staszeko

@Lidia Maria Concertina Przeczytałem z przyjemnością, a po przeczytaniu pogrążyłem się w zadumie… Dlaczego? Pozdrawiam.

Wiatr przestanie wiać, a wtedy latawiec sam wpadnie w ręce. ?? Wspaniała ilustracja konieczności wiary. ?

@Giorgio Alani To nie ma znaczenia, ponieważ czynniki wyższe zadbały, żebyśmy nie leżeli zbyt długo. Właśnie dlatego należy każdą sposobność wykorzystać na leżenie. ?

Tak mi powiedział również instruktor pilotażu: Lepiej być na ziemi i żałować, że się nie poleciało, niż być w powietrzu i żałować, że się nie jest na ziemi. ?

Jeśli marzenia się spełniają, to nie są marzenia tylko plany. Rzeczywistość nigdy nie dorówna marzeniom. ?

Ani lepiej, ani gorzej, po prostu inaczej. ?

Zostawianie wiadomości to jak zaglądanie dwa razy do tej samej wody. Pięknie wychwycone. ?

Do czterdziestki są marzenia, później wspomnienia i… pisanie wierszy. ? Pozdrawiam. ?

Dobre haiku, ale zmieniłbym środkowy wers, bo gdy rodzina głaszcze smartfony, stół nie musi być zastawiony — stół nie jest w ogóle potrzebny. ?

Gdybyśmy znali odpowiedzi na wszystkie pytania, życie nie miałoby sensu. Lepiej nie pytać, lepiej po prostu brać. ?

I jak tu się pozbyć nałogu pisania palindromów? ?

Całkiem sympatyczne rozterki wypalonego. ? Lepiej nie wstawać, lepiej leżeć, bo wtedy się nie upadnie. Leżenie jest stanem naturalnym materii w kosmosie. Wszystko leży. Najlepszy plan to brak planu, bo tylko taki plan na pewno się uda zrealizować. Pozdrawiam. ?

Otwieram oczy, widzę jak siada na krawędzi łóżka, ściąga piżamę. W lustrze na drzwiach szafy odbija się to, czego nie widziałbym leżąc za nią. Pochylona, szuka na podłodze biustonosza, który musiała upuścić tam wieczorem. Podniosła, rozprostowała go sobie na kolanach. Zapięła z przodu, przekręciła zręcznie dookoła, aż wskoczył na miejsce. Uniosła się, żeby założyć resztę. — Masz cudowną pupcię — wyszeptałem. — Naprawdę? — odszepnęła, celowo opieszałym ruchem wkładając majtki. — Jeszcze takiej nie widziałem. — Pewnie nie widziałeś wiele. — Owszem. Dopóki nie poznałem ciebie. Jeszcze raz rzucę okiem, żebym mógł o niej myśleć, tęsknić będąc daleko stąd, czekać kiedy znowu ją zobaczę. Życie jest piękne.

Też nic nie rozumiem, ale to nie ma znaczenia — liczy się piękno wyrazu myśli. ?

A najgorszy jest powrót na ziemię…

Wiersz o przemijaniu i znikomości życia. Po przetłumaczeniu na translatorze Google wciąż zachowuje wiele oryginalnego piękna: O mój drogi przyjacielu, przyjacielu, przyjacielu, smutne chwile przeminęły na dobre, dlaczego nie jesteś stary, nie jesteś mną, O mój drogi przyjacielu, przyjacielu, przyjacielu, nasza przyjaźń lśni w grobie, lśnisz w moim śnie, O mój drogi przyjacielu, przyjacielu, przyjacielu,

Kolejny piękny wiersz. Podoba mi się szczególnie druga strofa: oraz optymistyczne zakończenie. Tyle dziś smutku i krakania od rana, że przyjemnie przeczytać coś takiego. ?

@Dawid Rzeszutek Dużo prawdy w Twoim komentarzu jednak takie negatywne podejście do życia źle się odbija na zdrowiu. Lepiej chyba być głupim optymistą aniżeli mądrym pesymistą. ?

Natura celowo pomija mózg gdyż jest on największą przeszkodą na drodze do zachowania gatunku. Jestem pod wrażeniem. ?

Dobry limeryk: ciekawe rymy, zabawne zakończenie. Brawo Klip! ?

Hmm… Wyprawa do Itaki, choćby we snach, wymaga unikania niebezpieczeństw i odrzucenia pokus, które czekają na podróżnika. Na przykład trzeba się wystrzegać młodych, pięknych kobiet, które potrafią zaczarować czas lub co gorsza jednym dotknięciem różdżki zamienić człowieka w jakieś zwierzę: ??? Strasznie przygnębiający wiersz; jedynie tytuł nastraja optymizmem. Czy na świecie jest już naprawdę aż tak źle? Pozdrawiam i życzę pomyślnych wiatrów. ?️

O, kurczaki… słowa wyjęte z mojej głowy. Nawet biedny kot ma już dosyć. ? Świetne haiku: wyślij na konkurs — nagroda murowana. ?

Koniec świata jeszcze daleko, a miłością się nie najesz. ? Pozdrawiam. ?

Otwórz drzwi, a powiem ci kim jesteś. Znakomity punkt do obserwacji. ?

The title should read: 'Incomprehensible madness' ? I didn’t mean anything I wrote, K.N. ?