Rafal Bielan Wierzbicki

ruchy paralaks w mechanice przysadki mózgowej zagubione w cyklach ewolucji przepust wydarzeń sciśnięty do użytku publicznego [off-time, off-science, off-sound] deformacje krtani w tle psalmy korpo-racji-stanu nitrosygnał spadł na skronie trawiąc maskę myślową prując neuroskafander ta-gend, ta-gend, enx-enx factor błądzi w seriach rozładowań jadąc na oparach magii delfinów nikt nie mogł tego przewidzieć ta wojna rozegra się wśród ech rokowań pokojowych zastosowane militaria zwoje mózgowe hektolitry szpiku i hemoglobów centralny układ nerwowy skamla o morfinę podawaną z pomp gastralnych skaner bada napięcie emocji w szeregach psychocorps [szklenie oczu – medycyna/nauka prawo/końcówki mocy/przyszłość przeszłość] elektroimpuls znalazł punkt zaczepienia w napotkanej istocie rozumnej z plemion miejskich młody rekrut oddał kilka strzałów ostrzegawczych. w stronę ołtarza skierowano zbrojne ramie fundamentalu szwadron antybiotyków sunie w przeciwną stronę do wskazówki zegara słonecznego spłycając chwilowy nadmiar nekrofobii [dzieci wypisują regulamin walk ulicznych sprayem na zgliszczach meczetu]

na szczotce spierzchniętych ust zapadł w letarg grymas litości spotkali się dawni niepokornicy pomiot i kelnerka okołomoralne dzieci zachodniego wybrzeża półprodukty pierwszej na świecie konstytucji dryfowali na oślep po drogach osłoniętych figurami skalnych głów prezydentów spali gdzieniegdzie i na stojąco bez wzajemnego oskarżania sączyli absynt i whiskey tam gdzie było miejsce na mleko matki pozbawieni opieki nastroszonych morałów rad skruszonych złoczyńców z wyraźnym zarysem 9-ciomilimetrowej punkcji skierowanej w szpik amerykańskiego snu zatknęli piracką flagę na statule wolności stanęli dopiero gdy warkot silnika zdmuchnął ostatnią smugę krwioplamy z woskowanej karoserii chevroleta w każdym stanie, od Teksasu po Illinois wierni stróże prawa odmawiali różaniec z kolejnych trupich główek milknąc na wieść o wygodzie elektrycznych krzeseł [z majowej kolekcji 1934 roku]

"wątpliwa ość"... [bomba] a u mnie w piaskownicy niewątpliwa przyjemność z czytania Pana kolejnego tekstu. Idzie Pan Sebastianie dobrą drogą - i tak jakoś widzę, że w całym tumulcie poszukiwań wreszcie Pan zaczyna coś odnajdywać - może artefakt ;) pozdrowienia [z efektem wniebowstąpienia]

Witam :) zapewniam że to nie jest przypadkowość. Z reguły nie tłumaczę odbiorcom swoich zamysłów [bo na tym to chyba polega - każdy bierze to to sobie życzy] jednak zrobię wyjątek ze wzglęgu na to iż któryś raz z kolei komentuje Pani moje 'pisadła'. Rymy w środkowych wersach miały za zadanie zrytmizować tekst - ulżyć trochę tematyce. Chiciałem aby nie zrobiła się z tego rozprawa filozoficzna, chciałem również uchylić trochę z powagi przedsięwzięcia. Inaczej popełnił bym kolejną prozę poetycką, kolejny prozaryzm a chodziło mi jednak o wiersz :) serdecznie pozdrawiam:)

nie chodzi tu o pomost między teoriami zbyt luźne skojarzenia i terkot w szyszynce żelazny człowiek nie słyszał grzechotek nie było w Weimarze nic z tolteckiej magii Carlos nieco później nurkował z peyotlem a nihilijczyk cierpiał bóle głowy kosząc trawę w Bazylei natrafił na kamień zbyt twardy by ująć dosłowność przemiany „Niczego” nie znali w peruwiańskich wioskach zastęp widzących odmówił bierzmowania i nikt tu nie pyta kiedy będzie wojna nikt też nie skłania się do uśmiercania na kontynecie marszobieg idei pełnoprawny zalążek dramatu w drodze do Ixtlan brakuje wytchnienia mniej tu jednak przemocy w misteriach datury każdy praktykuje porządek plemienia duma pragnie ofiar dla nieskończoności od tego alergii dostał Zaratustra w zaświatach nie znają pojęcia nadczłowiek cień wędrowca widać wyraźnie w ćwierćmroku wyzwolenie ku rzeczom dają na kolację na dobranoc rozdział opowieści mocy arcyludzik, [mniemam, rzecz o dominacji] dyrygował w chórze przyszłych euronazi rytmom defilad nie dotrzymał kroku zasnął bezwolnie uśmiercając bogów w Andach ćwiczą śnienie w kształtach bloków skalnych [na cmentarzu w Rocken ktoś nucił Wagnera]

Panie Sebastianie - dzięki za wyjaśnienie. Prawdę powiedziawszy tak też myślałem choć moje wyobrażenie o "niniejszej" było nieco inne ;) pozdrowienia

tak, człowiek człowiekowi "smrodem". jednak przekonał mnie Pan [vide komentarz pod moim tekstem] w jakim celu Pan tu gości. (...) nie umiem Panu pomóc nie jestem aż tak dobrym terapeutą, i nie leczę z automisofobii i z braku kultury osobistej

zachęcam jednak do posługiwania się większym szacunkiem... i zająć się więcej sobą - jak się Panu nie podoba może Pan zawsze olać to ciepłą uryną i nie produkować takich opinii bo niczemu nie służą [ani dyskusji ani porozumieniu]. chyba że Pan chcę poprostu rozładować frustracje lub sprowokować. w tym przypadku uderzenie z rozpędu w ścianę głową powinno pomóc. adieu

kim jest Willow Barlow... bo znam jedynie Randy Barlow-a takiego jegomościa od country :) chętnie bym uzyskał jakąś odpowiedź bo tekst mi bardzo odpowiada... serdeczności :)

niech Panu się nie zdaje że będę coś wyjaśniał. Przecież nie musi Pan rozumieć, nie miał Pan zapewne podobnych doświadczeń lub nie chciał po prostu się wczytać [jak mniemam]. Przyjmuję krytykę pomimo wszystko. Zapewne znajdzie się gro osób którzy zrozumieją - wiem Pan jak to jest ;) Pozdrawiam pogodnie z pakietem pseudomądrości w zestawie - do samodzielnego uruchomienia w szafie sąsiada :)

zanim powiem że w to wierzę zrób mi okład z sofizmatu, przykryj kocem z racjonalu. potwierdź testem mój iloraz. mrugnij trzecim okiem w stronę nabytych podejrzeń widziałem to na plakatach, na kanałach komercyjnych [Ariadna przynajmniej miała swój kłębek]. szanowny dyrdymał wyciska tubkę z kłamipastą. gęsto w naszej rozmowie od grymasów i takich dziwnych spojrzeń nie zachęcam do zwierzeń, zapadając się w puch naszej pogmatwanej euromitologii. zaufanie zdobyte po licznych starciach i paktach pokojowych nie może ustać na własnych kończynach. chwiejne i uległe zgrzyta ósemkami to nie przemawia, tamto zbyt zawiłe nie idę w kondukcie galerników tupiących w rytmach ogłupiando sypiam całkiem nieźle na twardym podłożu, blisko ziemi. ten chłód w spojrzeniu mam na stałe. a gdy przyjdzie strawić maskaradę palnij mnie w głowę czymś twardym na wypadek wystąpienia obrzęku z rozczarowań. gdyby radar mi szwankował w oczekiwaniu na pakiet łaskotek podprogowych [a Alicja znała dalszy ciąg medytując przed pękniętym lustrem przymierzając uśmiech kota. Timothy Leary tylko patrzył]

i w ogóle sori że się wtrącam, bo niby mnie to bezpośrednio nie dotyczny - myślę jednak że oboje nie będziecie mieli mi tego za złe tymczas :)

Pani Katarzyno, spokojnie :) zachęcam każdego aby nie pisał nigdy w celach dogodzenia komukolwiek. Rozumiem że ten tekst jest dla autora ważny, być może mocno osobisty. Ale z takimi tekstami tak już jest - treść może przerosnąć formę - to zrozumiałe :). Zachęcam również do rozważenia swojej odporności na krytyczne uwagi [w przypadku Michała Krzywaka po prostu szczere i niekoniecznie osłodzone]. Teks broni się i nie ma powodu do paniki a że ma słabsze i lepsze momenty - no cóż, nikt nie sili się za każdym razem na doskonałość. Powariowalibyśmy przecie - zawsze będzie ktoś kto uzna nas za idotów ale też są i tacy którym poprawiamy jakość życia serdeczności - do miłego :)

hmm.... jak to dziwnie się składa ale te 'utulone puste przestrzenie' jak dla mnie bardzo ;) co do tulipana mam podobnie. całość - dodatnio, forma niewielka acz docierająca [do mnie]. klucz jakiś taki powszechny - nic nowego, opuszczenie - często występująca dolegliwość na różnych kontynentach serdeczności ---------------- a jednak Pigmalion kochał Galatee... choć zimna była jak syberyjski poranek

w łaźni karmy stopy myją yin i yang bez niedosyceń

Giiiieneralnie i maszałkowsko to lubię Pana czytać... czy to na poezja.org, czy poeci.com, cernuusie, cheba i na fabrice Pana zlokalizowałem. Dlatego też nie podejmuję się jakiejś oceny. Nie była by ona konstruktywna :) [nie wiem czy to panu już gdzieś pisałem ale nosi Pan imię i nazwisko mojego kolegi z dzieciństwa, konkretnie z okolic piaskownicy :)) zbiegły się okoliczności a mi się sentymentalnie jakoś zrobiło] Jedyne co do mnie nie za mocno przemawia to forma [cudzysłów] chyba nie bardzo pojmuję nic to... zdrowia i czegoś tam jeszcze:)

Poezja emigracyjna? załaważyłem że zaczyna się dopiero tworzyć ale temat ciepły więc warto obserowować. Dużo tego może być szczególnie ze Zjednoczonego Królestwa. ten tekst traktuje o momencie przedemigracyjnym [bardziej] czyli jest nadzieja że kolejna emisja rodaków może się nie zdrcyduje serdecznośći :) ------------------- "Czasby !" zakrzyknął Murgrabia stojąc nad urwiskiem z uwieszonym u szyi brukowcem po kolejnej udanej akcji Janosika..."

nastał czas pokusy spadł pierwszy opad chciwych rzeczników praw niczyich uwięzionych na czas niedomówień w okolicy rozwieszono emblematy wolności szare i zaśniedziałe obdarzane fałszywym ukłonem dające jedynie ułudę część z nas zapada w comę w fasadę odsłoniętą na rocznicę śmierci ostatnich prawdziwów w przedsionku akwarela "uśmiech na skrawku nektarynki w wąskim przesmyku alei sadu" w zasięgu dotyku pozostały piruety kosmyków rozhuśtanych na głowach niedołężnych pragnień ukrytych na wiosnę w kapturach obcych poglądów do rzeczy przypisanych nie do ludzi tylko ręce złożyć w splocie błagalnym o zaniechanie tak jak unikać przyjdzie kolejnych bezwietrznych zdumień na okoliczność końca legendy

pomyślę nad tymi uwagami - uznaję je za cenne po krótkim przemyśleniu ... a Michała - pozdrawiam :) zdrowia

mam do odbioru konstelacje zapis ciągu równego dalszym odkryciom małe spustoszenie na dyskach skroni nakłania do gestów astralnych w stylu Galileo czytam o Orionie widocznym na zachodzie od strony osiedlowego sanitarium kropelkowanie gwiazd jest mi znane od dzieciństwa kiedy obudzone w snach mity o wyjątkowych cechach zatapiały armadę niegodziwych sputników znikam na krańcu widma napełniając się widokiem gwiazdozbioru wieloryba usypiałem w tysiącu drżeń po wielkim wybuchu dalej biegnie tylko opar milczący wokół własnej osi daleko od ziemi i stacji badawczych przyrodni brat omikronu nigdy nie gasnący kandelabr wysłany z misją do nadpobudliwych istot zmęczonych cyklem wirtualnych poranków i zamyślonych wieczorów od 12 lat nie czułem tyle siły ktoś za mnie odesłał butelkę z wiadomością by chwilę później wyśpiewać wspólnie nie znane dotąd astropsalmy

nie doceniam pana cięcia wiem jak pruje się przechodnia kokietuje arcyksięcia potykam się o dreszcze i w wrażeniu tonę pan tak cytuje Kepińskiego lecz nadto ma sztyletów skierowanych w moją stronę słowa gorzkie, trochę strachu owacje bezdźwięczne niczym aria na pajęczynie stupor mam w zanadrzu gdy tak pan cedzi o karze, o mojej winie że nie dbałem o siebie i tak dla niepoznaki czatuje na bełkot którym mnie pan raczy aby oddać moje wersy do gruntownej trepanacji pan - absolwent gildii Medicerni mnie - dość przeciętnej państwowej uczelni noc nas zastaje, ona nas pogodzi ukradkiem wypluwam garstkę przymiotników ze słów klinicznie wyczyszczony to przez pańskie kłusownictwo takim zniewolony! a pańska kompania - to dopiero zgraja milczek, obłudnik, giermek i kanalia doborowy orszak pan za sobą wodzisz tylko skąd ta pogarda i ten grymas wrogości nie widzę aury tylko cumulusy poprzez małą chwilę poczułem duszności pustynia Gobi w ustach piachem pruszy kły mimochodem napotkały węzeł chłonny cień jak z Nosferatu sunie przy bezgłowiu czasby odejść nie zraniony, z tarczą i wogóle tylko jakby tułów mi zastygł, lędźwia jak z ołowiu kości zmroził strumień z arktycznej sadzawki kark przywarł do łóżka, puls już prawie w normie choć półnuta to bardziej niżeli szesnatka "Mister Anesteziologgio nie mam czasu na zdychanie niech kolega od efektów specjalnych odpali defibrylatory..." na kardiogramie zapikał życiodajny bicik "napraw się sam człowieku i sam bądź łaskaw szwy odjąć sobie toć ludziska czekają w kolejce a my na trzeźwo dzień cały i po całej dobie"

Dziękuję za odniesienie się. Jednakże zapewniam szanowną Fanaberkę że ten tekst jest przemyślany (oczywista na mój wlasny sposób a nie musi przecie korespondować na zasadzie puzzli z czyimś poczuciem estetyki czy zasadą kompozycji). NIe wielu odbiorców ma ustwione odbiorniki na taką poezyję chaosu, lub raczej może na prozę poetycką. Zachęcam jednak do reflekcji nad glównym bohaterem... być może jest ktoś jemu podobny w Twoim otoczeniu. Pozdrawiam ˛·.

tam gdzie ego święci triumfy niesie się etiuda z odgłosów ubjanych kuropatw w prywatnym gułagu podąża gwardzista ścieżką lewej ręki ignorując zakazy to on ma pierwszeństwo w towarzystwie brylujący śmiałym rechotem pełni rolę ochotnika brzęku i szelestu co noc dosiada rozjuszonego cyklopa dwustukonny rydwan wykonując karkołomny lot przez sępie żerowiska karmiony z menu Madame Babi Lone zamykany na dzień w kaplicy ze szklaną tarczą piętrzy swój rodowód prosto z plastikowej talii tarota niepodległy warchlak w rękach rzeźników stąpający po ludzkich prawach taktem na dwa kopyta przyjmuje często oklaski od jemu podobnych z bardziej wytrawną hemoglobiną jest zawsze gotowy na sygnał hejnału w szeregach swojego regimentu zbyt nieczuły aby żyć nazbyt dumny by umierać w familiarnych rozmowach tylko zdziwienie że był to kiedyś człowiek

tam gdzie ego święci triumfy niesie się etiuda z odgłosów ubijanych kuropatw w prywatnym gułagu podąża gwardzista ścieżką lewej ręki ignorując zakazy to on ma pierwszeństwo w towarzystwie brylujący śmiałym rechotem pełni rolę ochotnika dźwięku i szelestu co noc dosiada rozjuszonego cyklopa dwustukonny rydwan wykonując karkołomny lot przez sępie żerowiska karmiony z menu Madame Babi Lone zamykany na dzień w kaplicy ze szklaną tarczą odkrywa kod prosto z plastikowej talii tarota niepodległy warchlak w rękach rzeźników stąpający po ludzkich prawach taktem na dwa kopyta przyjmuje często oklaski od jemu podobnych z bardziej wytrawną hemoglobiną jest zawsze gotowy na sygnał hejnału w szeregach swojego regimentu zbyt nieczuły aby żyć nazbyt dumny by umierać w familiarnych rozmowach tylko zdziwienie że był to kiedyś człowiek

Dzięki Trampie :) szkoda że na Szkicowniku nie chce Ci się coś napisać ... no ale napisałeś kiedyś że " na razie się przyglądasz" moim monu-mentalnym tematom ;) Coż fajnie się spotkać na "innej wirtualnej ławce" Zdrów, trzymaj się :)