A-typowa-b

@Dared szczególnie ostatnie wersy. Pozdrawiam

@Rafael Marius pozdrawiam :). @Michał_78 dzięki za komentarz, nadzieja musi być. Kim bez niej nasze marzenia. Pozdrawiam @Łukasz Jasiński fajnie że wpadłeś. Pozdrawiam serdecznie @[email protected] serdeczności. @TylkoJestemOna widzę i pozdrawiam. @Phuruchiko lubię kiedy czytasz co piszę, pozdrawiam. @Sylwester_Lasota również się kłaniam. @iwonaroma cześć, miło że się spodobało. Pozdrawiam ciepło. @Tyrs pozdrawiam :).

Przeszło. Nie wiadomo jak. Powszedniość faktycznie przyzwyczaiła, nie do lęku. Do bólu w bólu, jak ilości cukru w cukrze. Nałogowa kara za życie, pragnienia, zaledwie dotknięte senną jawą. Teraz wszystko jest za. Uciekło chyżo w zgiełk siwiejących traw. Z daleka płowiejesz, nie tylko ty. Choć jeszcze widuję różnicę między odcieniami. autor: A-typowa-b

@Dag co prawda, to prawda. Ogrodowo lubię, nawet jak ciąć i okrywać trzeba :). A jesień, ach jesień, ma w sobie coś tajemniczego.

@tomass77 no no no. Poszło jak po maśle, była to ciągła myśl? Czy zbieranie pojedynczych? Dobry wiersz, gratuluję. Dałabym Tobie dwa serca, ale mogę tylko jedno. Pozdrawiam serdecznie.

@zblakanadusza ciekawy wiersz. Pozdrawiam.

@Dag pozdrawiam serdecznie.

@Sylwester_Lasota popatrz w górę przy serduszko liczba rośnie przy dziadulku. Pozdrawiam serdecznie.

@Ula86 i zawsze należy zaczynać od siebie samego. Pozdrawiam serdecznie.

@Annuszka napisane z klasą. Pozdrawiam

@Konrad Koper dobre to.

@Dragaz smutno tu u Ciebie. Przesyłam małą iskierkę, pozdrawiam.

@helenormeller dobra kawa nie jest zła. Jednak dla sercowców nie wskazana. Udany wiersz, miły w oglądzie awatar. Pozdrawiam.

@Kwiatuszek już @Waldemar_Talar_Talar owi pisałam o optymizmie, w Twoim wierszu go dostrzegam. A jak ktoś ma gorsze dni, takie słowa są w sam raz. Pozdrawiam serdecznie.

@Waldemar_Talar_Talar i to jest optymizm, taki poranek. Z przyjemnością przeczytałam.

@Dag dziękuję za Twój czas i słowa. Pozdrawiam serdecznie.

@Rolek spoko :).

@Rolek No, já nevím.

@Anna_Sendor spoko :). Mam nadzieję, że to to o ;) @tetu dziękuję :) @Krzysztof2022 nie lubię tego trawienia czasu, ma niezwykle wydajną przemianę materii. I kiedy piszesz, że strawi to i jakoś gorzko. Bo jeszcze bardziej przychodzi ta świadomość... ech Krzysiu, pewnie masz rację :). Pozdrawiam ciepło. @Gosława grafika mnie również urzekła, niezwykły talent ma ta osoba. Co do zapisu, może z komórki patrzyłaś Reniu, u mnie z poziomu telefonu inaczej się układają wersy niż jak patrzę na kompie. A jak nie, to dziękuję i pozdrawiam. @Rolek oooooo :P. Gdybyś dostał dwa teksty, bez nazwy autorów rożnej płci, potrafił byś rozróżnić, który pisała damska dłoń, a który męska? Ale jak? Nie bądź taki i napisz proszę? @sisy89 cieszę się, że do mnie wpadłaś. Pozdrawiam serdecznie :) @Waldemar_Talar_Talar to miłe z Twojej strony :). Pozdrawiam serdecznie

@Michał_78 dziękuję, trochę inaczej niż zwykle, pozdrawiam. @Leszczym dzięki, pozdrawiam. @tetu bardzo ciekawe podejście. Dodam od siebie, że te trzy słowa bardzo często pojawiają się w naszym słowniku. Jeśli ktoś ich nie ma, to zazdroszczę i podziwiam. W kwestii zapisu, nie rozumiem dlaczego rozprasza, Ania również miała podobną uwagę. Czy możesz bardziej doprecyzować, będę wdzięczna. @Arsis, @Amber, @Sennek pozdrawiam serdecznie.

@Rolek a gdzie mi poświrowało, patrzę i nie widzę :). Kobieco w 110% czyli ;)? Nie za bardzo potrafię wyłapać tą konkretną różnię między pisaniem kobiety a mężczyzny ( ciekawe to ). Czy miałeś na myśli, iż domeną kobiet jest mówienie, może, kiedyś, potem? @Anna_Sendor zależy z jakiego urządzenie korzystałaś czytając wiersz. Jeśli z komórki, to faktycznie tekst się rozjeżdża. Grafika, lubię grafikę, jest ona dopełnieniem wiersza, nie wszystko da się wyrazić słowami. Zdjęcie, na pierwszy rzut oka widać, że to są wydarzenia, które się nie wydarzyły, hipopotam przecież nie może latać i z całą pewnością nie uniesie go mały balonik. Podobnie jest z słowami, może, kiedyś, potem. One zazwyczaj się nie wydarzają, dla mnie są to czynności zawieszone w czasie, jak ten właśnie zwierz. Pozdrawiam serdecznie Aniu.

Zatrwożone szukają punktu zaczepienia, pragną więcej. Kiedy zegar za długo je odmierza, chwytają za dzień, miesiąc, rok, godzinę. Miejsce... Bywa, że w gwałtowności zniecierpliwienia rozdzierają dusze na pół. Jedna na może, druga na kiedyś. Potem, z kolei dźwięczy o jakiejś niechęci, wymiary ma poukładane i ściśle określone zamysłem. Lub Zostawia sprawy do teraz, by potem ze smakiem delektować chwilę. Autor wiersza: a-typowa-b Zdjęcie : https://pl.pinterest.com/pin/30328997464890329/

@[email protected] :)

@[email protected] owszem, według podstawy programowej. Ale już wyłączam się z komentarza. Miłego dnia :).

@[email protected] kto rządzi ten i naucza ;).