nikomu nie znany. :)

i znów cząstka siebie jak trudno jest Jemu zaufać gdy beznadziejność mgłą oblepia lecz czasem trzeba mocno upaść aby w przyszłości unikąć piekła

ech topić wódce panią obawę toż alkoholu na ten cel szkoda pić dla fantazji i mieć zabawę obawa zniknie jak w słońcu woda :)