Adam_Szadkowski

.urodzinychrzcinyimieninykomunia .ciasto .sałatka bardzo warzywna jest .wódka w pomidorowym sosie konserwy rybnej .kieliszek z czerwonym noskiem patrzy zachwiany .na ścianie mona udaje lizę liza jest moną i po rusku pije .porywczy krewny w palcie spocony plecie usta w banalny gest .lalalalallllaaaalllaaaa .sto lat - latsto - żyje niech - nam

wrześniowa wizyta liść z człowieczym upodobaniem strącony powie wiem ale zawsze ale chyba że liść będzie święty czekając żółtości upadłej i podłej z kosą lub bez czerpiącej siły i mięśnie suchość staje się krew połykała Krew ciało gryzło Ciało pijąc osocze z płytkiej już rzeki i otaczając ciepłem każdą tkankę żywą złudzeniem odchodziły zmysły od mieszaniny sacrum i profanum pojawił się wreszcie z wyszytym jabłkiem na Ciepłym Sweterku Dawca życia - Wdowiec życia w permanentnej żałobie umarł i zapłakał znów w nieskończoność człowiek

Stanęły mi przed oczyma obrazy z tych amerykańskich filmów o Bożym Narodzeniu. Adam

CYTAT (seweryna żuryńska @ Sep 8 2003, 06:55 AM) ++++++ seweryna Krzyżyk już na mnie stawiali, ale aż sześć krzyżków? Nie wiem czy jestem w stanie poradzić.... Adam

Przenikanie przez wiersz nie może być męczarnią. Adam (zmęczony)

To prowokacyjny wiersz. Sama treść skłoniła mnie do zamyślenia, ale... szybko sie zreflektowałem, to jest bez sensu. Opisujesz stany, które są perioratywne i złe z zasady. Budujesz szkic sytuacji, jakiś traumatyczny, ciemny i nagle piszesz ostatni wers, który jest zupełnie oderwany od tego wszystkiego. Dla mnie to bez sensu. No i środki (wyrazy) użyte do opisu są wytarte i brzmią już bardzo nudno - "ponura noc", "cienie" i itp. Nie udana próba przekazania czegoś napewno ważnego. Adam

Nie lubię takiego pisania. Treść nie trafia do mnie. To jest banał - wszyscy o tym wiemy, o czym napisałaś. Nie wymyśliłaś nic nowego i poczułem sie jak w szkole. Beznadziejne uczucie. Moralizatorstwo w poezji, kiedyś popularne, teraz chyba nie przystoi. Wiersz nie może, moim zdaniem, podawać gotowych schematów myślowych, bo to jest nudne i nieczego nie zmienia. Jeszcze gdyby to było przekazane, wiesz, w ciekawy sposób, to może(?)... Nudna lekcja wychowawcza. Adam

oto o(...)n oto mężczyzna puch prochu marnieje z każdym dniem włosem w kanapce i zupie jest pewne że każdej kobiecie będzie mówił "kocham cię" nagi gołosłowny arlekin z przestachem w jajnikach nosa mówi się "facet"

na rynku moim znowu na bałuckim pchły skaczą po targu zapachy... tęcza ma farby w kieszeni a bałucki ma zapachy Wąsacz sprzedaje aromat biały - pół kilo kapusty pochłaniam w trzech kwaśnych krokach pomiędzy erotyczną prasą a starym obrazkiem - pamiątką Komunii Świętej rocznik 30 leży i patrzy na mnie Żeromski rozłożył się wszystkimi dziełami jest chwilową przyszłością ludzi bezdomnych pan do pana zniecierpliwiony: - mogę już mówić? - jeszcze nie. bo wie pan, Kryśka wczoraj wszystko na starym miejscu ludzi masa i ludzi kocie łby tylko gołębi dziś nie widziałem "pewnie odleciały do ciepłych krajów, tato"

+ Adam

Fajny temat, ale ubrałaś go w znoszone łachmany (słowa). Gdybyś podała mi tą treść w innych wyrazach byłbym szczęśliwy... A tak, to nic nowego. Adam

Rozliczenie ze soba samym? Jeśli tak to za bardzo lakoniczne i denerwująco wulgarne. Troszkę sztuczne jak dla mnie. Adam

halucynacje tego lata na Mazurach wcześnie rano chodziłem się kąpać do jeziora miałem dwie i pół zdrowaśki i wiersz Herberta "grzeszę" patrzyłem przez te dni na dwa ptaki - cudaki wylatywały z szyi lasu jakby Pegazy się rodziły ogony im trzymały drzewa - ich matka - Meduza ja w wodzie a one nade mną ja w wodzie "człowiek nad wodą nie istnieje tylko Stwórca i nie stwórca parą zbudowani" mniejszy był skupiony kochał latać pośrodku niebieskiego skłonu nie zerkał na ziemię to ziemia w oka rozmarzeniu patrzyła na jego piór liście - ociężała babcia z korzennym wyrazem siebie podziwiała wnuka większy skakał wiatru do gardła wyciskał mu oddechy żądał powietrza pruł prześcieradło mgły walił w odrzwia horyzontu - nikt wcześniej w odrzwia nie walił halucynacja minęła wróciłem do Łodzi skrzydła ramion miałem wypoczęte - głowa jak dojrzałe jabłko osadzone twardo na łodydze - wszystko w porządku myślałem o dwudziestej we wtorek spotkanie u przyjaciela i jego słowa: "czytałem ostatnio twoje wiersze boję się o ciebie skaczesz na Bogu jak na piłce z uszami a szatanem kafelkujesz toaletę" halucynacja minęła twarz mydłem myję - oto cała moja toaleta [sub]Tekst był edytowany przez Adam Szadkowski dnia 07-05-2004 13:38.[/sub]

chip orgazmu linią prostą palców dotykam tego co gładkie i przezroczyste biegnące wzdłuż szukając piersi chwytam oddechem zapach brzucha połoniny stoki potem ocierane miejsca mogą nazwać sobie jak chcą teraz i tak wszystko jakieś komputerowe pamięć też stała się scalonym układem zer miłość jak www. a ja nie umiem nawet wymówić nazwiska szefa majkrosoftu

CYTAT (oyey @ Sep 4 2003, 07:08 PM) obraża moje uczucia religijne Spotkamy się w sądzie? buehehehe Adam

z archiwum, rok 1946 cyklon B ył przeszedł był połykam tabletkę z wyciągiem krematoryjnym na krześle ulubiona koszulka z napisem Auschwitz z Myszką Mickey w pasiaku krochmalem nasączona cuchnie ciałem cudnie czasem wysadzam się po za jestem ponad z nimi jak B óg

zmiana er bracia mniejsi bracia więksi bracia jacyś bracia byle jacyś nie ma wśród ludzi chodzących boso może gdzieś tam tam tam tam tam tam taratam taratam taratam tam tam muzyka znikła salonowa pustka jeszcze tylko na dnie pobrzękuje grajek ostatnią nutę prazwierzęcia i praczłowieka tadam tadam tadam

prawdą jest że pragnieniem oczu jest ta która niewidoczna spadnie na pierwsze dłoni małżeństwo takiej prawdy co krówką mleczną rozpłynąć ust mlaskanie może czekam

Wszystko OK, ale... Wycofujesz się asekurując tym nawiasem i . Tylko to mi się nie podoba, ale przeszkadza jednak w czytaniu. Adam

CYTAT (Bartuss @ Sep 1 2003, 03:07 PM) bezosobowo wiersz zwraca się do kogo? Jeszcze raz, bo nie rozumiem... Adam

w kremowym kolorze pokoju na stole pojawiło się bijące i myślący powiedziano wiele czuło się łza która miała bujać się na krześle stygła w kuchni herbatą z płatkiem bławatka

Bluźnierstwo... czym jest...? Posunąłem się daleko. Wiersz specjalnie jest pogmatwany, by wyrazić dzisiejszą nie jasność. Wszystko się zaciera. Kolory opisane kiedyś jako: biały i czarny - nie istnieją juz chyba. Co jest bogactwem, co jest pychą, a co świętością... Bluźnierstwo... czym jest...? Dedykacja jest w tym wierszu jego częścią składową. Obarczam winą. Rzucam kalumnie. Poniżam. Głowa Kościoła jest głową jeszcze? Czy może nie wiedzieć głowa co czyni palec u nogi? Może, w paraliżu. W bez ruchu. Dlaczego pisząc o małym trybie w gazetach, nikt nie porusza tematu napędu tego wszystkiego? A jak porusza to robi to bluźniąc Bogu... Bluźnierstwo... czym jest...? Adam P.S. Do oyeya. Wydaje mi się Drogi Panie, że wyciąga Pan szybkie i błedne wnioski. Wydaje mi się, że mam prawo o tym pisać. Czy w taki sposób, sam do końca nie wiem...

krasnoludek filozofuje o kobiecie chcę być nie tatuażem tylko przyczyną jego powstania fanaberią myślą chcę trwać pod świadomą lub nie drgawką praprzyjemną piekącą wstrząsami pod ziemią dłoni zostanę egoistą z zadartym noskiem powiem jak dobrze rajem opisywać dotyk a może mężczyzną? prostakiem pijakiem złodziejem złym zegarmistrzem małą muszką w filharmonii bez muszki a najlepiej krasnoludkiem będę błędem świata by opisać jeszcze lepiej ósmy jego cud

nędzny odcień światła Janowi Pawłowi II dedykuję pająk z krzyżem ręką czyni sieć powiązań tu czucie - u słońca głowy a tu nawiść - nie ziemska kręgosłup łamie ból śmierci świadomość istnienia kapie rdzeniem złotym pionu czekanie poziomu sterczący kij wszystko chwyta się zenitu wyznaczonego garbatych pleców kształtem symetria kresek przed którą padają bez imienia ofiary rzucone językiem język płaski rzęzi mówi wiersze niebu szlocha przeklina w piwnicy trzymając niebo pająk nitki plącze dwa kolory - szarość

Miało być nowocześnie, ale dla mnie troche sztucznie to wyszło. Och-ów i ach-ów nie będzie więc... Adam