Amber

Wiersz ma dla mnie sens w swojej kompozycji i okna autobusu w roli obserwatora.

późne panny w papilotach wyczesują nietoperze sam serafin nie odmówi im skrzydeł nastrojone ciężarem murów topią oddechem bezsenność rytmicznie przechodząc pomiędzy szybami rozpraszają ciszę przysiadły na parapetach wsłuchane w dźwięk kogut oznajmia

Natura zachwyca inteligencją, a Ty Grzegorzu, jesteś dobrym obserwatorem. Pozdrawiam serdecznie.

Dziękuję za czytanie, życzę miłego dnia.

Dag, dziękuję za czytanie. Pozdrawiam.

Swojski raj na ziemi.

Twój wiersz jest jak Mount Everest.

Podoba mi się gra słów.:)

To znaczy, że nie grasz w domino:))

układ chybotliwy zawiodła równowaga w ułamku sekundy strącone przewraca krzywa

ładna miniatura:)

Sny w żaluzjach, gotowe dużo dobrego zrobić.:) Reniu miło, że przypadły do gustu. Pozdrawiam.?

Puder, zdecydowanie, dla niepoznaki:))

wypięty na niebo oswaja sny więzione w żaluzjach nieświadome miejsca na ostatniej stronie bohater ma zginąć z ręki rzemieślnika o śnione zwracały istotę materii wieszając przestępcę na pasku od spodni z widokiem ze strychu gdzie kościelna wieża

I o to chodzi, również pozdrawiam:))

Aż chce się iść za Tobą, wierszem.

O włos można ją ominąć.

@Radosław Miło że koncept się spodobał. Pozdrawiam. @Gosława Reniu, dziękuję:) @Anna_Sendor Dziękuję za spojrzenie na miniaturę i pozdrawiam serdecznie.

@[email protected] Ogólnie owady budzą we mnie niepokój, ale personalnie, nie mam nic przeciwko nim:))

przysiadał na ramieniu realnie rozprasza sen nieoczekiwany w odgłosie na odległość lotu przybliża perspektywę martwej natury na szpilce

Puenta brzmi jak zaklęcie.:P

Przestrzenny (przewietrzony:)) wiersz, daje duże pole do popisu dla wyobraźni czytającego. Pozdrawiam.

Kolejkę można oszacować, zaklepać i pójść na kawę. Super wiersz.

Można odnaleźć się w satyrycznym jasieńskim klimacie.

Ubytek (czarna dziura) pełniąc rolę silnika napędzającego ma wpływ na tkaninę rzeczywistości.