Tectosmith

@MIROSŁAW C. Dziękuję za Twoje słowa. Cieszę się, że w tej miniaturce udało Ci się coś dostrzec. Pozdrawiam serdecznie. Pozdrawiam serdecznie.

@Christine Dziękuję za takie odczytanie — lubię, gdy tekst uruchamia własne skojarzenia czytelnika. Subtelność i domysł często robią więcej niż dosłowność. Pozdrawiam serdecznie.

@Amber Miło mi, że tak odbierasz moją miniaturkę. Dziękuję Ci bardzo. Pozdrawiam serdecznie.

@KOBIETA Dziękuję. Lubię, gdy czytelnik dopowiada własne obrazy — wtedy tekst naprawdę zaczyna żyć. Pozdrawiam serdecznie.

@violettaI dlatego wlasnie ciebie nie zaczepiam.

kostka lodu zatrzymała się tam gdzie twoje ciało zaczęło drżeć pod moją ręką

@Alixx22 To bardzo ładny, spokojny obrazek. Podoba mi się ta miękkość, z jaką opisałaś zimowy wieczór — nic na siłę, tylko delikatne światło i wyciszenie świata. Daje to naprawdę przyjemne wrażenie zatrzymania. Piszesz w sposób, który się dobrze czyta. Pozdrawiam serdecznie.

@Alixx22 To bardzo poruszający wiersz. Nie chcę go interpretować, bo jest zbyt intymny, ale chciałem tylko zostawić małe, życzliwe słowo: to, co tutaj napisałaś, naprawdę czuć. I myślę, że nikt nie powinien próbować tego upraszczać. Życzę Ci dużo siły. Tylko tyle — i aż tyle. Pozdrawiam serdecznie.

@KwiatuszekSporadycznie zdarza mi się nie rozpoznać konstrukcji zdania. Tak już mam :-)

@KwiatuszekWiesz co? Wydawało mi się. To ja po prostu nieumiejętnie odczytałem drugą zwrotkę. Nie mam pojęcia dlaczego. Przepraszam za pomyłkę.

@violettaTo bardzo cenne Violetto. A te dobre wspomnienia są najważniejsze. Warto je pielęgnować. Miłego wieczoru życzę.

@KwiatuszekPo prostu czytam całym sobą :-)

@violetta Zmysłowy, miękki wiersz — erotyzm ujęty przez atmosferę, zapach i temperaturę. Delikatna, zimowo-waniliowa bliskość. Pozdrawiam serdecznie.

@violettaRozumiem. Koniec przychodzi jednak do każdego. Bardzo często zbyt wcześnie.

@violetta Pastelowy, baśniowy obraz o miękkiej, zmysłowej kobiecości — bardzo subtelna miniatura. Pozdrawiam ponownie.

@violetta To wiersz jak malarska abstrakcja – miękki, oniryczny, pełen nieoczywistych obrazów. Nie czyta się go liniowo, tylko jakby zanurzało się w migotliwej atmosferze jesieni i intymności. Bardzo zmysłowy i impresyjny tekst. Pozdrawiam serdecznie.

@violettaWracają komety, ale tylko nieliczne. Pozostałe odlatują głęboko w kosmos. A powroty zmarłych są jedynie metaforyczne, powroty w myślach. Sam niedawno przerobiłem taki powrót.

@Wiechu J. K. Spokojny, obrazowy wiersz — podoba mi się, że to poezja staje się tu źródłem ukojenia. Ładna, łagodna metafora uciszenia lęków. Pozdrawiam serdecznie.

@Wiechu J. K. Ładna, lekka fraszka — czyta się z uśmiechem, a pointa robi swoje. Pozdrawiam serdecznie.

@Arsis Klimat jest bardzo sugestywny — dużo tu snu, ciszy, zimna, półmroku i halucynacyjnych powrotów. Obrazy są mocne i działają: ręce wychodzące ze ścian, wydrapane spojrzenia, zasłony poruszane wiatrem, powroty zmarłych. To wszystko tworzy gęstą, psychotyczną atmosferę. Pozdrawiam serdecznie.

@Arsis Tekst ma bardzo mocny, psychodeliczny klimat — gęsty, wizjonerski, momentami przytłaczający, ale w dobrym sensie. Czuć delirium, rozpad, halucynacyjną logikę i wewnętrzny chaos, co świetnie tworzy atmosferę. Jedyne, co trochę mi przeszkadzało, to bardzo częste powtórzenia — niektóre wzmacniają obraz, ale część z nich zaczyna dominować nad treścią i odbiera nieco dynamiki. Mimo to całość jest intensywna i zapadająca w pamięć. Pozdrawiam serdecznie.

@Nata_Kruk Ciekawy, lekko nierówny wiersz — pierwsza strofa aż prosi się o rym. Dalej wiersz wolny w melancholijnym tonie. Świetna metafora z łańcuchem wspomnień. A puenta z papryczkami i kuchennym powrotem na ziemię bardzo dobra i z humorem. Pozdrawiam jesiennie.

@Nata_Kruk Bardzo dobry, płynny wiersz — szczególnie pierwsza strofa ma świetne obrazy i mocny, nostalgiczny ton. Puenta działa, choć ucho podpowiada mi lekką zmianę rytmu: ‘nigdy na wspak’ brzmiałoby dla mnie pełniej i bardziej naturalnie. Bardzo dobry wiersz. Pozdrawiam ponownie.

@Nata_Kruk Piękny, spokojny wiersz o wewnętrznej zmianie — zapisany bardzo szczerze i bez patosu. ‘Innieje dusza’ to świetny neologizm, jeden z tych, które zostają w pamięci. Ostatnie wersy mają dużo cichej siły. Poruszający tekst. Cieszę się, że się pojawił po tylu latach. Pozdrawiam serdecznie.

@Nata_Kruk Pierwsze haiku jest bardzo udane — spokojne, obrazowe, z naturalnym przejściem dnia w noc. Dzięcioł i cisza nocna tworzą piękną, czystą scenę. Drugie jest ciekawym pomysłem, ale dużo bardziej abstrakcyjne i nie wiąże się z poprzednim. Jednak ciekawy eksperyment. Pozdrawiam serdecznie.