Duch7millenium

@violetta :) ja lubię sobie igrać z losem. Generalnie w czasach starożytnych chowali się do drewnianych budek o wątpliwych walorach bezpieczeństwa albo do zwykłych namiotów, a jakoś dożyliśmy betonowej chwały postmodernizmu. Na przekór cywilizacji chodzę czasami do lasu w czasie burzy (ale nie nawałnicy bo większe szanse, że spadnie na mnie złamane drzewo niż szlag trafi).

@violetta Więc jest Pani na tyle odważna, żeby iść w czasie burzy do lasu?

@violetta grunt to mieć jakieś przygody :) szkoda że już nie ma burz bo przeszedłbym się do lasu...

@violetta Ja dzisiaj opalałem swoje nieświęte ciało na plaży nad Wisłą :) i jak na ironię czytałem słownik terminów matematycznych.

@iwonaroma "Działaj :)" Bardzo chętnie i być może mnie na to stać ale niestety czas trzyma bezwzględnie niczym właśnie matematyka.

I gdyby znaleźć równanie gdzie zmiennymi są współrzędne przestrzeni Czy byłby wszechświat Tobą? Bo jesteś całym moim światem I niech On poda mi wzór na to jak zmienić Cię w różę A mnie w tulipan I jeśli by Cię spierwiastkować byłabyś cząsteczką elementarną Wyznacznikiem doskonałego piękna A ja zostałbym Twoją siłą, która trzyma w ryzach naszą miłość Jest jednak więcej wymiarów Bo widzę Twojego ducha Bowiem jesteś moją tragedią A ja jestem Twoją strukturą Powstałaś ale nie istniejesz Stworzył Ciebie On Bym patrzył i cierpiał tęsknotę Lecz jak diament błyszczy się ten czas Oczekiwania aż duch nabierze ciała. Bo drogą krętą zechciało się Mu prowadzić mnie, bym tarł po bandzie z siłą bezwładności Najgorsze jest jednak przechodzenie z jednego łuku w drugi, kiedy nie mam się czego trzymać, na środku ścieżki czekam aż oprę się o barierę. I tu też jest potrzebne równanie, którego nie znam zależności przestrzeni od czasu Uczuć od sytuacji Myśli od słowa Jednak teraz myślę sobie, że jest takie równanie Jego treść to serce Złamane, zdeptane, zaniedbane, pokrzywdzone Wołające o resztkę miłości na tym świecie i jeszcze żyjące resztką nadziei, że przyjdzie coś miłego do czasu, kiedy Ty się urzeczywistnisz. Chciałbym jednak aby ta nadzieja zgasła Powoli, po cichu odeszła, Bez krzyku, bez płaczu, bez szarpania się By tylko pozostała myśl o Tobie Jak przekształcasz się W ręce ułożone na mojej szyi i usta dotykające moich ust w ciszy szepczące: "Kocham Cię".

Przejdź ze mną na drugą stronę Zobacz jak z mielizny wchodzimy na głębię Nie stój tam, same stopy mocząc; może chłód cię nie dosięgnie Ale, gdy wyjdziesz z wody nie będzie wielkiej przyjemności z ciepłego plażowego powietrza Moglibyśmy się razem topić w otchłani oceanu nieznanych ryb, niezrozumiałych kolorów raf koralowych Moglibyśmy naśladować rekiny, udawać raki wodne, czy pływać jak płotki bez jakiegoś mamrotania na los. A potem wrócić na wybrzeże, wybudować łódź by zarzucić sieć i łowić i czerpać z tej słonej cieczy. Aż dno odsłoni nam swoje oblicze.

@violetta W każdym bądź razie - smacznego.

@violetta No jednak tego sera brakuje :) ceny, coś o tym wiem i z doświadczenia i z teorii. Nieprzyjemnie stwierdzę, że mam za sobą nieukończone studia ekonomiczne (jedynie poza samym magistrem - brak pracy mgr) i to po prostu śmierdzi. Na emerytkę Pani nie wygląda (jeśli wierzyć miniaturce, pardon :).

@violetta Tak, inflacja pchnięta przez naczelnych narodu łbem wprzód dała nam w usta wszystko prócz chleba. Teraz to wychodzi z powrotem w postaci słów "wy ch*je j*bane". Gdybym miał tyle tłuszczu w kieszeni co oni to najadłaby się Pani sera tyle, że krowy musielibyśmy składować pionowo. Nie żebym był jakimś Robin Hoodem, czy coś ale, choćby idealizując trzeba odwrócić do góry nogami to, co do góry nogami jest od dawna.

Upadłem zbyt nisko by wznieść się z powrotem w przestworza. Widziałem zbyt wiele by nie patrzyć znowu. Z iskrą w sercu i nadzieją, że ta noc końca nie pozna, a światło sprawi by zapadł mrok idę niczym wiatr na walkę z wiatrakami. Potem umrę... I będę cieniem wśród zażółkłych latarni oświetlających drogę pomiędzy sylwetkami drzew układających się w ironiczny uśmiech wiary w to, co nie istnieje. Przejdę przez zamknięte drzwi i na klawiszach pianina zagram w strasznym dworze melodię swoich umarłych marzeń. Wejdę stopami w kamienie zwątpienia i zanucę sentymentalnie słowa krzywd. Przyjemnie w sabacie czarownic usiądę w środku stosu krowich odchodów i będę wyklinał czary życzące pecha, wśród demonów całujących pośladki zdziczałych dam W zapachu pieczonej wieprzowiny rozsiądę się i zagryzę bułką z serem herbatę mojej wyobraźni Niech zapadnie cisza wieczna i ciemność bym mógł odciąć się od obrazów ułudy szczęścia. Moim szczęściem to co widzi serce moje: To czego pragnie woń spalonego ogniska z gnijącym przy nim truchłem mojej żony, dzieci, rodziców, dziadków. Taki to koniec straszny. ..

@Leszczym Cieszę się.. :) nie wiem co więcej powiedzieć? Może obserwuj moje publikacje :)

@andrew Nie bułki dają siłę. Dobra, do 2 razy sztuka. I od 2 początek.

@andrew Czym jest zaufanie, czym jest sumienie? Jakie są wilki i czym jest sen? I jaki jest termin? Czym pachnie miłosierdzie na ścieżce najwyższej siły, autorytetu, wszechwiedzy i nieskończonej władzy na tle mocy twórczej dowolnej idei? I w końcu czym jest pokusa, piękno oraz jak jedno ma się do drugiego? W końcu czym jest sam zakazany owoc, jak ma się do niego prawość? I kim jest Bóg? Daj jedną prawidłową odpowiedź na prawidłowo wybrane pytanie z powyższych. A pokażę Ci rzeczywistość o jakiej nie śniłeś. Masz 1 szansę.

Przegadane Ja rzucam tajemnice A wszyscy tu chcą tylko picze. A zrobiłem zapas słów I muszę je zjeść Czy to wklepane w kod goto Czy najnowsze opisy buraków na wschodnim wybrzeżu sawanny Wszystko tak mdli i muszę zwymiotować Przepraszam, że publicznie ale prywatnie już w głowie nie mieszcza się te mydliny Głaskanie kotka Łechtanie wiertarki Dokręcanie podstawek .. taki sex z tą bagietą wciąż produkowaną; made in Poland, est 1985 W korpo przynajmniej nie ma czasu na luxusy typu Konstantynopolitańczykiewiczówna (tak, napisałem to bez użycia słownika, "Konstantynopolitańczykiewiczówna".length == 32) Konwenanse, standardy, przyczółki spokoju ducha Jakiejś pewności .. Wróćcie! Będę was karmił, będę wam nogi mył! Wybuduję nowy Empire State Building! A i tak wyskoczycie oknem w złości krzycząc: "on jeszcze ma płakać!" Płakać? Wyp*#!#!@#aj! Ja tu znoszę gnijące cegły poezji! Doceń to smutku mój i nie opowiadaj o spiżowym pomniku Przynajmniej przez 1000 lat. Bo ja nie chcę umierać w Z I chociaż życ w A nie przystoi To nie chcę być na G Ani na H Wolałbym na K Albo na U Ewentualnie na T Chyba, że na E W ostateczności R RYBACKI Ordo ab chao Nunc vir est severeus

@iwonaroma Tak, filozofowie namnożyli problemów ale nie poprzez zadawanie elmentarnych pytań, a błędne odpowiedzi rodzące głupie pytania.

Problemem nie jest brak odpowiedzi. Problemem jest brak pytań.

Mam dwa wiersze: jeden ciężki i wręcz hardkorowy lecz piękny aczkolwiek też niezrozumiały, drugi lekki ale bezczelny i drwiący, która pigułka?

@Waldemar_Talar_Talar Kontrola i władza, szczyt pragnień.

@iwonaroma Czysta ironia. Dwulicowość nauki .. i nie tylko.

@iwonaroma Wysokie latanie jest dla oderwanych od ziemi i kosmonautów ;) MIłego dnia.

@iwonaroma Niestety muszę bo one nie sięgają głową ponad poziom gruntu. ;)

@Bożena Tatara - Paszko Wszystko w tym wierszu ma zamysł droga Pani, łącznie z błędami ortograficznymi (no chyba, że mi się palec pośliznął). Co do liczb urojonych, bo widzę, że znamy matematykę - w myśl łamania zasad logiki klasycznej powstał taki twór, a w świecie materialnym mamy do czynienia z niejednoznacznościami na poziomie kwantowym; więc coś tu jest zwichrowane skoro nie potrafimy przewidzieć zjawisk w skali mikro mających wpływ na zjawiska w skali makro. Taka wiedza nasza :) dumni jesteśmy, że nie wiemy nic. A co do "róbta co chceta".. cóż, czyż nie jest wyznacznikiem, genezą paradygmatów egzystencjalnych to, co kiedyś chcieli i wymyślili sobie inni? Jahwe czy choćby Adam "Nergal"? Zresztą interpretacja ostatnich wersów jest dychotomiczna. Trzeba tu się jednak trochę wtajemniczyć. A no i co do oksymoronów - powiem tak: "wolność domem jest", cytując pewną, poniekąd uroczą blondynkę. Pozdrawiam :) PS: Zapraszam na mój kolejny wierszyk, gdzie właśnie wyrażam swój "półstosunek" do "formy". ;) Premiera jak algorytmy portalu stracą flagę na backendzie (jak będę mógł go opublikować po 24h). PS2: Odpowiedzialność budujemy sami i określamy jej granice sami, odpowiadając za to, co poczęliśmy. Ja stworzyłem płozy wyobraźni. @iwonaroma Już poleciałem :) Jak orzeł w szpony łapię szare myszki.

Ślizgam się między fantazjami O poznaniu świata magii i kobiecych stupkach I tak sobie drwię ze swoich Półmęskich niewypałów nieskalibrowanych motywacji Może powinienem dorosnąć? Wziąć kłęby pragnień i rzucić je w wir szaleństwa? Bez myśli korzystać z wbudowanej korekcji błędów Jak robot przestać się męczyć? Baterii starczy może na wzwód Reszta, z resztą jakoś ospale już nie pobiera prądu Pobawię się słowem, może pogram w gierki monologu O Panie! Cożem se wymyślił to se mam. Podręcznik z matematyki i pierwiastek z liczby ujemnej Jakoś tak same tłumaczą iż granic nie ma. Lecimy? Co istnieje? Co chcesz Kiedy chcesz Kogo chcesz, jak chcesz.

Musiałbyś trochę odejść od tematu wiersza, żeby Twoja interpretacja była spójna z całością. Ale jeśli satysfakcję daje Ci takie "frywolne" przekłamanie to droga wolna.