Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

corival

Użytkownicy
  • Postów

    4 811
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    19

Treść opublikowana przez corival

  1. @Starzec Nie ma to jak świetny kamuflaż... Świetnie przedstawiłeś sprawę. Pozdrawiam :)
  2. @Nata_Kruk Hej... chwilko, hej :)
  3. @Agnieszka Charzyńska Świetnie, potoczyście opisałaś wojenną, jak sądzę, rzeczywistość. Temat smutny, ale forma przekazu zgrabna. Pozdrawiam :)
  4. @Falkone Zauważyłam drobne potknięcia w rytmie przy czytaniu, więc można by podszlifować tekst, by się ich pozbyć. Sama prezentacja obyczajów i oczekiwania, radości, pietyzmu, wiary i wielu innych emocji towarzyszących oczekiwaniu na ostateczny rezultat wypieku, bardzo do mnie przemówiła. Sama nie pamiętam tego, ale znam z opowiadań i opisów etnograficznych na przykład. Pozdrawiam :)
  5. @befana_di_campi @befana_di_campi Światło odbijające się od bursztynowego odzienia, przynosi rzeczywiście ogrom skojarzeń. Zwłaszcza o tej porze roku, choć nie tylko... Ładnie ubrane w słowa. Pozdrawiam :)
  6. @JJS Nie wiem co autorka obrazu miała na myśli, ale ja w nim, czyli w tym konkretnym wizerunku konia, nie widzę żadnego bólu, a już na pewno nie widzę sromoty. To dumne zwierzę, zaznaczające własny pogląd na daną sytuację. Świadczą o tym uszy, spojrzenie, wyraz pyska i zaznaczone umięśnienie. Cierpiący, przerażony koń, wyraża te emocje inaczej i wygląda przy ich odczuwaniu inaczej. Pozdrawiam :)
  7. @kwintesencja Intrygujący obraz nagromadzonych rzeczy do selekcji, jak sądzę. Peel, jak się zdaje, ma już na nie oko i odgraża się istną rewolucją... tak to sobie tłumaczę. Pozdrawiam :)
  8. @Paulina Murias Jaki materiał taki efekt. Trzeba zmienić surowiec tkacki, wtedy jest nadzieja na trwałość. Pozdrawiam :)
  9. @iwonaroma Koło zamachowe istnienia. Następowalność chwil jest nieskończona, choć jak wiadomo chwila chwili nie jest równa. Spodobała mi się Twoja miniaturka. Pozdrawiam :)
  10. @Starzec Spiesz się powoli ;) Pozdrawiam :)
  11. @Waldemar_Talar_Talar Słusznie, z prawdą w parze łatwiej się żyje, mimo wszystko. Pozdrawiam Waldemarze :)
  12. @Waldemar_Talar_Talar Bóg nie pomógł Ci Waldemarze, gdy chciałeś. A może starał się Ci pomóc, ale tego nie zauważyłeś, bo pomoc nie odpowiadała Twojemu wyobrażeniu... Pozdrawiam :)
  13. @Hiala Zgadzam się z przedmówcami co do rymów i rytmów, ale poza tym historia intrygująca, nastrój tajemniczy. Bardzo mi się podoba. Pozdrawiam :)
  14. @Adaś Marek Gladko toczą się słowa wiersza, jednak nie ma co marzyć, że równie gładko potoczy się życie. W nim raz jesteśmy na wozie, a raz pod. Pozdrawiam :)
  15. @Natuskaa Babciowe smaki... już tylko we wspomnieniu... wnioskując z treści powyżej, nie tylko u mnie. Chyba, że się mylę. Pozdrawiam :)
  16. @Waldemar_Talar_Talar To prawda, otaczają nas i dobre i marne rzeczy, i piekno i nie koniecznie... świat jednak jest ciekawy, warto go poznawać. Warto też rozglądać się za prawdami, których nie wstydzi się wiatr. Pozdrawiam Waldemarze :)
  17. corival

    Gra rymów

    Trudno pojąć odległość od Ziemi, gdy źródło w oko rozbłysło.
  18. @Dominika Moon Powiem tak... skoro, to wymaga artykulizacji... Rzeczywiście, znam to, co dotąd publikowałaś i w świetle tego tekst jak na Ciebie jest chaotyczny. Widzę, że powinnam tu pisać precyzyjnie ;) Co do reszty odpowiedzi... wstrzymam się od komentarza. Pozdrawiam ponownie :)
  19. @Dominika Moon Odnoszę wrażenie, że ten tekst jest jakoś wyjątkowo... hmmm... powiedzmy chaotyczny, jak na Ciebie. Ogólnie widzę w nim trudne przeżycia, wpływające w perspektywie również na światopogląd peela. Pozdrawiam :)
  20. corival

    Gra w skojarzenia. :)

    mieszkańcy jaskiń
×
×
  • Dodaj nową pozycję...