Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ewelina

Użytkownicy
  • Postów

    3 261
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    63

Treść opublikowana przez Ewelina

  1. @Wędrowiec.1984 wiesz czemu tak właśnie napisałam.... Bo ja czasem jest intro- a czasem ekstra- Czasem dużo mówię a czasem nie mówię nic... Czasem lubię być z ludźmi, a czasem od nich uciekam...I zawsze jestem sobą, taka ekstra intro :)
  2. mój cud to moje tętno, które przy tobie przyśpiesza i moje ciepło podsycane twoim spojrzeniem dalej droga instynktowna do samej siebie, i do rozwidlenia - pomiędzy tym czego pragnę, a tym co muszę
  3. @Wędrowiec.1984 czy ja wiem? Myślę, że ludzie po prostu boją się ciszy...i nie jestem pewna czy tak prosto da się to wyjaśnić poprzez eksta- i intro- To jest jednak pewne szufladkowanie. A ludzkość ma wiele cech, ale oczywistość nie jest jedną z nich.
  4. @Wędrowiec.1984 cóż, ludzie są różni, mają różne temperamenty, osobowości, są cisi, są głośni, piękna rozmaitość choć czasem może być męczące.
  5. @Radosław wyjątkowy klimat ma Twój wiersz.. Też powróciłam do czasów szkolnych. Dziękuję 😊
  6. @andreas dziękuję serdecznie 😊 Ach czasem przydałby się wagary:) Pozdrawiam:)
  7. @FaLcorN ciekawie to ująłeś 😊 Pozdrawiam serdecznie:)
  8. @Jacek_Suchowicz Bardzo dobre rozwiązanie:)
  9. @Jacek_Suchowicz no jest to jakieś rozwiązanie:))
  10. ja cała jak ziemia i twoje oddychanie nade mną ja nie ze skały ty nie z kamienia grudkami poszycia i kropelkami powietrza jesteśmy
  11. @Rafael Marius tonie, ale nadal jest... gdzieś tam na dnie
  12. @Rafael Marius nieustannie w drodze...
  13. @FaLcorN piękna odpowiedź... Dziękuję i pozdrawiam 😊
  14. @UtratabezStraty dziękuję za komentarz 😊 rozpadać w butelce jest nieoczywiste, to fakt. Ciężko mi czasem jednak dyskutować z moimi własnymi wizjami. Pozdrawiam serdecznie 😊 @any woll bardzo mi miło 😊 Pozdrawiam serdecznie spod deszczowej chmury.
  15. patrzę jak się rozpadasz jak znikasz w szczelnie zamkniętej butelce pamięci głębokiej bez dna
  16. Przesiąkam żalami jak ziemia czarnymi i słodyczą gorzkiego, niby łzy sumienia, przepływam między wartkimi rzekami - tak obficie nurtami podzielonymi. Biegnę przed siebie, nie inaczej niż zwykle, do ciebie przechadzam się tylko czasem, z kamienia na kamień nietrafnie skaczę, polując w deszczu, najcichszym łkaniem.
  17. @Adaś Marek pięknie! Pozdrawiam 😊
  18. @FaLcorN pięknie i tak melancholijnie odrobinę...
  19. @viola arvensis bardzo dziękuję 😊
  20. @FaLcorN chwytam w każdej ilości, każdą iskierę :)
  21. @FaLcorN mądry i życiowy wiersz! Pozdrawiam 😊
  22. @UtratabezStraty bardzo trafna uwaga! Trafione w punkt. Pozdrawiam serdecznie 😊
  23. @UtratabezStraty ust nie maluje z pewnością. A w sprawie wiśni... cóż, wiśnie są naturalnie piękne, soczyste, jędrne, po prostu piękne.
  24. @FaLcorN Tak, to słuszna uwaga. Od potrzeby niejedno się zaczyna.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...