Krzysztof2022

@jan_komułzykant to co napisałeś, jest miłe dla oczu kiedy sie patrzy miłe dla ucha kiedy sie czyta Bardzo, bardzo ciekawe połaczęnie. Pozdrawiam

@Jam Henryk Coś w tym jest, niestety. Pozdrawiam.

@Sylwester_Lasota Tak już poprawiłem. Mam z tym problem czasami. Dziekuję i pozdrawiam.

@Marek.zak1 Zainspirowałeś mnie. Dziekuję. Fajnie tu być. Pozdrawiam

@Sylwester_Lasota Dziękuję. Pozdrawiam

@[email protected] Dokładnie, dokładnie, a jak ładnie!!!! Pozdrawiam @Marek.zak1 Marku cos dla Ciebie: nie rozmawia tylko mówi nie daje lecz bierze jak się uda to kradnie prawdy unika jej się lęka jak bura suka łże bogatemu fałszywie się kłania słabymi gardzi na nogach chwiejnych szpetnych trądem żądz oblepionych w bylejakości życie swoje spala diabeł mu w piekle ogień juz rozpala moze byc?

@Sylwester_Lasota To jakiś bład techniczny, a wtych sprawach (techniczych) jestem leworęczny)

@Marcin_ To słowo "szpetny" lepiej brzmi. Pozdrawiam @Marek.zak1 Tak jak Ci napisałem dla każdego cos miłego.Jest w swej treści dość prowokatorski. No coż konie poszły w las!. Pozdrawiam

@jan_komułzykant Dokładnie tak. Pozdrawiam

@Sylwester_Lasota Nie rozumiem? Pozdrawiam

@Marek.zak1 w tytule wyrażnie Marku - po sugesti forumowicza - zaznaczyłem, że nie każdego się to tyczy - ale chcąc byc troszkę kąsliwym, powiedziałebym że dla każdego cos miłego. I mojej osoby tez się to tyczy Pozrawiam. p.s. mam nadzieję, że mnie nie zlinczuja forumowicze.

@Marcin_ czyli? - bo nie "łapię"

@Sylwester_Lasota tak chyba lepiej brzmi: mała reflaksja co nie każdego sie tyczy a myslałem o drugim tytule, może trochę zawadiackim "dla każdego coś miłego" Pozdrawiam @Marcin_ Dziękuje za refleks. Pozdrawiam @Marcin_ Uzyczyłem w moim tekscie wyrazu z Twojego komentarz " szpetnego" .Brzmi barwniej . Pozdrawiam

@Marcin_Dziekuję, juz poprawiłem. Pozdrawiam @Sylwester_Lasota Cos musze z tytułem zrobić. Cenny komentarz. Pozdrawiam

"Ty" nie rozmawiasz tylko mówisz nie dajesz lecz bierzesz jak się uda to kradniesz prawdy unikasz jej się lękasz jak bura suka łżesz silniejszemu w strachu się kłaniasz słabym gardzisz pomiatasz innych ganisz obgadujesz strofujesz jeno sobie we wszystkim folgujesz ciebie chytrość twoja zniewala diabeł w piekle ogień już rozpala "on" nie rozmawia tylko mówi nie daje lecz bierze jak się uda to kradnie prawdy unika jej się lęka jak bura suka łże bogatemu w pas się kłania biednymi gardzi poniewiera na nogach chwiejnych szpetnych trądem żądz oblepionych w bylejakości życie swoje spala diabeł mu w piekle ogień już rozpala "my" nie rozmawiamy tylko mówimy nie dajemy lecz bierzemy jak się uda to kradniemy prawdy unikamy jej się lękamy jak bure suki łżemy bogatemu fałszywie się kłaniamy słabymi gardzimy cudzym nieszczęściem się karmimy swoją głupotą się chełpimy marnie tylko udajemy kim nie jesteśmy i nie będziemy

@Waldemar_Talar_Talar A na koniec mądry wniosek: dziś ponieważ jutro może być gorsze może mieć trochę trudniejszą twarz Gratuluję i pozdrawiam.

@[email protected] Dziś raz jeszcze Twój wiersz przeczytałem i się zachwyciłem. Rozkoszny, rozkoszny. Pozdrawiam.

@Olgierd Jaksztas Dziękuję za dobre słowo. Pozdrawiam @DagZ głębi korzeni jesienią obdarowuje nas pieknie lśniacymi kasztanami, które szczodrze rozsypuje wokoło. Co niektórzy chyba z nas mają w sobie te wspomnienia. Pozdrawiam\

@Konrad Koper Prawdziwie i zgrabnie napisane. Naprawdę gratuluję. Pozdrawiam

@Stary_Kredens Wszystkim nam się ta wojna niestety udziela. Tak naprawdę jest za miedzą. Pozdrawiam

@[email protected] Piekny wiersz. Piekna symbolika. Dużo dynamiki i żaru!. Pozdrawiam

@Stary_Kredens Kasztan symbolizuje życie człowieka, rodzi się z nim i– jak wierzono – wraz z nim umiera. Wierny człowiekowi!. W średniowieczu kasztanom przypisywano niezwykłe właściwości metafizyczne i używano ich jako amuletów chroniących przed złymi siłami. Pozdrawiam

kasztan stary taki liściasty ogromniasty przy oknie co stoi nikogo się nie boi powiedział mi tyle - zamknij okno! klamkę docisnąłem okno zamknąłem z ulgą odetchnąłem przez szybę patrzałem a tu chmury się jakoś groźne zrobiły pociemniały pomarszczyły wiatr na chwilę zamilkł w zdumieniu ptak co świergotał teraz się gdzieś schował ni z tego ni z owego ryknęły niebiosa obłoki błyskać piorunami zaczęły strugi deszczu z nieba leją się obficie w okna walą me uszy katują mówią - otwórz nam drzwi prosimy i grożą - jak nie otworzysz sami się wprosimy wiatr z ukrycia wyskoczył szaleje do domu się przez drzwi i komin wciska podmuchy bez skruchy walą do okna też krzyczą - my chcemy do środka strwożyłem się wiatru i deszczu błaganiem starego drzewa się zapytałem kasztan stary taki liściasty ogromniasty przy oknie co stoi nikogo się nie boi liśćmi zaszeleścił gałęziami coś tam pomamrotał niewiele zrozumiałem jedno zapamiętałem - okno otwórz na oścież na maksa i uwierz mi nie będzie z tego kraksa tak zrobiłem okno otworzyłem na oścież na maksa bo nie będzie z tego kraksa słowik przyfrunął przykucnął odfrunął chmury trochę pomruczały i płakać przestały wiatr gdzieś się schował już nie lamentował słońce resztkę obłoków gdzieś przegoniło mój domek stare drzewo ciepłem otuliło ptaszki znów radośnie śpiewają za nic sobie groźne chmury i wiatr mają kasztan stary taki liściasty ogromniasty przy oknie co stoi nikogo się nie boi

@Marcin_ Narka. Dobrej nocy. Pozdrawiam

@Marcin_ Nigdy nie próbowałem, ale sądzę żebym sobie nie poradził. Krotkie formy jako tako, a proza to myslę cięższy dla mnie kaliber. Dawno temu próbowałem, ale skończyło się po napisaniu niecałej strony. Ogólnie wyszła porażka. Pozdrawiam