wierszyki

To powszechnie powtarzane kłamstwo, że im się nie chce. I przysłowiowy nocnik, niech upadną - i tu... Epitety. Ale przecież zmienia im się szef w zarządzie, to pogoni towarzystwo. A jak jest w istocie? Poprzedni szef zgarnie wysoką odprawę ( w sytuacji gdy firma nie ma💰 na ekstremalnie zaniżone płace dla pracownik9w). Kolejny może zrobi to samo. Listonoszy Już N i e M a, a nie, że się komuś czegoś nie chce. Pzdr.

Ja drukuję, bo nie ma... Pewnych nośników. Tak łatwo skasować, wystarczy jeden mail, tak jak moje ostatnie konto. Pozdrawiam serdecznie.

No wiem wiem :) Nie chodziło mi o starych ludzi. W małych miejscowościach czy nawet osiedlach z domkami często nie ma już listonoszy. Ludzie sobie muszą sami odbierać pocztę. Fakt, który nikogo nie obchodzi, aż jak zwykle wszyscy obudzimy się z przysłowiową ręką w nocniku. Od 1558 roku aż do teraz ;) Pzdr. 🌼

Bardzo ładny wiersz, szczególnie pierwsza zwrotka. Cofnął się czas - Bóg zatrzymał istnienia czas - niezbyt rozumiem, zostaję przy poetyckim początku. :)

Nie ma mam, nigdy nie zagrałam. Ale lubię czasem spojrzeć, kto wchodzi do kolektury. ;) Nie ma mam, nigdy nie zagrałam. Ale lubię czasem spojrzeć, kto wchodzi do kolektury. ;) No właśnie to częsty argument, że wszyscy to czasem robią. Otóż nie :)

skrzynki pocztowe — trumny z awizo deszcz darzy równo wchłania się wilgoć w skrzynce z awizo ciśnienie spada zasypia pająk nie podpowiada bez-emeryt-zło- miarz Jan van Chocholik tak samo rolnik górnik i kornik w dziupli tkwią sobie aż ktoś zapuka może sąsiadka czasami Góra

Nic za wcześnie. Pocztę skutecznie jej państwo doprowadza do upadku. Szybciej niż myślicie. Listów nie będzie. Pzdr.

Bardzo ciekawe skojarzenie, dziękuję. :) Zaskakująco nadrealnie trafne. Dziękuję:) Raz, źe po deszczu, dwa, że wydało mi się to podobne do zapisu EKG. To pierwsza myśl po wybudzeniu ze znieczulenia. W zwykłym śnie ma się świadomość oddechu. Pozdrawiam cała i zdrowa :)💚

Stereotyp, bez dwóch zdań 😀 wystarczy przecinek 🌼

O taką oliwkę dla niemowląt zwykle proszą na o. paliatywnym. Zostało mi to w pamięci. To nie musi być wcale straszne wspomnienie. Gaje oliwne są przepiękne i przede wszystkim dają upragniony cień, co w tamtym klimacie jest życiodajne. Pzdr 🌼

Zanucę onucę;) "na topie" 🌼

Trochę za bardzo spersonifikowane wydaje się być, ale u Ciebie to chyba opuszczanie oczek zdaje się 🙃😀🤪 Więc powiedzmy, że nasturcje mogą mieć oczy. Żyć się nie da, to prawda. Serdeczności 🍀

Jak dla mnie, przebija się niebo, choć to pióra x granatowym atramentem bywają wieczne ;)

Tutaj dużo jest takich różnych szufladek. Teraz jesteśmy w dziale haiku, a osobno są miniatury. Trzeba inaczej wybrać. Jak na haiku, to oczopląs :) Pozdrawiam :)

pszczoła nad oczkiem przezroczyste skrzydełka w mikroklimacie

No to trochę może szkoda, że tego o czym piszesz w komentarzu nie ma w tekście. Spocone lateksowe ciała i coś tam coś tam pięknie o miłości, po namyśle i wewnętrznych połajankach. No tyle. Może nie rozumiem, przepraszam, miłego dnia.

Oj tam oj tam 🌞

Tak ładnie o życiu napisałeś, że jest ważne. Cóż tam głupie puste okładki. Czyta się. 🌞

Oj tam oj tam, cały czas dajesz powtórki na innych kanałach :) Liczysz słowa, to na pewno. :)

Okrutne dla kobiet są sceny biblijne. Nie żal mi starców od Zuzanny, która im nie uległa. Nie wiem, czy masz przed oczami obraz Artemizji Gentileschi? Która akurat została zgwałcona. W ludziach drzemie okrucieństwo, czy to masz na myśli, gdy nie czujemy żalu za lubieżnymi starcami? Ciekawe zestawienie. Pzdr.

Żony się nie zostawia, chyba że to ona odeszła, bo ma prawo do rozwodu. Czy to jakoś nie tak jest w islamie? Najlepiej zmieniać się razem przez życie i pomagać sobie zawsze. Pozdrawiam.

Dziękuję:)

Za młodu to ma się różne projekty. Ja np prawie nie pojechałam po wejście na Ararat, uratowała mnie ciąża. Generalnie, mało wspominam, choć może wydawać się czasem inaczej. Chyba każdy, kto choć trochę gdzieś się włóczył a nie tylko grzał w hotelowym basenie wie, jak czasem mogłoby się wiele zdarzyć nie wg planu. Życie bezpieczne to taka bańka mydlana, krucha niesamowicie, choć chcemy jej przecież. Wiersze to trochę inne życie. A Kambodża jest w tym tekście metaforą. Dzięki za pytanie,bo mogłam odpowiedzieć. Pozdrawiam.

Czy ja wiem? Dzieci są niesamowite. Moje nieraz miały pod górkę. Pozdrawiam :)