Najbardziej ujęła mnie nocna scena, w której połączyłeś podróż wyobraźni z fizycznym przemieszczaniem pociągiem. Filmowy plakat na kamienicy z mijanej miejscowości trafił do prywatnego teatru, oddycha na nim gwiazda z projekcji w głowie. Bardzo ładny tekst o mamie.
…to, co dostrzegamy na horyzoncie, nabiera tajemniczego ogromu [...] horyzont się cofa i świat, co wydawał się skończony, rozciąga się dalej.
Marcel Proust