wierszyki

To pewnie wina naszych polskich wierszyków dla dzieci: https://wiersze.juniora.pl/brzechwa/brzechwa_k25.html

Może deszcz jest duży. Nie wiem :)

Kto ty jesteś? 🌼 Pzdr.

w szlak różańcowy i Więzikówkę babki z krzyżami zgięte po Milkę szumiące w ciemność nad nim jedlice wierchy daglezji splecione w szczycie Zdrowaś Maryjko za rękę z rączką śmieją się młodzi otwarci w niebo gdy zabłądzimy i sznur nóg ciągnie ufajmy Jemu w drodze i w celu zdj.własne

Zimny maj. Nocą pokazały się Konwalie studený květen objevili se v noci konvalinky

amor ryku :D Niewiele wiemy, to, co widzimy, czerwony grzebyk ma więcej siły. Ludzie się cieszą z kontynuacji, niewiele wiemy chłonąc teatrzyk.

Hołdzie rzecz jasna, przepraszam

Jaśnie Jaśminie - takżeś napisać miał przecie Jaśmin z nazw nie od dzisiaj znany z arystokratycznego rodu, ale... przed przyzbą przy bramce i w rogu :-)

A tak generalnie ten kierunek, że trzeba wiele opowiadać bazując na faktach, być niejako bardziej dokumentalistą, uważam, że właściwy, gdyż w wierszach mamy tyleż hiperbol przeróżnych i wszelakiej metaforyki dla rzeczy o ileż bardziej banalnych . Więc - tak.

Zrezygnowałabym z tytułowego przerażone, gdyż jest to zbytnie a przez to groteskowe uproszczenie. Nie jesteśmy w stanie pojąć, jakie to uczucie. W chłodzie żołnierzom - jak najbardziej.. Ale czyż też nie w hołdzie ofiarom? Pzdr.

Dziękuję:) Dziękuję:)

Prosto w jakiś dialog filmu tzw. kostiumowego. :)

Księżyc, potem gwiazdy Jedna po drugiej Wygasza się dzień

Dziękuję, pozdrawiam Świątecznie :-)

Pradawnej kniei śladów — kocurka wyszuka Stasiu, zwierza w ogrodzie i jeszcze żabki, która nie kumka, lecz w garniturku wędkuje sobie. Tygrys to magik z muchą pod pyszczkiem. Inscenizuje w lot przedstawienie: Tumult wrzaw w kurzu i z kocimiętki. Są dekoracje, żywioł i plener. Ktoś czasem gwiżdże lub stuka w pieniek. Śnieg tu jak echo, nie gubić z wiosną, by z pączków rosły słodkie marzenia, a los częstował się z garnków wodą. Gdy utrzymają dalie swój fason, jeśli stokrotki starczą za plony, mój mały ogród po wieczne czasy w służbie Stasiowi nieodgadniony.

Ja mam przeważnie różowe, w różnym nasileniu czerwieni. też biały z czerwonym, jeśli farbką plakatową. ;-)

No szkoda. Jest ciepło, wszyscy się trochę mniej lub bardziej rozbieramy, to po prostu totalnie przerażające, że zwykła letnia sukienka musi koniecznie służyć na jakiś niby wabik. Zupełnie, jakbyś nagle straciła kontakt z samą sobą. Trzask, prask i nie ma. Kurczę, może nagle wyszedł z krzaków "pluton" emigrantów, którzy właśnie przypłynęli pod osłoną nocy, lub coś podobnego, bo była sobie po prostu spacerująca osoba, a nagle jest ktoś samotny w sukience na plaży - czy to jest na pewno bezpieczne? Czy zwykłą osobę może to ekscytować? To jakby opowiada teraz Twój wiersz. Ale jak tam chcesz, to też jest opowieść, ale mam nadzieję, nie dla mnie. Pzdr.

Coraz mniej kobiet publikuje, chyba się boją. Krawaty podobno są modne w odcieniach metalic, jak moze dawna psia buda. Też patrzę na krawaty. jeśli zbyt ładny, to nie wierzę. W końcu wybiera się jego, a nie jego partnerkę. Pzdr :-)

Strasznie takie pedagogiczne, przepraszam, nie doczytałam, sztuczna inteligencja naprawdę szybko i dużo potrafi napisać. Nie zgadzam się, że nie pracowali w korporacjach, a teraz pracują. Wyjeżdżali za pracą i na odległe kontynenty, wszędzie gdzie było ich stać za lepszym życiem. Być może ta uprawiana polityka celowo od lat ma tak działać, by ludzie wyjeżdżali. No więc troszkę to wszystko słabe, jeśli mają zostać/wrócić, by być mięsem armatnim. Ale co do czynów, no czyny są często wbrew właśnie słowom, bo Polska jest przecież domem. Pzdr.

Zamiast, czy warto, piszesz: nie wiem, czy żyjesz. Udało Ci się tym brakiem rymu wydobyć smutek swojego istnienia i na chwilkę zamienić go w jakiś wierszyk. A wierszyki to przebłysk uśmiechu :-) Miłego dnia :-)

I nawet jest święty Aleksy, ten to był odstawiony na wszystko. :-)

wolne życie letnie owoce - udane słowne zestawienie :-)

@Robert Witold Gorzkowski dziękuję za lubienie akrostychów, pozdrawiam :-)

Dostać pismo, stanąć na baczność, przeć to też faza rodzenia. Termos to taki nierozłącznik bardzo ważny dla sporej grupy ludzi i zupełnie to nie to samo napić się z termosu gdzieś samemu na ławce, jeśli stać człowieka tylko na tyle. Udanej pozostałej części majówki, pzdr :-)

Nie wiem, czy wolno, tak bym tego nie określiła jednak. Pzdr.