Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Nefretete

Użytkownicy
  • Postów

    1 678
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    1

Treść opublikowana przez Nefretete

  1. @huzarc Przede wszystkim, chciałbym Tobie podziękować za słowa refleksji. Masz rację, co treści wiersza; każde pustynie są czystymi kartami. Na nowo. Pozdrowienia! @Gosława Mgliczko! Szaleję -:)) Dziękuję! ; skoro się podoba, to mogę tylko się uśmiechąć do Ciebie. @emwoo Jest mi bardzo miło, że treść wiersz, spodobała się. Pozdrowienia ciepłe, zostawiam dla Ciebie!
  2. @Nefretete Łoż-:)) kurza mać! Ja, pier........le. Co tu się dzieję? ; jakaś randka, w ciemno się kręci-:)) Pozdrowienia!
  3. @huzarc Myślę, że wpływem jest nasze postępowanie; względem tego, zmiętego Świata, możemy zawsze coś swoim żelazem poprasować -:)) Pozdrowionka Oni widzą gó....o , a my operujemy ich na desce -:))
  4. /Z niepełnego cyklu/ Zbyt długo leżałem we mgle. Zastanawiałem się jeszcze: czy powstać ku niebiosom. Gdy gwiazdy padły cieniem, księżyc dotknął półsierpem, ciało obmyte galaktyką w tle; jak wilk! Wrzeszczę - pojawia się w oczach wolność i dzicz do Ciebie wyje, jak na niebie; czystej, srebrzącej się pustyni. Chciałem biec - więc biegnę do zródła.Tam ciebie wypiję. Pozbaw mnie w końcu wód; bym zdychającym łabędziem stał się, u progu twoich wrót
  5. @Waldemar_Talar_Talar No jak to! Dlaczego? Ponieważ, dzisiaj kościoły są instancją Państwa. Dzisiaj możemy śmiało powiedzieć, że to zawód.. ; tak jak mikołaj, z porosłą brodą, który chasa na sankach( na renifery by go nie było stać ) albo samochodem przyjeżdża do pociech, za zamówienie rodziców; by sprawić dziecku radość, w postaci prezentu.Powiedzmy sobie szczerze! Obyczaje, to nie to samo co zwyczaje! Podobna sprawa ma się z kopertami... Pozdrowienia!
  6. @huzarc Witaj! Bardzo dobry wiersz; bo na czasie! Przedstawiłeś dwa Światy, które ( można powiedzieć ) jeszcze są tą wagą; gdzie ciężar sprawia, iż jedna strona idzie w dół, druga w górę. Tu warto się zastanowić, którą wybierzemy. Bo pośrednio?! - jobla można by było dostać-:) Pozdrowienia!
  7. @[email protected] No włąsnie! kwestia polskich aktywów... Wraz z latami 90 - tymi, głównym akcjonariuszem polskich banków była Holandia i Niemcy. To też przyczyniło się do tego, że Nasze banki, zaczeły się roszczepiać , łacząc w inne. I mało tego, dzisiaj jest ich tyle, że ciężko dojść do prawdy, które tak naprawdę reprezentują Naszą skarbonę-:) Przyczyn jest dużo, ale skutki odczuwają ludzie żyjący. Pozdrowionka
  8. @huzarc Tak! Z jednej strony zgadzam się z Tobą. Można by rzec, że dzisiejszy cżłowiek - w świecie teraźniejszym - zaczyna szukać własnych filozofii, które pozwalają mu odnaleźć własne jestestwo i sens, który zmuszają wręcz do zadania pytania. Po co żyjemy? Każdy z Nas, zapewne ma scieżkę z góry zapisaną. Próźnia o której wspominasz, jest de facto tą biżuterią, którą sobie wykuwamy - i świeci. Ale i tak! każdego człowieka dopada czas;można się z nim gonić, albo i nie. To już kwestia wyboru. W moim przypadku jest tak, że gonię się z nim. Ludzie piszący ( jak tu wszyscy zgromadzeni) nie mogą powstrzymać własnego, ciągłego myślenia; bo gdyby tak nie było! , rutyna spowodowałaby - ciągłymi czynnościami, powtarzającymi się - zanik w byciu dobrym-:) Dziękuję za kometarz i wizytę. Pozdrowienia ślę
  9. @Waldemar_Talar_Talar Dziękuję Waldemarze! Miło mi. Pozdrowienia ślę!
  10. @Gosława A dziękuję-:) Toż to moja stara frykadela-:) Będzie okazja na pogawędkę-:)) Jak tylko fabryka pozwoli, chętnie!, czemu nie. Dziękuję za zajrzenie! Pozdrówki
  11. Zamiast uczyć się łąki oprogramowania ujrzyj jej piękno -- poczuj tlen motyli ich wachlarze spowodują szczęścia jęki weź ryzę papieru i ołówek do pisania Ruchami dłoni wydziergaj swoje myśli odzwierciedlą z dymem ducha twej epoki złamanym już sercem pomimo "flashówki" Nasze wody Fiji - spijmy dusze z puszki wkradają się w dekadentyzm cyberżulerii i recycling trwający w poetyckiej linii niepotrzebnie grzebiemy w śmietnikach resztki latających drobin w obiektach Więc proszę Cię... Nie patrz! -- przez mikroprocesor Patrz zawsze przez swój mikroskop
  12. @huzarc @huzarc Witaj! Nawiązałeś do ciekawego tematu; nie tylko do ustroju politycznego Naszego kraju, ale również innego wątku. Chodzi ( choćby) o dzisiejsze podręczniki do historii, które już nie wszczepiają tego, czym ludzie żyli... Mankament tego, leży w wyszczuplaniu wiedzy, która powinna wdrażać do serc patriotyzm ( jak na moje) . I to cały czas postępuję, bo jesteśmy związani. Kiedyś byliśmy ( jakby) przykuci do kaloryfera-:) i pod naciskiem kazano nam uczyć się Historii Polski, poprzedzając wcześniejsze czasy, które wyryły ( co niektórym ) na stałę znamię. A dzisiaj? Internet prawie wszystko powie!? Swoją drogą, przeczytawszy Twój wiersz, doszedłem do wniosku że był pisany na postawie jakiegoś filmu, chociażby zatytułowany "Zieja" Pozdrowienia
  13. @GosławaDziękuję! Pozdrówki dla Ciebie.
  14. / jeszcze 23 wiersze do napisania/ Dwa mole trzepoczące na ścianie, pyłkiem połączyły siebie w łódkę; tak jak złączone w łupinę Wasze dłonie: poznaj własną dendrologię. / to magia / bądź dendronem w swoim świecie, twoje żyły i słoje wpływają na liście; tak sól, w lateksie spływa w korzenie, bo praca nie pozwala na zbyt wiele. Jednak! gdy obłoki swoje rozbujasz, myślami przeniosą cię w miejsce by; z psychopatami do czynienia nie mieć. Nie zrozumieją - jak być człowiekiem, kiedy swój las namorzynowy tworzysz: ot tak!, wróbel skacze i patrzy na mnie, / na palarni - później / okruszki chleba z mych dłoni dziobie, potem ludzie robiąc "oooo" zaczęli obwąchiwać także, potu nie poczuli. Pomyśleli, człowiek nie z tej Ziemi, dzień z wiarą jutro kolejny, której nie poznam.
  15. kontynuacja, z cyklu: " Mój Kosmos" Pamiętam! szukałem siebie w świecie; bądź popieprzony: religią - edukacją - wstępem, swojej karierze zaprzestałem wierzyć, bzdetem ten świat. Chyba sie pomyliłaś posypko! soli nie dodawałaś do chleba pieczonego w Twoim piecu, zostały na zawsze wypieki Bochenka - jem z pamięci. Spadajace okruszki dziobią pocztowe gołębice na Ziemi gruchając do gwiazd -- to TY?
  16. @Leszczym Nic złego nie napisałęm odnośnie twojego tekstu. Nie jest zły; tak jak piszesz, zrobisz co uznasz za słuszne-:) A mój nick-:) tak sobie na szybko wymyśliłem, wchodząc na nowy portal. A słowo " metatrons" jest bardzo szerokim wyrazem niosącym tyle informacji. Pozdrowienia dla Ciebie
  17. @Leszczym W tekście widzę znamię prekognicji-:) Ale to dobrze!, tekst mi leży. Pozdrowienia.
  18. @Leszczym Witaj. Traktuj mój komentarz jako koleżeńską uwagę -:) Masz do wyboru i do koloru; albo w prozę to przekształcić, albo wierszem zostawić. Pierwszą zwrotkę, widzę tak: "Życie to metatrons, każdy element w sześcianie, czy chwile z biegem lat?, zadajemy sobie pytanie." ( metatrons - to kwiat życia) Pozdrowienia.
  19. Leszczym Dziękuję! Z trwającym weekendem, pozdrawiam Ciebie-:)
  20. /Z cyklu "Mój Kosmos"/ Jest tak kojąco w pustce Oceanów, przeszłość i przyszłość - ścierane co dopiero gąbką tablice, namaszczane wodą początków, zmusiły do powrotu stęsknioną, małą Planetkę. Przechodzi właśnie przez atmosferę. / powoli / w latające zwierze przeistacza się; już po krzyku, skrzydła lekko zwęglone nadrabiają czułym krajobrazem i tlenem, wędrowny ptak trzepocze nimi w locie. Piórami smyra korony lasów czupryny, cały śnieg spada, śpiew wiatru w takcie muzyki wyjaśnia wiele, że czuję Ciebie tak jak Ty mnie, wspólny puch oddaje. W zaspy wtapiam się i pajacyka ćwiczę na leżąco, Aniołka zostawiam na wieki. Rozpływają się szpony i pióra Orzełka.
  21. Nefretete

    staropolskie? haiku

    @Antoine W Jak na staropolskie Haiku Udane bardzo! z podobaniem -:) Pozdrawiam
  22. @Gosława Ty to od razu-:) w perwę obracaśż -:))
  23. @Antoine W Zgadza się-:)) I tu jest paradoks, bo łódki już nie prowadzi, ktoś połamał mu pewnie wiosła, więc postanowił przenieść się z Hadesu na Ziemie-:) I co? chyba łatwo mu nie będzie szukać, kolejnego Styksu - bo wybór ogromny Dlatego wymyślił, że dostanie dostawcą paczek. Jak jeszcze przebranżowiłby się na Mikołaja, to rozdawał by tylko same różgi-:)) Dziekuję za zajrzenie Pozdrowienia @Gosława sssswariowałaś -:)) Ja też, z resztą latargu-:) posyłam ci to - heheh Łap: Dzięki za zajrzenie! Pozdrówki
  24. Codziennie umieram , bo przewoźnik profesję zmienił - teraz jest w DPD letarg w sen schowany znowu wstanę
×
×
  • Dodaj nową pozycję...