Tectosmith

@EwelinaTak, to prawda i rozumiem z czym mierzy się koleżanka. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie.

Poniekąd masz rację. Był faktycznie czas, że zachowywałem się bardzo źle. Zazwyczaj jednak przepraszam za swoje zachowanie. Ciebie Violetto akurat nie obraziłem nigdy.

Migrena przyszła. Wziąłem ibuprofen. Choroby nie rozgoni, nie wyleczy błotem. Szkoda kofeiny. To nie paracetamol. Nie dałby też rady zwyczajny etanol. Migrena nie odpuści, nawet znieczulona. Poczeka na moment, uderzy jak szalona. Wbije się zębami, poszarpie dotkliwie. A ja ją przytłumię, odetchnę na chwilę. Raz jeszcze.

@Migrena Migreno, rozmowa pod wierszem jest otwarta dla wszystkich użytkowników — zarówno na komentarze dotyczące tekstu, jak i tonu dyskusji. Jeśli pojawia się tu język obraźliwy, mam takie samo prawo zareagować, jak każdy inny komentujący. Nie ma żadnej zasady, która zabraniałaby zwracać uwagę na sposób prowadzenia rozmowy. Komentarze są publiczne, więc reakcje także. A co do kultury wypowiedzi — warto ją stosować niezależnie od tego, kto akurat zabiera głos.

@Migrena Dla jasności – w ogóle nie komentowałem Twojego wiersza, jedynie sposób rozmowy. A prawo do komentarza ma tu każdy, taki jest sens forum.

Stawka większa niż życie’ to świetny serial, ale przywoływanie go w formie osobistej zaczepki mija się z tematem. Proszę o zachowanie kultury w dyskusji.

@Tymek Haczka @viola arvensis @Migrena Dla porządku: w komentarzu Tymka nie ma ani jednego fragmentu atakującego użytkowniczkę Viola Arvensis. Proszę o trzymanie się faktów w bieżących ocenach. Bez przypisywania intencji, których tam nie ma. Pozdrawiam serdecznie.

@Tymek Haczka Tymku Haczka, nikt nie knebluje ci ust. Masz pełne prawo do swojej opinii - i ja mam pełne prawo ocenić jej sposób podania. Jeśli chcesz prowadzić rozmowę o poezji, rób to na poziomie a nie poprzez zaczepki i obraźliwe metafory. „Puder” i „lanca” świadczą jedynie o braku argumentów, nie o sile twojej analizy. Podtrzymuję wszystko, co napisałem wcześniej. A jeśli pragniesz poważnej dyskusji o wierszu - zacznij od poważnego tonu. Pozdrawiam.

@Tymek Haczka Tymku Haczka. Skompromitowałeś się już pierwszym komentarzem pod wierszem Eweliny i naprawdę trudno traktować poważnie Twoją „analizę” po takim wstępie. Twoje uwagi są szczegółowe, ale najwyraźniej dotyczą innego wiersza i zupełnie innego rodzaju poezji niż ta, którą napisała Ewelina. Przypominam, że poezja nie musi spełniać rygorów warsztatowych, bo… jest właśnie poezją. Ten tekst operuje lekkością, impresją i świadomą metaforycznością – i w takim gatunku działa dokładnie tak, jak powinien. Twoje zarzuty sprowadzają się właściwie do tego, że wiersz nie spełnia założeń, których autorka nigdy nie zamierzała spełnić. To dokładnie tak, jakbyś oceniał akwarelę według zasad hiperrealizmu – zupełnie mija się z celem. Poezja nie musi być konkretna, minimalistyczna ani „warsztatowo poprawna”, żeby była dobra. Tutaj liczy się klimat, lekkość i emocja – i one są obecne. Paradoksalnie Twoje komentarze mówią więcej o Twoich oczekiwaniach (i Twoim pisaniu) niż o tym wierszu. Przypomnę też o kulturze wypowiedzi, której kompletnie zabrakło w Twoim poprzednim komentarzu. Jeśli naprawdę szukasz uwagi, możesz zajrzeć pod moje teksty – może wtedy uda Ci się ją zdobyć w bardziej sensowny sposób niż atakując cudze wiersze. Pozdrawiam.

@Ewelina Subtelna, a jednocześnie bardzo dynamiczna miniatura. Pięknie łączysz zwyczajność z symbolami — "proza i sylwetki bogów", "lapidarne szczęście", "bezpański los". Wiersz płynie lekko, a zakończenie zostawia dobre, otwarte światło. Bardzo udany tekst. Pozdrawiam serdecznie ponownie :-)

@Lenore Grey poems Baśniowa i bardzo sugestywna opowieść — z wyraźnym rytmem i pięknymi obrazami. Syreny mają tu własny charakter, a cały wiersz płynie jak legenda opowiadana przy latarni. Czuć w tym dużą wyobraźnię i pomysł na historię. Bardzo dobry początek z wierszami. Pozdrawiam serdecznie.

@EwelinaTak właśnie jest — czasem wracam do takich chwil w pisaniu. Dziękuję Ci, Ewelino. Pozdrawiam wieczorowo 😊

@KOBIETA Bardzo subtelny, kobiecy wiersz. Znakomite obrazy: ‘bryła żalu’, ‘twarda kruchość pestki’, ‘antracyt węgla’ – wszystko pracuje na jedną emocję, bez zbędnych słów. Wyczuwalna lekkość w pierwszej strofie i przejmujący chłód w drugiej tworzą piękną, spójną całość. Bardzo dobry i niedopowiedziany wiersz. Pozdrawiam serdecznie.

@MIROSŁAW C. Przejmujący, chłodny w odbiorze obraz miejskiej bezdomności. Obrazy są skondensowane, surowe i przez to bardzo prawdziwe — od wilgotnych kartonów po symboliczne ‘wyroki’ szczurów. To poezja, która nie upiększa i nie moralizuje, tylko pozwala zobaczyć tę rzeczywistość taką, jaką jest. Bardzo dobry, sugestywny wiersz. Pozdrawiam serdecznie.

@Ewelina Nie doceniasz siebie. Ja zawsze z przyjemnością wracam do Twoich wierszy. Możesz tak nie uważać, ale naprawdę są głębokie. Pozdrawiam raz jeszcze :-)

@EwelinaA zapraszam :-) Ja sam jednak nie wiem, jak długo tu zabawię. Mam mnóstwo rzeczy do zrobienia, ale ogranicza mnie zdrowie. Niestety bardzo rzadko czuję się dobrze. Pozdrawiam ponownie :-)

@Berenika97 Świetny wiersz — spokojny, pełen subtelnych obrazów i wewnętrznego światła. Podoba mi się sposób, w jaki budujesz to miasto z ciszy, z detali, z rzeczy niedopowiedzianych. Bardzo przyjemnie się to czyta. Pozdrawiam serdecznie.

@Berenika97 Bardzo zmysłowa miniatura codzienności — osadzona w ciele, bez metafizycznego nadmiaru. Podoba mi się obserwacja, że to nie decyzja, tylko grawitacja „upomina się o ciężar”. Świat jest tu najpierw fizyczny, dopiero potem symboliczny. Lekki, dobrze skrojony wiersz. Pozdrawiam serdecznie.

@huzarc Ciekawy wiersz, w którym szerokie, filozoficzne obrazy kontrastują z bardzo czułą, osobistą puentą. To właśnie ta ostatnia strofa najbardziej do mnie przemawia. Pozdrawiam serdecznie.

@Wiechu J. K.Dziękuję Ci bardzo. Podobnie jest z czerwonym Księżycem - a nieszczęść jest tyle każdego dnia, że każdy wieczór powinien krwiście czerwony. Ja także słyszałem podobne opowieści w przeszłości. Osobiście jednak jestem daleki od przesądów i jeśli mam okazję to podziwiam rozpalone niebo. Dziękuję raz jeszcze i pozdrawiam serdecznie.

@Berenika97 Piękny, cichy wiersz o zanikaniu kogoś ważnego. Delikatne obrazy słów przeciekających przez palce i myśli zatrzymanych w pół kroku tworzą bardzo spójny, przejmujący klimat. Minimalizm działa tu świetnie — wszystko jest wyważone i szczere. Pozdrawiam serdecznie.

@KOBIETA Lekka, humorystyczna miniatura z dobrze uchwyconym grymasem i przymrużeniem oka. Fajny kontrast między zoologicznym opisem a emocjonalną puentą. Czyta się to bardziej jako żartobliwy obrazek niż jako ciężką metaforę — i w tej formie działa najlepiej. Pozdrawiam serdecznie.

Nie podobała Ci się moja miniaturka?

@Lenore Grey poemsDziękuję bardzo. Cieszę się, że wiersz się spodobał a w piosence się zakochałem :-) Pozdrawiam serdecznie.

@Lenore Grey poems Piękna, symboliczna miniatura o naturze duszy – nieuchwytnej, odnajdującej nas na swój własny sposób i znikającej jak muszla w pianie. Bardzo ładny, spokojny obraz. Pozdrawiam serdecznie.