any woll

wróżę ze szczątków słów porozrzucanych jak okruchy chleba przy ławce w parku wiosna zieleni moje myśli kwitnie tysiącem marzeń i sprawia że ciepło wspomnień wylewa się tęczową strugą na dumne bzy i białe kasztany chciałbym umieć latać jak gołębie albo lepiej jeszcze być lekki jak twoje sny ukojony ciepłem twoich oczu przyjmuję noc jak starą baśń i rozpoczynam rankiem życie z radością wciąż na nowo a wiosna niewzruszona pachnąc obietnicą lata i maturami trwa naokoło

@any woll MIROSLAW C., violetta miło mi że czytacie, pozdrawiam i dziękuję za serduszka!

kiedy nie mogę zasnąć przekręcam kamienie spodem do góry szukając wieczności uwalniam echo twych słów i pocałunków szum fal dawno zapomnianego oceanu zachrypłego od opowiadania o miłości lekki wiosenny jak śpiew lasu i ptaków oddech dzielący ciszę nocy pachnąc miętą i rumiankiem zwalnia z konieczności snu wyzwolony z niewoli rozkładam ramiona zamykając w nich ciebie zapadam w nicość tak bardzo kocham

@iwonaroma prosze, też się uśmiechnałem ;)

@Waldemar_Talar_Talar to miłe, dziękuję bardzo.

@agfka no taki peel często też nie ma łatwo, pozdrawiam również. 😊

porozrzucany czekam na skinienie i uśmiech próbując zebrać wszystkie niedokończone myśli definiuję się w twoim przelotnym spojrzeniu mgnieniu oka dla mnie trwającym wieczność karmię się twoim oddechem i ruchem ramion bez nich już dawno bym umarł zmęczony otwieram powieki ratując świat i przed ponownym zapomnieniem moje życie buduję go ciągle od początku kładąc twe słowa jak kamienie węgielne ostrożnie jedno na drugim i jak prastary głaz toczę pod górę wieczną nadzieję tylko dzięki tobie trwam

@agfka dziękuję bardzo i pozdrawiam również.

są takie dni że nic się nie chce gdy deszcz na dworze cicho szepcze melancholijne tworzy dzieła stalowo szary rapsod słów w kąt z kąta krople wiatr przegania na szybach kładzie srebrne dźwięki z niemocy sennej przędzie tren są także te godziny blade tak ciężkie jak największe draństwo jak worki z piaskiem ciągną się mizery naszej wątłym śladem

@Ewelina podziwiam twoją wrażliwość Ewelino i jak zwykle poruszasz moją duszę nawet tą "szarością barw". pozdrawiam bardzo serdecznie 😊

@Waldemar_Talar_Talar i oto ona, czasem po prostu tak potrzebna! 😉😂 pozdrawiam.

@violetta chwilami trzeba się cieszyć, jakie by nie były. potem tylko cisza normalna, całkiem nieznośna... pozdrawiam bardzo serdecznie.

@Konrad Koper każdy stosunek, byle odpowiednio intensywny jest solidną podstawą dla narodzin liryka! 😉

@Starzec czasem to życie decyduje za nas... pozdrawiam serdecznie.

@agfka dziękuję, pozdrawiam.

@Konrad Koper morderca!😉

@Konrad Koper zabiłeś ją?!

@iwonaroma oj, jak często!😉

@Leszczym @Iwonaroma dziękuję za polubienia.

@Ewelina 😊 emocje mojej koty są silniejsze!😉 również przesyłam pozdrowienia.

@MIROSŁAW C. a pisałeś, że nie ma nadzieii...

@MIROSŁAW C. pozdrawiam również.

@andreas @Waldemar_Talar_Talar dziękuję bardzo, pozdrawiam serdecznie. tak mi dzisiaj jest, smutno!

śmierć mózgu jest lepsza śmierć serca straszniejsza gdy miłość umiera to już nie ma nieba i piekło też blednie rytuał codziennie powtarza się nudny to już chyba lepiej do świerkowej trumny

I znowu los nadepnął mi na serce Za dużo już tej śmierci wokół Następna będzie moja kiepska wielce A potem to już tylko spokój Jeszcze ta łza ukryta i samotna Tak cicho żeby nikt nie dostrzegł Na srebrną ziemię spada przeogromna Za podły los co końca dobiegł Po tamtej lepszej stronie doczesności Tam będę czekał wiersze pisał I niech już wreszcie kurwa będzie koniec Tam będę o was dalej myślał