Ewelina

@Coretanima tak. Jak najbardziej, każdy ma swoją ścieżkę i dla każdego co innego będzie dobre. Próżno szukać uniwersalnych recept.

@Klip ależ cała przyjemność po mojej stronie! Pozdrawiam :)

@Rafael Marius dziękuję bardzo :) Tak, myślę, że będę wpadać od czasu do czasu :)

@Rafael Marius prostota jest ujmująca i przemawia do wielu. Mam w lipcu urlop i faktycznie jadę z rodziną nad morze. Mam zamiar leniuchować i aż grzeszyć tym lenistwem :)

@Rafael Marius to już faktycznie zadanie dla psychologa. Mnie zadziwia to zjawisko i mechanizm. A historia mnie poruszyła stąd wiersz się pojawił, zupełnie naturalnie.

@Rafael Marius masz dar pisania, które niemalże przenosi człowieka w czasie!

@Rafael Marius no tak, takie psychologiczne podejście, żeby podgrzebać w przeszłości ;) Pewnie i czasem to niezbędne, żeby człowiek mógł zrozumieć samego siebie.

@Rafael Marius tak, dokładnie. Dziwna historia a jednocześnie przerażająca. Zawsze mnie zastanawia jak to możliwe, że ludzie lecą jak ćmy do ognia, nawet jeśli wiedzą, że oznacza to dla nich zgubę... To dla mnie niepojęte a jednocześnie... ciekawe zjawisko... pokazujące jak działa psychika i że potrafi być siłą jednego i słabością drugiego człowieka.

@Rafael Marius w wierszu nawiązuję do historii kobiety zmanipulowanej przez człowieka, pragnącego ją "przywłaszczyć" i zniewolić. Jej dramat polegał na tym, że mimo iż czuła, że to zły krok, nie potrafiła się oprzeć wpływowi jaki na nią ów człowiek wywierał.

@Rafael Marius faktycznie i ja przenosiłam się do czasów beztroskiego dzieciństwa. Nostalgiczna to podróż i przyjemna.

@marekg jest w Twoim wierszu coś kojącego. Bardzo przyjemnie się go czytało. Pozdrawiam serdecznie.

@Czarek Płatak dziękuję! Ja mam ten problem, że często i tak wracając do moich wierszy, dochodzę do wniosku, że coś trzeba poprawić... Rzadko kiedy jest inaczej. Nie potrafię ocenić czy mój wiersz jest gotowy czy nie. Zawsze jestem otwarta na ocenę z strony Czytelników i sugestie. Pozdrawiam serdecznie :)

@Coretanima serdecznie dziękuję za interesujący komentarz, skłaniający do dalszych refleksji nad ludzką naturą! Faktycznie, bycie w ciągłym ruchu jest czymś naturalnym, właściwym dla nas i nie warto z tego rezygnować, bo to byłaby trochę taka rezygnacja z życia... Pozdrawiam serdecznie 😊

kiedyś wejdę w mroczny świat bez strachu i będę w nim cała jak teraz w twoich myślach choć za mgłą... gdy światło z daleka jeszcze majaczy rozpływam się w spojrzeniu tamtym głębokim z przodu - bez tarczy z bladym uśmiechem - który niewinnie na ustach nadal mi tańczy przez chwilę... jak kamień w ciemności - w mroku zamykam się bezwolnie ginę nic już... nic... nie odnajdziesz mnie

@Leszczym co racja to racja :) Pozdrawiam serdecznie :)

@Rafael Marius tak, trochę coś w tym jest, że dziś to inaczej wygląda i pewnie to wina "czasów". Choć ja ani moi rodzice nigdy nie nawiązywaliśmy jakiś szczególnych relacji z sąsiadami. Zwyczajnie nie mieliśmy i nadal nie mamy takiej potrzeby. W naszym więc przypadku tak jest od lat i tzw. "czasy" nic do tego nie mają.

@Rafael Marius czyli przyjmujesz że pewne rzeczy przychodzą z wiekiem. Hmm. Ja mam wrażenie, że niektórzy bez względu na wiek skupiają się mocno na życiu innych. To miałeś dobrze z tymi sąsiadkami :)) Teraz takie sąsiedzkie relacje raczej są rzadkością.

@Rafael Marius no tak, jak się nie ma wiele do stracenia to faktycznie to sprzyja :) W każdym razie niektórzy z lubością ekscytujące się życiem innych. Nigdy tego nie pojmowałam. Mam dosyć swoich zmartwień i nie rozgrzebuję cudzych, zwłaszcza jak ktoś sobie tego nie życzy.

@sam nadzieja umiera ostatnia... ponoć 🤔 a marzyć jest pięknie, bez względu na okoliczności :) Pozdrawiam :) @iwonaroma całkiem standardowa?:) Tak sądzę, ale może się mylę. Pozdrawiam :) @Rafael Marius albo problemami sąsiadów ;) Niestety i tak bywa. Mam wrażenie, że tu płeć jest bez znaczenia ;)

@Rafael Marius Lepsze cudze problemy niż własne. Taka to forma ucieczki przez życiem.

@Asia Rukmini jest letnio, jest zmysłowo, jest bajecznie :) Pozdrawiam ciepło 🤗

przepełniona jestem cudzymi historiami w jedwabiu słów ściegiem wąskim zapisanych - lecę do majaczących chmur wysoko do przestrzeni otwartej między mną i nimi - bohaterami ze snów - wyobraźnią znaczonych rozproszona jestem cudzymi bajkami... wznoszę się wznoszę z życiem złamanym na pół w nieznane nierzeczywiste miejsca od nowa wciąż... wtapiam się w litery i znaki wtulam się w ich subtelny ruch

@iwonaroma interesujące i zatrzymujące dłużej niż na chwilę... Pozdrawiam ciepło

@Asia Rukmini dziękuję, że podzieliłaś swoim doświadczeniem. Różnie bywa z rodzinnymi więziami. Ani zbyt silne ani zbyt słabe nie są dobre. O złoty środek zaś trudno. Często bywa, że dzieci szczególnie zaczynają doceniać rodziców, gdy sami rodzicami zostają. Wtedy patrzą inaczej i mają większą dojrzałość. Pozdrawiam serdecznie 😊

@Somalija nie zmienia to faktu, że tematyka, którą poruszasz w wierszach jest mi bliska Pozdrawiam 😊