corival

@Henryk_Jakowiec Tak z cnotą niecnota grała i wianeczka doczekała, warto więc z uporem hardym, dąsy, kłody i niefarty znosić ile tylko trzeba, skoro dopaść można nieba, na tutejszej, znanej ziemi, pośród ziół, lasów, kamieni. Pozdrawienia dla pradziadka Henia :)

gondola

Miodu dostarczy prastara Kolchida, w niezwykłej porze jesiennych burz.

powódź

@Michał1975 Pojmuję głębię zawartej w wierszu myśli, choć mam zastrzeżenia do niektórych użytych sformułowań :) Bez wątpienia od tysiącleci żyli na Ziemi ludzie, nie ma więc podstaw do wątpliwości, czyli słowa "podobno", w tym kontekście. Skoro mówimy o ruinach, czyli budynkach, a nie sztuce na przykład, to bardziej adekwatne byłoby użycie: budowniczymi, konstruktorami itp. Jeśli mowa o ruinach (co wybrzmiało wyżej) , to zapewne nie o materii organicznej, a to ona ulega rozkładowi. Skoro ruiny są nie zamieszkałe, bo tak wynika z wiersza, to nie może być mowy o resztkach systemu, bo nie ma już tej społeczności. Są to ewidentnie pozostałości po ludziach, którzy te ruiny zamieszkiwali, a nie po systemie. Wiem o co Ci tutaj chodziło, ale jednak należałoby ująć rzecz inaczej. Wybacz krytykę, ale moje serce archeologa jakoś nie mogło tego przeboleć. Pozdrawiam :)

@8fun W mojej wypowiedzi słowo "problem" oznacza "myśl", "fakt historyczny" itp. To tak w ramach wyjaśnienia. Pozdrawiam również :)

@Waldemar_Talar_Talar Pozytywnie nastawiony człowiek... chyba nie tylko dni lubi peel jak zauważyłam. Pozdrawiam :)

głębiny

@8fun @Anna_Sendor Pszczoły cieszyły się wielką estymą już od starożytności i to w różnych kulturach. Chrześcijaństwo przejęło ten wzorzec, kontynuując go. Miód uważano za największe błogosławieństwo, symbolizował również dostatek. Niektóre regiony określano więc krainami mlekiem i miodem płynącymi. Tak nazwano Kaanan, a dużo później, we wczesnym średniowieczu tereny ziem polskich, gdzie w lasach mnóstwo było dziko żyjących pszczół, a później też bartników hodujących pszczoły. Miód eksportowano, stąd duża część przychodów kraju i jego bogactwo. Od dawien dawna, także w okresach pogańskich, miód składano w ofierze bogom, jako bardzo cenną substancję. Pszczoła symbolizowała zdrowie i nieśmiertelność (przede wszystkim ze względu na konserwacyjne działanie miodu - miód był ważnym składnikiem przy balsamowaniu ciał w starożytnym Egipcie, ciało Aleksandra Wielkiego zanurzono w miodzie, by przetrwało daleką podróż), poza tym miodu od zawsze używano do celów leczniczych (na różne sposoby). Pszczoła była również uważana za symbol władzy i władcy (daleką kontynuacją tego poglądu, nawiązującą do starożytnej i średniowiecznej przeszłości, były szaty koronacyjne Napoleona, na których widniała złota pszczoła). Pszczoła była również symbolem ładu, porządku, zgody i czystości, co miało odniesienie do całych społeczeństw, a w chrześcijaństwie do Kościoła jako zbioru społeczności skumulowanej wokół tronu Chrystusa i jego namiestnika na ziemi, czyli papieża. To oczywiście tylko taki telegraficzny skrót, poszerzający zasygnalizowany przez @8fun problem. Pozdrawiam :)

@Anna_Sendor Świetnie dobierasz słowa, by zaprezentować myśl, którą prezentujesz. Podoba mi się Twój wiersz, choć osobiście używam określenia "umierać" w stosunku do człowieka, a "zdychać" w stosunku do zwierzęcia. Pozdrawiam :)

@Henryk_Jakowiec Pomyślałam, przetrawiłam i tak oto wymyśliłam, że bez punktów też żyć można, jak i bez kurczaka z rożna. Zbuntowany dziś pradziadek. Patrząc na ów przypadek trudno gadać, więc wynika trzeba przyjąć myśl Henryka. Pozdrowienia dla pradziadka Henia :)

@GrumpyElf Im człowiek jest starszy, tym bardziej zmienia się postrzeganie świata. Rośnie doświadczenie i pakiet przemyśleń. Dobrze ujęte. Podoba mi się tego typu spojrzenie na sprawę. Pozdrawiam :)

W gwiazdy patrzeć całe noce, posyłać w nie setki próśb.

Łódź

poszukiwania

@Pi_ Biedactwo :)

@Pi_ Rytm jest jak kalina: nieprzewidywalny ;) Dziękuję za odwiedziny Pi_, a co do postrzegania natury... dziwak taki ze mnie :) Miło mi, że poświęciłaś czas na ten wiersz. Pozdrawiam :) @valeria Cieszy mnie, że Ci się spodobał. Wspaniale jest móc obserwować przemiany panny kaliny. Pozdrawiam :) @Dag Wiesz, odnoszę nieodparte wrażenie, że Twoje komentarze są jakieś ładniejsze od moich wierszy :) Jeszcze raz pozdrawiam :)

@Dag @Dag Cieszy mnie, że doceniasz Dag moje wysiłki. Staram się i wciąż uczę. Dziękuję, że zajrzałaś. Pozdrawiam :)

@MIROSŁAW C.@huzarcDziękuję Wam za odwiedziny i pozostawiony ślad. Pozdrawiam :)

@MIROSŁAW C.@huzarcDziękuję Wam za odwiedziny i pozostawiony ślad. Pozdrawiam :)

końcówka

@Michał_78 Dziękuję Michale, ja Twoje również. Pozdrawiam :)

@Michał_78 Cieszą mnie Twoje słowa, które potwierdzają, że udało mi się uchwycić życie wrzosowisk. Urzeka mnie ten jesienny spektakl. Równie bujny, jak na wiosnę. Pozdrawiam :)

@[email protected] Przypomnienie, że bez klasyków i ich dorobku nie byłoby kolejnych pokoleń poetów w tym nas wszystkich bez wyjątku... przyda się zawsze. I chwała Ci za to, że temat podjąłeś. Pozdrawiam Grzegorzu :)

@[email protected] I dla młodych panien trochę później. Dziękuję za odwiedziny Grzegorzu. Pozdrawiam :) @iwonaroma Dziękuję za czytanie Iwono. Pozdrawiam :) @Waldemar_Talar_Talar Cieszy mnie, że znalazłeś czas, by zerknąć. Pozdrawiam Waldemarze :) @Gosława Terminowe zajęcia powodują, że na razie jedynie czasami mogę skupić się na czymś innym. Po listopadowej konferencji powinno się uspokoić na jakiś czas. Zobaczymy... Dziękuję Gosławo za wizytę. Pozdrawiam :)