Rafael Marius

@maryjane Mnie też proces odwrotu od tego co naturalne smuci.

@iwonaroma Przydałoby się niektórym więcej zakorzenienia. Wielu ludzi nic nigdzie nie trzyma, są jak plewy przez wiatr rzucane, to tu to tam.

To chyba o wenie, która czeka cierpliwie na poetę, jak zakochana dziewczyna na nieśmiałego chłopca.

@PerfectlyImperfect W moim odczuciem wiersz opowiada o byciu pomijanym, niezauważanym, odmiennym, kimś komu pustka wypełniła przestrzeń relacji. Jesteś pierwszą osobą na tym forum, o której wiem że interesuje się MBTI. Dla mnie to jedna z pasji od dobrych kilku lat. Co do mojego typu z urodzenia ESFJ, choć obecnie wskutek okoliczności zewnętrznych, niezależnych ode mnie bardziej przypominam ISFJ. Tak czy siak silna funkcja Fe. W twoim przypadku pewnie mniej aktywna skoro mówisz o domieszce INTJ.

Tak samo tylko z mamą. Z każdym rokiem coraz gorzej i trudno się z tym pogodzić. @Berenika97 Miłą miałaś relację z tatą podobnie jak ja z mamą w młodości. A teraz na starość jak wyżej.

@Berenika97 Świat jaki jest każdy widzi, ale jednak każdy widzi go inaczej.

Tak się dzieje również w rzeczywistości. Nie raz miałem okazję obserwować.

@Natuskaa Kiedyś dziewczyny w takie rzeczy wierzyły, teraz już w nic nie wierzą.

To ja.

Ja osobiście w ten sposób nigdy się nie zakochałem, do tej pory, ale znam osoby, które czegoś takiego doświadczyły, lecz bez wzajemności. Dużo tu zależy od typu osobowości. Ja jestem zbyt sensoryczny na takie amory.

@_M_arianna_W_ Nie będę oryginalny i też za pierwszą.

@Berenika97 Dobry wiersz na niezmiennie ciekawy, a nawet kontrowersyjny temat. Ja osobiście w taką przyjaźń wierzę między osobami, które się sobie wzajemnie nie podobają tak cieleśnie. Miałem w życiu dość sporo koleżanek i to całkiem bliskich, ale bez najmniejszej fascynacji erotycznej i w podobnym wieku do mojego. Przy dużej różnicy może być trudniej, chyba że w modelu ojciec dziecko.

Naturalnie, prawdziwie i chaotycznie, czasem tego właśnie szukamy.

A to szkoda.

Dziękuję.

Czyli miłość z wzajemnością jak to rzadko bywa w realnym świecie.

Nie wszyscy potrafią docenić.

Jak za pannami ulotnymi jak motyle, a szkoda.

To nie jesteś dziwakiem. Stajemy się tym co jemy. Starzejesz się po prostu i nie nadążasz za zmianami. Od pewnego wieku wszyscy normalni ludzie tak mają, od wieków. Tylko dziwacy widzą tego czego inni nie pojmują, wieczną nature ludzką, odziewającą się w coraz to nowe szaty, zgodnie z duchem epoki. Zatem czemu tu się dziwić, ciągle ta sama historia, która kołem czasu się toczy.

Dla tych co karmią się na co dzień papką amerykańskiej pop kultury i grilują kotlety, ze swoim weganizmem i innymi zaletami, też jestem dziwakiem. Z drugiej strony znalazłby się dość spory tłumek dużo dziwniejszych ode mnie.

Pewnie bym nie poczuł nawet.

Trzymam za nie kciuki.

Ty to masz powodzenie. Też bym tak chciał.

@Leszczym A ja zawsze lubiłem dziwaków. Są ciekawi i zazwyczaj tolerancyjni i akceptujący.

To prawda. Ja jestem zbyt gadatliwy. Mało kto wytrzyma.