Dotyk

CYTAT (Pelman @ Aug 31 2003, 09:13 AM) Nie mam zastrzeżeń do wiersza. Podoba mi się. Taka refleksja bardzo na czasie. Mam do ludzi - bo chociaż napisać się nie da to na każdym kroku piszą. Tym bardziej dziwię się, że ludzie wrażliwi na otoczenie (poeci - tfu, psia mać) dokopują innym, tym co mają odwagę mieć inne spojrzenie na świat, chyba niegorzej niż dresiarze. Jak skini z punkami! Pozdrawiam - Krzysiek I ja do ludzi..to samo mam Tolerancja..mile widziana jedynie w stosunku do siebie.....to mnie osłabia.... ................................. Andrzej - jest dobrze...to do wiersza..uwaga... Mirka

Mądry wiersz i czyta się nieźle..jednak czegoś tu za dużo.... sama nie wiem.... trzy łyżeczki cukru na szklankę..zamiast dwoch lub o garść soli zbyt.... ale nie jestem na nie pozdrawiam - Mirka

chcę być nie tatuażem tylko przyczyną jego powstania fanaberią myślą chcę trwać pod świadomą lub nie drgawką praprzyjemną piekącą wstrząsami pod ziemią dłoni ...................................... jak dobrze..że zdążyłam tu dotrzeć przed Twoim największym wielbicielem. Uprzędzę jego zachwyt ..swój pierwsza wyrazając...bo inaczej nie można .... Tekst..OGROMNY MIrka (krasnoludni to moi kumple...mój rozmiar

Pierwsze "spojrzenie" na wiersz.....coś.... drugie.... trzecie...........wielki wiersz ZAUFANIE ZAUFA-NIE Mirka a taki malutki..a tyle...

świat zaprzedali ten wieczny zgubili siebie w korowodzie myśli które szarpią oczy niewypowiedzianym to.."niewypowiedzane"..często najważniejsze..jeśli nie najczęściej.... i dobrze...że się w nas kłębi..choć...zazwyczaj...spokoju nie daje... ale..kto powiedział..że życie..jest łatwe..że ma takie być....prawda?... pozdrawiam ciepło - Mirka

Seweryn.. ja cię kręcę... KLASA! pozdrawiam Mirka

Jednego z pewnością o tekscie nie powiem... że nie jest fantastyczny... co by to nie bylo i jakby go nie nazwać wpisem nie wpisem..kroniką czy nie... jestem pod wielkim wrażeniem pozdrawiam cię serdecznie - Mirka nawet nie zauważyłam..że to zdaje się nie jest wiersz...taki "wierszowy" nie ma to znaczenia...

Śniło mi się, że umarłaś Płakałam Zaplatając strużki w warkocze Dawnej małej dziewczynki Bo ty nie możesz Nie możesz i już Przecież ciągle mieścisz się W moje spodnie Nie będziesz starą kobietą Którą się mija jak dom do rozbiórki Twoje swetry Wyciągam Ci z szafy Bez pytania Niczym zbroja Na moim sercu Ich zapach ..................... jest w tym wierszu..takie coś..co mnie porozrywało .... podobnych wierszy..mam kilka..gdzieś w biurku..obok listów... Ona ich nie czytała i nie przeczyta.. ale..mam szafy i swetry....i czuję zapach wciąż.... bardzo ściskam - Mirka wiersz..długi...ale niech sobie będzie jaki chce...to nie o to chodzi....mnie..na pewno nie o to...ja mam czas..na czytanie wierszy...mam zawsze czas..i nie śpieszę się

kręgosłup łamie ból śmierci świadomość istnienia kapie rdzeniem złotym a to..najpiekniejsze...

rozlacznie dwoje oczu przemierza nieboskłon szuka sękatych chmur by móc odpocząć to nic Agnieszko.... i tak to nie..zaszkodzi urodzie tego tekstu....a ten fragment..przepiękny... pozdrawiam...

pionu czekanie poziomu sterczący kij wszystko chwyta się zenitu wyznaczonego garbatych pleców kształtem symetria kresek przed którą padają bez imienia ofiary rzucone językiem język płaski rzęzi mówi wiersze niebu szlocha przeklina w piwnicy trzymając niebo Adamie - czytam wszystkie twoje wiersze. Jedne z większym..inne ...może z mniejszym podziwem... bo czasem coś mi przeszkadza w nich...większość. jednak..trafnia do mnie jak do swego domu. Ten zajmuje w nim miejsce honorowe. Mirka

CYTAT (seweryna żuryńska @ Aug 30 2003, 02:00 PM) wielkie dzięki wszystkim za słowa dobre i uwagi krytyczne z Adamem wejdę w niewielką polemikę nie silę się na nowoczesność mnie nie zależy na tym, czego świadectwem - wiersze za rymy dostaję ciężkie baty, ale przyjmuję je z pokorą mnie forma wychodzi sama...z klimatu wiersza nie umiem inaczej jestem typem bardziej uczuciowym, niż filozoficznym i tak już pozostanie PS a wiersz powstał oto tak: było mi smutno, to "bar został wzięty" i zaczęłam bazgrać a jak ujrzałam dno, to i wiersz się skończył rano zastanawiałam się czy go umieścić, ale...co mi tam pozdrawiam wszystkich serdecznie zgadzam się...Seweryno... ze mną jest podobnie..... a..i czytając wiersze innych...zwracam uwagę przede wszystkim...na to co pod skórą..... nie patrzę na wiersz..wolę go czytać.... uścisk - Mirka

CYTAT (Adam Szadkowski @ Aug 30 2003, 11:31 AM) Miało być nowocześnie, ale dla mnie troche sztucznie to wyszło. Och-ów i ach-ów nie będzie więc... Adam Adasiu (jesli można..ale jakoś mam chęć)... Czasem siedzę w swojej klitce na górze....w kącie na podlodze...i dumam...przelatuje mi przez głowę...tyle spraw..dokonanych...problemy stukają powazne ..do mych mysli.....zaczynają się rozmowy..ze sobą....takie serio..pytania..co za mną....co przede mną..przed nami..i co potem....kiedy samotnie to wszystko trawię.....zdarza się....że nawiewam wtedy nagle do ogrodu na bosaka....i mam szała....(niektorzy się pukają w głowę)... i tańcze i tańcze.... pozdrawiam

a może wola leśnego wiatru wpisana w korę drzew zakładając..że wiatr..sam jej nie spisał:) ..no..i pozdrawiam

CYTAT (Pelman @ Aug 29 2003, 10:16 PM) Nie pytaj co Bóg może dać Tobie ale zastanów się co Ty możesz dać Bogu Pozdrawiam Z całym szacunkiem..Krzysiu... jedno nie wyklucza drugiego.... sama często z Nim rozmawiam..i uwierz..zadaję mu mnóstwo pytań.... podobnie..jak On stawia je nam każdego dnia..... Agnieszko..pytaj.... Mirka

CYTAT (Pelman @ Aug 29 2003, 11:24 PM) Trochę mnie wytrzęsło na nierównościach, ale w sumie było dość rytmicznie. Ano - toczymy się i my i nasze przekonania. Raz na górze, raz na dole - a póki jest okazja bawimy się. I chociaż gdzieś blisko, zaraz za kręgiem światła już nic nie ma bawmy się jeszcze. Pozdrawiam Ja się zazwyczaj przewracam..na gładkim..parkiecie....nierówności dają więcej szans...na utrzymanie równowagi..jesli się nawet czasem potknę... myślę..że taka wlasnie konstrukcja wiersza..jest jak najbardziej uzasadniona.... zadumanie..refleksje..nad przemijaniem... a potem... Seweryna miała odlot!!!...i to jaki.... z szacunkiem - Mirka

nie-ja stapam po trupich palcach sciezka do wiecznosci -ciagnie sie nie-zno-snie przykro mi, ale moj komp odmowil wspolpracy i nie bedzie polskich znakow ...................... ..niech polskim znakom będzie przykro...że nie mogą "brać udziału"..w tym...znakomitym tekście.... pozdrawiam cię Agnieszko...

ja jestem za..a nawet..bardzo za.. Mirka

wywołał...wywołał... i ja poniekąd też..oswiadczynami ..Pobraliśmy się po dwóch tygodniach...(pierwszy wolny termin w USC) dzięki Krzysiu

jesli nawet pod wpływem lektury... ..to..i tak jest mój... bo przezyłam...niemal...identyczną historię... ..

Rozmowa przestaje wystarczać staje się taka zaoczna.... Zniekształcona pośpiechem Zaczynają wyłaniać się ukryte znaczenia myśli jeszcze odziane bezpiecznie zamyślania zamieniają się w żywe obrazy wizje zdania mają podwójne dno horyzont kurczy się nagle maleje dystans rodzi się pewność Nieobecność domaga się bliskości pogłaskanej po głowie dlatego tyle zdziwienia nie wiemy jeszcze co będzie lepsze co nie zostawi znaków co uspokoić może co poruszyć ..................................................... Jolu....deja vu.... lojalność to ważna sprawa..bardzo ale czasem tak mocno boli bardzo wiem to... to też moj wiersz....ten twój.... może nie było rozmów..o genetyce..tylko o żabach i krzyżach pokutnych... i o jakieś 100 bliżej.... ale... .. piekny i bardzo bliski pozdrawiam.. Mirka

Imperium haseł w przemijaniu się smaży, leśne psy wygrzebują piasek. Ach, jak te domki wyglądały wspaniale, i te spojrzenia odrzucone, Nocne rozmowy samowystarczalne, Jezioro i marzenia płonne. Wyznanie wiary na piersi szatana, Po ślubowaniu trwać. ................................................... Zostałem sam w kartonowym domku, Przestałem się już bać. Kłaniam się nisko Panu - Mirka

ja się temu panu oświadczyłam..Beato..... dziękuję bardzo - Mirka

ech wietrze wiej czarowny ton skrzypki grajcie molowo precz myśli zła demony hej zatańczmy odlotowo Sewerno najmilsza....jak mówi mój syn....ja cieeeeeeeeeee... ale tekst...kapitalny..... zakonczenie .....takie..ze nogi same chca .....w rytm...sie wplesc.. pozdrawiam - Mirka

Myśle..że coś jeszcze..oprócz cierpienia..dostałaś od Boga... bardzo dobry wiersz... ciepło ściskam - Mirka