Michał Kowalski

ja krótko: mogło być bardziej oryginalnie, mnie sie jednak podoba

a ja się nie mogę przekonać... niby jest coś na rzeczy ale...

Po przeczytaniu Twego wiersza Yourku, naszła mnie wielka ochota aby skomponować kilka akordów i dopasować do Twojego tekstu - powstałaby fajna szanta: ) jedyne co mi nie pasuje to: "...zapędzi w chaszcze" - jakby niepoetyckie słowo Stopy wody pod kilem!

wtórnie i zupełnie nieciekawie pozdrawiam

Bardzo się spodobał... trafiła Pani w moje gusta, może zmieniłbym coś w pierwszej połowie pierwszej strofy... ; pozdrawiam serdecznie

mnie się spodobał do tego stopnia, że wyląduje w ulubionych... nabiera smaku z każdym kolejnym czytaniem pozdrawiam

aż łezka w oku zatańczyła ze wzruszenia... dziękuje serdecznie - bardzo mile mnie zaskoczyłeś Bogdanie! (...już nie wiem co powiedzieć) pozdrawiam gorąco dorosły Kowalski

Nie widzę ortografów, literówek - co świadczy o tym, że autor przeczytał wiersz po napisaniu (a jak widać na tym forum - wielu tego nie czyni) - wiersz uważam za ‘przekombinowany’ i pisany bez swobody językowej - odnosi się wrażenie składania i doboru słownictwa na siłę... a 'świat zblakł' mnie także gryzie w ucho. Przyznaję jednak, że pierwsza zwrotka jest całkiem sympatyczna. ps – jeśli już stosuje się interpunkcję – należy czynić to konsekwentnie wyedytowano część - nie na temat wiersza [sub]Tekst był edytowany przez Andrzej_Kasprzak dnia 21-06-2004 17:03.[/sub]

może faktycznie z oryginalnością nie jest pierwszorzędnie - ale utwór spodobał mi się i sprawił, że szczerze się uśmiechnąłem pozdrawiam

Podoba się - przeczytałem z przyjemnością pozdrawiam serdecznie

i piękny komplement - bardzo mi miło cieszę się, że trafiłem w gusta - pozdrawiam gorąco

dziękuję za wpis - i oczywiscie dziękuję za 'plus', pozdrawiam serdecznie

dziękuję za komentarz - miło, że zajrzałaś pozdrawiam serdecznie

dziękuje, uwagi przemyśle - ciesze sie, że spodobal Ci się mój wiersz pozdrawiam Patrysiu: )

kiedyś żywe słowa teraz niemogłuche szeptane ostrożnie w strachu o powietrze i duszę rzadką co wymknąć się gotowa w razie nieuwagi patrzą niby w siebie lecz bardzo niepewni czy sobie nawzajem zjawą czy człowiekiem pokutnym popiołem czas wysrebrzył włosy czekają pod drzewem pijąc zimną kawę nisko nad chodnikiem ołowianą chmurą krążą myśli trwożne [sub]Tekst był edytowany przez Michał Kowalski dnia 26-06-2004 16:20.[/sub]

cóż za komplement... dziękuję bardzo! i miłej nocy życzę michal

fajny, ciekawy tekst - podoba się pozdrawiam gorąco

przyjemnie... ale krótko i bez rewelacji pozdrawiam serdecznie

każdy kocha komplementy - a to co napisałaś na temat mojego tworzenia jest niezwykle miłe... postaram się abyś czytając kolejne moje utwory nie straciła o mnie dobrego zdania pozdrawiam gorąco

Przyjemny tekst - raczej na plus. Może nie powalił z nóg...ale wszakże nie każdy musi pozdrawiam

oj... na temat rzekomego daru, którego istnienie poddałem wątpliwości...

oczywiście Patrycjo, że wierze w Twe słowa - to nie podlega dyskusji - obawiam się tylko, że faktyczna rzeczywistość może różnić się od Twoich odczuć... tylko to miałem na myśli

oj - niepotrzebna skromność z Twojej strony... a co do daru, to bardzo mile co napisałaś - obawiam się jednak, że to raczej 'fantastyka': ) pozdrawiam

Dziękuję Joanno - komplement z Twich ust bardzo cieszy - pozdrawiam serdecznie

dziękuję, że zechciałaś zajrzeć do mnie - epitetów mnóstwo, to prawda... tak jednak chciałem napisać, barwnie, plastycznie, sensualnie pozdrawiam gorąco