Nefretete

@Antoine W Zgadza się-:)) I tu jest paradoks, bo łódki już nie prowadzi, ktoś połamał mu pewnie wiosła, więc postanowił przenieść się z Hadesu na Ziemie-:) I co? chyba łatwo mu nie będzie szukać, kolejnego Styksu - bo wybór ogromny Dlatego wymyślił, że dostanie dostawcą paczek. Jak jeszcze przebranżowiłby się na Mikołaja, to rozdawał by tylko same różgi-:)) Dziekuję za zajrzenie Pozdrowienia @Gosława sssswariowałaś -:)) Ja też, z resztą latargu-:) posyłam ci to - heheh Łap: Dzięki za zajrzenie! Pozdrówki

Codziennie umieram , bo przewoźnik profesję zmienił - teraz jest w DPD letarg w sen schowany znowu wstanę

@Gosława @Gosława Nic! -:)) Skoro uśmiech się pojawia, to połowa sukcesu. Dzięki za zajrzenie. Pozdrówki

Tak jak Pani Gospodarek odnalazła Świat ; w sierocińcu swoim zwierzęta chowała, 150 "Dalmatyńczyków" i 300 -sta miała Swoją powabnością zaskakiwała i "Nakładką" za każdym razem, gdy z kimś rozmawiała Tak Ja Jej Epigoński zamek i 450 krasnoludków odnajduję, na pianinie wydobywają za mnie raz to czarne, raz białe klawisze wciskane moimi palcami, tworzą orkiestrę a JA notuję: DZIWNY JEST TEN ŚWIAT

@Franek K Witaj! Ja natomiast, podchodzę do tego tekstu ( jak zwykle ) analitycznie. I wychwyciłem parę ciekawych fraz, choćby ta: "Stał się głazem brzemiennym" Mnóstwo tutaj informacji zawartych, co koreluje z całością. Tak jak jeden, z przedmówców wspomniał, takie tematy również można poruszać. Wogóle to, skasowałbym cąłkowicie! pierwszy wers - bo msz jest niepotrzebny, troszkę rażący. A całość , jak dla mnie ok! Pozdrowienia!

@Gosława No tak-:) Hrabia czy hrabianka? , stoją mi na głowie-:))

@Konrad Koper To tylko kategoria! - również jestem średnim jeżem, jeśli mowa tu o tytułach. A dobrze wiesz, że kategoria nie gra, dlatego wspomniałem Tobie wcześniej o profesjonalnych szachach. Bo widzisz zapewne, to co Ja. Uczestnictwo w turniejach daje pewny progres, tym bardziej jak pokona się MM czy GM, a przegra z małych chłopcem, czy dziewczynką-:)) Takie cuda się dzieją. Pozdrowienia dla Ciebie

@Gosława Witaj Gosława-:)) Dziękuję za zajrzenie-:) No kto by przypuszczał, że taki ze mnie łotr - haha Pozdrowionka!

@Franek K Witaj Franek K! Tobie od razu odpowiadam, nie! to nie był celowy zabieg! Dziękuję za powitanie, oraz wskazanie błędów-:) Z notatnika wklejałem, przez co zupełnie zapomniałem o estetyce-:) (poprawiłem) Tekst traktuję jako monolog, i faktem jest to co piszesz, że pewne miejsca są dziwne-:) Pozdrowienia

/ jak to się mówi!?/ Zwierciadłem Naszej duszy są oczy Tak! dopóki kolorystyka świetlnej galaktyki w symbiozie wokół czarnych dziur żyje Za szklany wpuszcza promieniami coś to nowszego, każdego dnia w mrok - coś w Nasze światło dopóty nie jest noc! Niekiedy stwarzają zaburzenia konstelacji w Naszych jest tak, że na białych czasami mgławicach pojawia się rozpad jakby czerwonymi, żarzacy się nitkami suchy beton się rozrywa - jakby... coś umrzeć miało i jednocześnie wybuchło w chaosie by narodzić się na nowo Na Naszej Planecie jest dwuwymiarowo, że jak zgasimy lustro, przegladając,światło cały koloryt w czerń -- gwiazdy absorbują Nasz Kosmos usypiając do kolejnego dnia! bo w nocy tyle gwiazd łączy Każdego człeka w jeden Wszechświat Naszym zamkniętym oczom, jednocześnie łypiąc wpół otwarte - zamknąć ich nie chcemy / Parafraza / Kiedy patrzymy na niebo, w gwiazdach swoje oczy widzimy, tak jak w mlecznej pojęcie drogi nieskończenie zamkiem zmiennym, bez klucza nie odpuścimy

Dziękuję! za poczytanie. Serdecznie pozdrawiam Muszę zaznajomić się z nowym portalem, bo widzę tu , tyle znajomych twarzy, że aż nie chce mi się wierzyć -:)

@-Marianna__ @Konrad Koper Cześć Konrad! Nie wiedziałem, że grywasz w szachy. Ja gram profesjonalnie ( raczej grałem, bo teraz wielki przestój mam) Ale! jak nadarzy się okazja, do wspólnego czasu z szachami ,czemu nie! Odnośnie! twojego wiersza - bo to jest taki delikatesik-:) - wiem o czym piszesz. Pozdrowienia dla Ciebie!

Święta -- nasza trójco zdechła (...) smyka jednego potrzebujesz kwartet z krzyżem sypiający iskrą Niech! zapłonie wybrany skrzydłami wspólnie wznieci i pofruną jak feniks zrzucający / zanim sie ulotni / ogniste pióra w cztery strony wiatr roskołysze spadające deszczem gotowe ochłodzone są połaskotać Wasze skronie Łapać w dłonie -- nie zaszkodzą wręcz pożytek z nich jak w szkole Życie... nanizujmy na papier czarą słów odrodzeni powstańmy z popiołów połączmy nowy ogień czerepami i "olszyn" oddający siebie - Nam! opiłkami żelaza jednego magnetyzmu