Ewelina

@Wędrowiec.1984 Rozumiem, z tym uśmiechem to nie jest łatwa sprawa. Być może to nie chodzi o brak uśmiechu, tylko o wyraz twarzy w danym momencie. Ja na przykład, jak jestem mocno zamyślona, to ponoć mam bardzo surową minę, delikatnie ujmując ;) Wracając do tematu bohaterów romantycznych to faktycznie targały nimi różne emocje a z drugiej strony musieli opanować je na poziomie zachowania. Trudny to był żywot :)

@Wędrowiec.1984 bardzo się cieszę, że myślimy podobnie. To budujące :)

@Wędrowiec.1984 ja też ją lubię, choć wiem, że to niemodne, ale jakoś nie bardzo się tym przejmuję :) W życiu chodzi o wyrażanie siebie szczerze a niekoniecznie zgodnie z trendami. W każdym razie tak mi się wydaje.

@Rafael Marius mój synek chodzi do klasy sportowej. Mam nadzieję, że to wystarczy jeśli chodzi o kondycję :) Nie czuję się na siłach by samodzielnie kształcić swoje dziecko, ani nie mam kompetencji ani cierpliwości :)

@Rafael Marius wiele się zmieniło, wciąż się zmienia. Jak każde mijające pokolenie z sentymentem patrzymy wstecz i tyle rzeczy byśmy chcieli zatrzymać.

@Wędrowiec.1984 Przeżywanie emocji to nie wybór, to sztuka. Piękny, szczery wiersz. Pozdrawiam :)

@Rafael Marius a to dość szybko. Ja co prawda po szkole wracałam zmęczona, właśnie jak chodziłam do liceum, ale pierwsze ekstremalne zmęczenie odczuwam w sumie od niedawna.

@violetta kazda przerwa jest mile widziana :)

@Rafael Marius a pewnie, że tak jest. Zmęczenia mają różne oblicza i różne też są ich przyczyny.

@staszeko dziękuję 😊 To duży komplement dla mnie, wcale nie wiem czy zasłużony, ale na pewno miły :) Tak, ja muszę przyznać, że kocham spać :)) Uwielbiam wtulać się w pościel, zwijać w kłębek i zasypiać w poczuciu błogości:) Pozdrawiam serdecznie

@staszeko interesująca lektura, jak zawsze skłania do przemyśleń, za każdym razem z innego obszaru. Tu mamy obywatela świata. Pozdrawiam serdecznie 😊

@Tectosmith dziękuję 😊 Fakt: pozory mylą :) Pozdrawiam ciepło 🤗

zapis na ekranie - to ja... moje imię ciąg literek kolejka znaków - choć na nic nie czekam wpatruję się jakoś głupkowato wzdycham... obraz krzyżykiem zamykam nie stanowczo raczej leniwie kończę dzień w sen ciężko odsuwam ciało dłonie przy uchu nogi przykurczone oddycham może trochę lżej

@Wiesław J.K. ja też kocham naturę, wiersz mnie zachwyca! Dziękuję Ci bardzo za wprawienie w cudny nastrój. Pozdrawiam serdecznie :)

@Klip zawsze taka możliwość istnieje :) Kto chce niech korzysta. Pozdrawiam serdecznie 😊

@violetta ja też :) oczywiście, niespodzianki muszą być miłe :)

@Klip jak zawsze Twój limeryk wywołuje uśmiech na mojej twarzy. Dziękuję :) Pozdrawiam serdecznie :)

@Rafael Marius ładnie napisałeś, zresztą jak zwykle. Przyjemnie się czyta i zawsze nuty nostalgia, którą tak lubię. Do tego cudne zdjęcia cudnych kwiatów.

@Rafael Marius dużo takich nieszczęść wokół i masz rację, ofiarą są głównie kobiety i nie żebym miała coś do mężczyzn, bo nie mam. Natomiast faktycznie tego rodzaju sytuacje spotykają panie. To smutne, przygnębiające historie.

Tak, fakt: to też pragmatyzm :) Urok osobisty to silna "broń". Trzeba z niego uważnie korzystać.

między jednym a drugim słowem przestrzeń może i na kształt pustki wielokrotnie budzę się w cudzych ramionach chociaż ciągle dryfuję we śnie ujrzawszy obojętność kolejny raz gasnę jak gwiazda kiedy nastaje dzień nie jestem nie jestem sobą - po cudzych śladach błąkając się... niczym największy smutek niczym zmęczonej wierzby cień liście - łzy gubię coraz więcej ich wokół pogody i ducha jakby mniej

@Rafael Marius w młodym wieku rzadko człowiek wie, co będzie chciał robić w przyszłości a w jakimś stopniu decydować trzeba, bo wymaga tego system edukacji. Oczywiście w każdym wieku można skończyć dowolne studia, jednak wiadomo, że młody umysł łatwiej i szybciej chłonie wiedzę. Ja z kolei lubię pisać, teoretycznie mówienie też mi się sprawia kłopotów, ale jakbym miała wybierać to wybiorę odpowiedź pisemną z tej prostej przyczyny, że pisząc mamy nieco więcej czasu na zastanowienie się i zawsze można wrócić do zdania wcześniej i poprawić albo skreślić w razie potrzeby a wypowiedzianych słów się nie cofnie. Ot mam takie pragmatyczne podjęcie w tym obszarze.

@Rafael Marius ja też miałam wspaniałą nauczycielkę z języka polskiego w liceum. Chyba nawet już kiedyś o niej na tym forum pisałam. W każdym razie także była wymagająca, natomiast nie narzucała nam wszystkiego z góry i pozwalała na samodzielne myślenie a nawet do niego gorliwie zachęcała np. w obszarze interpretacji wiersza. Miała otwarty umysł i otwarte serce. Gdyby było więcej takich nauczycieli na pewno system edukacji i uczniowie by na tym skorzystali. Była jedną z tych nauczycielek, które wypracowały sobie autorytet wśród uczniów nie dzięki zajmowanemu stanowisku, ale dzięki swojej wiedzy, kompetencji, dojrzałości i pasji do przedmiotu, którą potrafiła zarazić niejednego.

@Rafael Marius tak, to prawda. Tylko ja czasem z tego się podśmiewałam, jak jakieś mądre głowy - profesorzy, znawcy literatury, grzebali w biografiach poetów i tak czy owak zgadywali, co poeta miał na myśli, co chciał przekazać... Zawsze mi się to wydawało nadmiarowe i obciążone sporym marginesem błędu.

@Rafael Marius pamiętam lekcje z języka polskiego i interpretacje wierszy. Zawsze sięgaliśmy do biografii autora :)