JAPA

Mógłbym nie pić? Gdyby miłość grzała Równie mocno co wino Samotność.. sprzyja procentom... bardzo

@Annie @JAPA @Domysły Monika @Domysły MonikaMonika ta .. mlode i figlarne i nieboszczyka postawia do pionu 😉

Padam na pysk Już setny raz, Prosto na kamyczki, Wolałbym inaczej, Wolałbym na cycki... Jakie to niesprawiedliwe, Wstaję z podrapanym ryjem, A ktoś tam mleczko pije... Padam na pysk, Ale powstanę, Zobaczycie, Jeszcze te cycki dostanę

Gwiazdy na niebie Błyszczą blado, Zawieszone w czasie. Wspomnienia biegnące Z prędkością światła. Złudzenia... Widzę, więc są Prawda czy nieprawda? Piękna fatamorgana.

@Nata_Kruk jestem potwornym dyslektykiem walczę, ale przegrywam niestety(

Wszystko, co mam, Zabieram z sobą nagi, Tam gdzie wartość Mierzy się uczuciami. Pałace w złota blasku Ociekają banknotami, Kupionymi pustymi Słowami, tronami. Idziesz prosto do piekła Atłasowymi schodami, Za telefonów wibracjami. Ja pływam oceanami, Ładuję się doznaniami, Wypełniam kieszenie Doświadczeniami, Długimi z innymi rozmowami, Piekącymi pod górę udami, Rosnącymi na plecach skrzydłami. Wszystko, co mam, Z sobą zabieram ...nagi, Tam, gdzie bogactwo Mierzy się uczynkami, ....Dobrymi uczynkami. Pytanie zostaje, Przed lustrem Otwarte... mieć? Czy być? Co w życiu jest warte...?

@bronmus45 @bronmus45bronmus45 właśnie muszę się koniecznie poprawić, bo mieszam style i gatunki jak pijany barman trunki, oj niedobrze ... niedobrze pójdę do piekła. .. przepraszam .. nastepnym razem bedzie ok..

@Nata_Kruk hehe ile razy ja juz szłem na dno w zbyt ciężkich skarpetkach ...dobrze że sąsiad mial.dobrze uszczelniony sufit to przynajmniej dno bylo nie muliste ... czasem w moich wierszach pozbywam się przez ciach... słówek i wtedy powstają wariacje które kończą,się pass pijactwem.

Czasem mnie dopada, Łapie za skroń i ściska, Znika po prostu wszystko, W głowie pustka, gaśnie Myśli ostatniej iskra.

Kap, kap z parapetu, W podróż parami. Krople mokre Tworzą kałuże, Za głębokie czasami, By przejść suchymi Skarpetami. Skutek niezamierzony Podlewania piwonii Słoikiem.

@Annie @Annie @Anniedzieki bardzo go lubie .. za ten tentent koni w niemym przecież kosmosie

Po ciemku, z zamkniętymi oczami Widzę kosmos cały, Może i nieskończony, Może niezmierzony. Lecz po nim tetent koni, Zaczarowany dorożkarz, Zaczarowana dorożka, Zaczarowany koń, A może słoń. Motyle dwa, Skrawek błękitnego dnia, I ja... Zamykam oczy czasami, By żyć obrazami Gromadzonymi latami, Wspomnieniami. Nie muszę być Astronautą, By stopę postawić W srebrzystym pyle Mgławic. Mój kosmos cały Pochłaniam zmysłami... Po ciemku, pod powiekami.

Po ciemku, z zamkniętymi oczami Widzę kosmos cały, Może i nieskończony, Może niezmierzony. Lecz po nim tetent koni, Zaczarowany dorożkarz, Zaczarowana dorożka, Zaczarowany koń, A może słoń. Motyle dwa, Skrawek błękitnego dnia, I ja... Zamykam oczy czasami, By żyć obrazami Gromadzonymi latami, Wspomnieniami. Nie muszę być Astronautą, By stopę postawić W srebrzystym pyle Mgławic. Mój kosmos cały Pochłaniam zmysłami... Po ciemku, pod powiekami.

@Konrad Koper No coz tak i taki był zamysł

Kula nic nie wie ....głupia że jest napędzana Bogiem albo ... szatanem

Groteska Wiosna, pierwsze kwiaty Pączki niecierpliwie nabrzmiałe Łaskocze słońce czule Zupełnie inne 2 światy ...Tu ..i Tam Zgliszcza dym pożoga Strach, niepewność, żałoba Cisza wybrzmiewa złowroga Syreny nie wabią śpiewem Trudno się Cieszyć Gdy świat niszczą Psy wojny obłąkane Młode życie skreślone W bruk wojną wdeptane Wiosna ... a Tak ponuro.

Pola Nadziei Jest taki dzien w listopadzie Co w nocy blask rozsiewa Każde serce gorace grzeje Jak lampka świecącą do nieba I kiedy patrzysz z oddali W te pola płomykow jasne Wiesz że to co było, wciąż trwa W naszych sercach właśnie. Ci Co odeszli tam żyją W pamięci naszej wyryci. Wiesz że ich nie zapomnisz Widząc te morze zniczy W każdym płomyku nadzieja Że kiedyś gdy ty odejdziesz Ktoś będzie Ciebie pamiętać I wiecznie żyć w innych będziesz.

Taniec na linie Wypiłem ogień do dna przez denko pokrzywiony swiat w głowie ład irracjonalny jakbym na linie tańczył huragan dmie lina ... chuśta się śmieję się rozczochrany trochę rozczarowany kot co 7 żyć ma osmolna swiecą Ćma To ja.. księżyc patrzy ma taką pełna twarz jakby do ula wlazł jeszcze jeden krok I mrok... lądowanie na ścianie Jutro będę grzeczny dziś... tańczę...

Linia.. Patrzę na moje dłonie Jak na mapę świata zniszczoną pomarszczoną lekko pamięć pieszczot, znoju codziennego boju linię życia studiuję uważnie lata przeminęły zastygły w głowie w jak magmie Jeszcze czuję żar jeszcze się wije wybucha czasem gna po zboczach lawa, spalona trawa Spogląda w Twoje Źrenice błyszczące jeszcze gdzieś między.. bogactwem młodości, starości nędzą Moje dłonie do Ciebie pędzą. Sycą się dotykiem... linia życia... nim Się urwie nagle Jeszcze kochać pragnie!

. Kropka na końcu Kończymy sprawę? Nowe zdanie ? Przecież tak Nie zostanie. Chciałbym postawić Kropkę definitywnie Ciągle wychodzi przecinek Nie umiem Żyć bez nadziei

Myśl Gdyby mnie nie było Zauważyłby świat ? Zadrżała by ziemia? Serce drży Ciebie ... nie ma. Tajemna chemia Nitka pajeczyny Na łące Powiewa na wietrze Niby jest Jakby nie ma Jak pszczoła Tęskni za kwiatem Myślę Czasem ktoś jest Dla kogoś Całym Światem

Euforia Wszystko czego chciałem Miałem we śnie ... Łąki pełne kwiatów Stopą deptałem bosą Wśród fal gniewnych Próbowałem krzyczeć Usta pełne wody milczą Otwarte szeroko oczy Widzą błękit nieba Serce bije jak szalone. Żyły gwałtownie rozszerzone Pompują czerwień krwi Synapsy iskrzą jak Telegrafy na froncie Wszystko przeżywam W kilka chwill Wszystko, czego chciałem We śnie miałem W 3 sekundy zapomniałem.. To była..wiem. euforia

@Atypowa Pani Wiem i jak dobrze że ktoś maluje na niebie. obrazy))

Niemoc Biorę się do pisania juz tysięczny raz pióro leży na stole 20 cm od ręki obok kartek nawet podniosłem dłoń.. opuściłem Jak to możliwe? 20cm... droga na księżyc W głowie już wszystko napisane ..równe rozdziały zgrane słowa barwne postacie, pejzaże Tylko ta niemoc w palcach ... a może brak wiary ... Zmagam się... Jak pielgrzym .. z ciężki plecakiem grzechów ... ile mi jeszcze dni zostało by napisać najpiękniejszą ... spowiedź z mojego życia... Bo czyż życie nie jest cudowne?

Łódką w chmurach miałem sen nierealny taki płynąłem łódka z wiosłami zupełnie jak po stawie po pas, po szyję w srebrnej trawie dokoła chmury kolor nieco szaro bury wysoko słońce wcale nie takie gorące a może księżyc nie do końca pamiętam podniecony strachem na alercie takim że drżę jak membrana pałeczką trącana wiosłuję po niebie się zreflektowałem że burza a ja .. a ja spadochronu zapomniałem.