staszeko

Opowiadanie nieco stereotypowe, bo powiela utarty schemat: mężczyzna to myśliwy, kobieta zbieracz. Co do stylu pisania — niezbyt konsekwentny, autor używa jednocześnie formy bezosobowej i osobowej, niektóre zwroty są dla mnie niejasne, na przykład: Do kogo odnosi się zaimek „ich”? Chyba powinno być: „To, co odróżnia mężczyzn od kobiet, to zdolność mężczyzn do psoty i figlarności.” W innym miejscu: Nie mam pojęcia, co chcesz przez to powiedzieć. Ogólnie temat ciekawy, a tekst zawiera wiele trafnych spostrzeżeń (choć niekoniecznie oryginalnych), niestety trąci nieco mizoginią, choć może mi się tylko tak zdaje. Dla równowagi dobrze byłoby napomknąć o unikalnych zaletach pań. ?

Tytuł mało zachęcający, ale właśnie dlatego mnie przyciągnął: może autor/autorka lubi głaskać pod włos? Co do samego wiersza: Ciekawe na ile moment zwątpienia we własne możliwości może zaważyć na sposobie pisania? Chyba nie jest aż tak źle skoro wiersz się ukazał. Nie uważam, że to gniot, raczej coś w rodzaju interesującej autorefleksji: każdy je miewa, nie należy się ich wstydzić, a pisanie o tym może być skuteczną terapią. Pozdrawiam i życzę szybkiej poprawy nastroju. ?

Proza poetyczna, czas mierzony krokami na chodnikach: kroki milkną, ludzie odchodzą, chodnik pamięta o wszystkich. Fajna miniatura do przeczytania na początek dnia. ?

@Dziadek grafoman Nie należy się odnosić tak skromnie do własnej twórczości, bo we współczesnym świecie nie ma nagrody za skromność. Opowiadanie jest tak dobrze napisane, że nie wychwyciłem żadnych błędów, nawet jeśli są — myśl sunie gładko po słowach, jak szybowiec po niebie. To opowiadanie jest tak niezwykłe, że zainspirowało mnie do napisania własnego, którego akcja toczy się niedaleko, w Turcji. ?

Dawno nie czytałem tak dobrej prozy na żadnym portalu literackim: zwięzłe dialogi, barwne opisy, trzymająca w napięciu akcja, nie sposób się nudzić i przerwać czytania, super-duper! ?

@Rolek Również tak uważam: co przychodzi do głowy od razu może nie jest doskonałe, ale natchnione, pisane pod wpływem chwili, która już nie wróci, natomiast poprawki to mechaniczna pogoń za pięknem na siłę.

Głębokie w treści, zwłaszcza dla osób religijnych (spowiedź). Osobiście wolałbym tytuł: „Wewnętrzna prośba o refleksję”. Moim zdaniem słowo „immanentna” brzmi obco i nie pasuje do prostej konstrukcji wiersza. Lepiej brzmi w końcówce, bo „immanentny” to chyba bóg, który nieustannie wypełnia i utrzymuje wszechświat. Pozdrawiam serdecznie. ?

Proste słowa wplecione w ciekawy, zmienny układ rymów. Przebija z tego wiersza tęsknota, żal za czymś niespełnionym. Życie jest zbyt brutalne, pozostaje sen i... poezja. Końcowy śmiech mógłby przynieść w innych warunkach ukojenie, tutaj zdaje się być głosem rozpaczy. Pozdrawiam serdecznie. ?

Zza krat wolność to skarb największy, ale gdy już się wyjdzie za kraty nie wiadomo co z wolnością zrobić i znowu się wraca... za kraty. Dla niektórych życie to pułapka bez wyjścia.

Dobry wiersz, bo pokazuje różne punkty widzenia. Właściciel sądzi, że wyprowadza psa na spacer, tymczasem pies wie, że jego pan jest tak słabowity i nieporadny, że musi go prowadzić przy pomocy smyczy po drodze. ?

Tytuł mówi wszystko: im bliżej, tym dalej. Poezja życia. ?

Trudno mi sobie wyobrazić świat bez życia. Natomiast życie bez wiary musi być okropne. A piękno bez wiary, czy może być pięknem? — do tych refleksji skłonił mnie Twój wiersz. Ciekawe rozważania... ?

@Andrew Alexandre Owie Google it out, this search engine is good in finding the source. ✅

Lepiej byłoby zamieścić oryginalny tekst w jednym kawałku, pod nim polskie tłumaczenie w jednym kawałku, raczej niż mieszać obydwa teksty naraz, chyba że to ma służyć Brytyjczykom w nauce języka polskiego. Chyba jesteś małym brązowym zwierzętkiem! -> Miałeś być małym brązowym zwierzątkiem! Niechaj tak! A co twój tatuś? -> Niechaj tak będzie! A co na to twój tatuś? Dalej nie chciało mi się sprawdzać. Tłumaczenie to tytaniczna, niewdzięczna praca, chyba że uwielbiasz tłumaczony tekst lub tłumaczysz własny. Znowu nie wychodzę z podziwu. ?‍?

Pisanie jest jak seks: większość to robi, żeby sobie ulżyć, rozładować się, a nie w celu stworzenia czegoś konkretnego. ? Życzę porywającego pisania. ?

Las — czas, ciekawe zestawienie, bo zabiera sporo czasu, żeby wyrósł las, lata można policzyć po słojach na pniu. Widziałem kiedyś jak wycięto stuletni las: prawdziwa masakra, nie miałem odwagi wracać w to miejsce. ????? Piękny wiersz.

Klasyka to nie fakty: Makbet, Sen nocy letniej, Doktor Faust — to wszystko fikcja. Ludzie przychodzą do teatru, żeby pomarzyć, zobaczyć siebie kim chcieliby być, nie kim są. Niech żyje teatr! ?

@Leszczym Miło mi niezmiernie, że się podobało. ??

Dobrze zrobił, bo małżeństwo nieskonsumowane może być anulowane (przez zawiedzioną małżonkę). Świetny wiersz — gratuluję lekkiego stylu i fantazji! ?

@Andrew Alexandre Owie Bardzo dobrze znasz polski jak na Brytyjczyka. Jestem pełen podziwu. ? A co Brytyjczycy sądzą o polskich pilotach walczących w przełomowym momencie Bitwy o Anglię we wrześniu 1940, kiedy losy bitwy wisiały na włosku, a każdy pilot był na wagę złota i o tym, że tych samych pilotów pozbawiono sześć lat później honoru uczestniczenia w Londyńskiej Paradzie Zwycięstwa?

@Andrew Alexandre Owie To nie są niedociągnięcia tylko zwykłe pomyłki w pisaniu, nieuniknione przy tłumaczeniu dłuższego tekstu. Każdy je robi. Najlepiej gdybyś dał drugiej osobie do sprawdzenia, ale to nie jest zawsze możliwe.

Chyba, że obraz jest również czarny... ⬛

Tłumaczenie zawiera kilka błędów, ale zważywszy długość tekstu nie należy się czepiać. Przeczytałem z ciekawością.

Tak, smutne jest życie emigranta: żyje w zawieszeniu, nigdy u siebie, nikt go nie rozumie, świat mu domem. Emigracja to choroba, bo dużych drzew się nie przesadza, ani nie hoduje w doniczce na parapecie w obcym klimacie. Pozdrawiam serdecznie. ?

Zostaliśmy wychowani w kulturze poprzeczek, ale to nie znaczy, że mamy się dać zwariować próbując je przeskoczyć.