Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ewelina

Użytkownicy
  • Postów

    3 266
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    64

Treść opublikowana przez Ewelina

  1. @Wiesław J.K. tak jakoś ;) Pozdrawiam :)
  2. @Rafael Marius i to jest piękna, pokrzepiająca myśl :)
  3. @Rafael Marius czy każdy, to nie wiem. Ludzie mają różne upodobania :)
  4. @Tectosmith odrobinę :) Pozdrawiam ciepło :)
  5. @Tectosmith Cieszę się, że Ci się spodobał :) Pozdrawiam serdecznie :)
  6. @Bozena1957 pozdrawiam :)
  7. @Dared dziękuję 😊 I tak, masz rację: taki stan między jednym a drugim nawet jeśli jest to stan umysłu czy ducha a nie rzeczywisty.
  8. @Bozena1957 bo nie ma co się rozwodzić zbyt długo nad smuteczkami :)
  9. @Coretanima tak, jest tak jak mówisz :) Czasem jednak wiedza/ świadomość to za mało, bo i tak często sobie życie komplikujemy. Ludzka natura jest mocno skomplikowana i dlatego tak wyjątkowa :) @Amber prawda :)
  10. podnoszę z ziemi okruchy: jeden to kłębek kurzu drugi - moja wiara w jutro... że nadejdzie wraz ze wschodem słońca
  11. nie ma cię choć czekam... niebawem gwiazda rozbłyśnie na niebie i rozdziewiczy ciemność wstydem zaleje - blaskiem zdziczałym w górę - doliną snów pobiegnę znajdę cię... na stosie kartek z pamiętnika powyrywanych
  12. @Leszczym ale życie bywa nieoczywiste i takie jest najpiękniejsze :))
  13. @Rafael Marius a skąd ta tęsknota?
  14. @Leszczym dziękuję :) A interpretacją mnie zaintrygowałeś 🤔
  15. @Rafael Marius tak, chodzi o przejście z jednego stanu do drugiego i opowiada o tym, że człowiek jest na to przygotowany i całkowicie z tym pogodzony, a nawet nie może się tego doczekać.
  16. @Tectosmith czasem trzeba ubrać się w tajemnicę i tajemnicą pozostać :) Pozdrawiam ciepło :)
  17. to nie drzewo a krzew rozłożysty - i do nieba sięga jak wieża cień mi robi szeroki rozchyla się kołysze z chmurami na boki słońce dogania i ramiona ochładza to nie drzewo a krzew nie krzyk bo w duchu się śmieję to nie ty choć widzę wyraźnie rysy pod grzywką czoło i zmarszczki głębokie z oddali wołanie twarz zdumiona - w zaroślach umysłu panoszy się weź mnie do siebie! weź! złudzenia złudzenia w przebłyskach wszystkiemu wbrew
  18. @violetta a jaki to wiersz?:)
  19. @violetta a sny to same zmyślenia :)
  20. @Amber bardzo się cieszę :) Pozdrawiam:)
  21. @Tectosmith kazdego cieszy co innego i co innego martwi. To już jest :)
  22. @Tectosmith gorsze? Nie... Tylko nie wieczne... :)
  23. nie obchodzi mnie ciało a dusza sza sza nie obchodzi prócz zmyśleń - uleceń w ciszę grobową - nic
  24. @poezja.tanczy słuszna uwaga! Pozdrawiam serdecznie :)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...