ukoronuję cię milczeniem
cisza daje więcej niż słowa
a ja
chciałbym ci dać wszystko
obejmę uśmiechem i
usiądę obok
wsłuchany w rytm myśli
będę płynął w twych żyłach
pod prąd i przeciw rozumowi
dotykając cię wierszem
słowami końcem świata
tym czym jestem
powiedz czy dasz radę
znieść mój ból
z zamkniętymi oczami
zanurzę się w ciszę
naszą wspólną otchłań
utopię niepewność
przecież jest wiosna
* z cyklu "czerń i biel"
@Roma >nie jestem tego "bezhappyendu" pewna<
ja już gdzieś ten zwrot czytałem, jakoś tak nie umiem się z nim oswoić. ale to moja subiektywna opinia tylko a wiersz jest twój! 🙂 trzymka!