Judyt

na swoje wytchnienie po które stopami stąpając czasem matowieje poezja musi poczekać by oddech móc złapać płatki śniegu roztapiać na malowane okno przy którym kot mruczeje od nowa obraz płomień jaśnieje

pojawia się jak sikorka wychyla łepek i mruga na znak porozumienia że małe cuda są chwilą tajemnicy jednej nadziei przeplatającej przebudzenie z zapadającym zmierzchem dnia pełnym rozmyślań nad kondycją własnego początku

wiersz poruszający kubki smakowe, już leci do pełni mam nadzieję że nie obżarstwa(; lekki do czytania na raz, J. serdecznie

ładny wiersz obrazowy, ptaszyna nasz bohater- uroczy gdzie podm. lir. może się od niego uczyć, ptaszek umie ja nie umiem... człowiek z natury musi się jeszcze wiele nauczyć J. serdecznie

przeczytałam, ładne zaciekawianie czytelnika puentą, jednak zmieniłabym to "wielbię" dla utworu jako takiego samego w sobie J. serdecznie

a tu...jawi mi się coś z pogranicza historii, może mitologii jakiejś wiedzy być może nabytej przez Autora, który próbował ubrać ją w wiersz, choć dla niewtajemniczonych, trudno przejść do rozwiązania zagadki o czym jest...J. serdecznie

powiedziałabym ten wiersz w zdaniu: nadstaw policzek dla wroga a zapisze Ci się w niebie w taki sposób poczytałam jako głęboka refleksja relacji międzyludzkich, J. serdecznie Krzysztofie

Dziękuję serdecznie Piotrze za ciepłe przybycie jak za wcześniejszych wizyt(: Jest tutaj wokół rozsiewane póki masz życie darowane... J.

rozczarował mnie, a zapowiadał się uroczy wiersz J. serdecznie

bez ciemności nie byłoby światła bez płomienia żaru bez nadziei miłości to tym wszystkim życia jako daru a więc tym słowem rozważaniem pozostawiam tyle o ile J. serdecznie

przeczytałam Haniu, na ból odejścia ten wiersz na życie wieczne a więc z nadzieją, J. serdecznie

Dziękuję serdecznie Grażynko, dla takich Czytelników jak Ty warto było zostawić ten ślad po sobie, że rozumiesz. Pomyślałam nawet, że mało jest wrażliwości wciąż, przecież słowo "drżazga" bardziej się przyjmuje, ale jest mniej sensowne. Pomyślę nad zmianą jaką proponujesz. Literatura spada treściowo nie nasycona bogactwem tych Łask, próbuje na siłę istnieć, a ja się do tego nie nadaję. Co do zmiany: " stopami sięgając" otóż zostawię jednak " stąpając" tak często stąpa jedynie po ziemii a nie wyżej sięga, że zostawię pierwotną wersję, może zmobilizuje innych do " sięgnięcia" i to nie tylko stopami. Dobry krok. J. uściski gorące i dobrego weekendu -odpocznienia uściski odwzajemniam i udanej niedzieli, która akurat się zaczyna pora spać, a więc miłej nocki życzę, Grażyna :) wpadłam wieczornie na chwilę z podziękowaniem zarówno serdecznym i kołysanką do snu nucąc sobie radiem klasyczną muzyką, J. (: do miłego...

święty niepokój, chaos, dla mnie zaskoczenie w puencie, możlina by uczynić zakończenie pozytywnym, chociaż wiersz jest z tych raczej " trudno przyswajalnych na pierwszy rzut oka", jednak czy niepokój może być święty? Zastanawiałabym się... J. serdecznie

hmm..mało rytmiczny ale subtelny dobór słów. Może proponowałabym zmienić " wdzięcznie dziecię kołysze" (kolejność). Ozobę rozumiem jako przyroda& miłość. Piękne połączenie, J. serdecznie, to tyle o ile

skończyłabym ten wiersz na słowie " znak" bez wyrazu " nieskończoności" myślę, aby pozostawić resztę czytelnikowi, on widzi więcej niż nam się czasem wydaje. J. serdecznie Krzysztofie, zostawiam pod Twą rozwagę

dobre i warto przeczytać. Taki wiersz jak ten porusza głębsze kwestie życia, egzystencjalno-filozoficzne co mnie się podoba. Gratuluję Grażynko, J. serdecznie

Dziękuję serdecznie Grażynko, dla takich Czytelników jak Ty warto było zostawić ten ślad po sobie, że rozumiesz. Pomyślałam nawet, że mało jest wrażliwości wciąż, przecież słowo "drżazga" bardziej się przyjmuje, ale jest mniej sensowne. Pomyślę nad zmianą jaką proponujesz. Literatura spada treściowo nie nasycona bogactwem tych Łask, próbuje na siłę istnieć, a ja się do tego nie nadaję. Co do zmiany: " stopami sięgając" otóż zostawię jednak " stąpając" tak często stąpa jedynie po ziemii a nie wyżej sięga, że zostawię pierwotną wersję, może zmobilizuje innych do " sięgnięcia" i to nie tylko stopami. Dobry krok. J. uściski gorące i dobrego weekendu -odpocznienia

na swoje wytchnienie po które stopami stąpając czasem matowieje poezja musi poczekać by oddech móc złapać płatki śniegu roztapiać na malowane okno przy którym kot mruczeje od nowa obraz płomień jaśnieje (...)

łdany wiersz bo z nadzieją J. serdecznie

przeczytałam, pomysł dobry, choć nie do końca jestem przekonana iż można zawrzeć tak szeroki w temat w jednej miiaturce J.

i się spotkało natchnienie z poetką, brawo! J.

nie widzę związku z wierszem J.

dobry, J. (:

ta Frida o której książka, film, to zagubiona postać, powiedziałabym że wręcz rozpaczliwa, nieszczęśliwa, oby mniej nieszczęścia w więcej szczęścia również we własnej niedoskonałości. Pozowliłam sobie zostawić namiastkę komentarza. J. serdecznie

dziękuję i również za ten uśmiech(: J.