joanna53

zmieniły się dziecięce marzenia, ale mamy do odegrania role a scenariusze pisze samo życie, miłego wieczoru:)

Piliśmy kawę każdego dnia dobrze nam było razem i nie spłynęła choć jedna łza w tym świecie pełnym marzeń A jednak szczęście nie miało trwać skończyły się marzenia do kubka kawy nie mogę wlać bo skoro ciebie nie ma Niebieski kubek pozostał mi jedynie dziś po tobie i tak mi wolno wciąż płyną dni zaszyłam się w żałobie

śliczny wiersz, jeszcze niejedno może się zdarzyć, pozdrawiam serdecznie:)

Dziś do Ciebie przyjść nie mogę teraz Ciebie kryje grób i nic Tobie już nie powiem bo wybrałaś inną z dróg Tak mi smutno jest bez Ciebie słońce utraciło blask oszukuję przecież siebie że powróci tamten czas Jeszcze dobrze dziś pamiętam uścisk Twych matczynych rąk gdy tak stałaś uśmiechnięta roztaczałaś światła krąg Wiatr rozwiewał włosy Twoje i wiosenny wplatał liść tych troskliwych oczu dwoje już nie spojrzą na mnie dziś Fotografia pozostała jak bezcenny dzisiaj skarb i ta czarna szarfa mała wtula się do Twoich warg I nikt zwrócić mi nie może tych szczęśliwych jasnych dni na Twym grobie dzisiaj złożę najwspanialszy bukiet Ci autor

prawda zawsze najlepsza, nawet ta gorzka pozdrawiam i życzę miłego wieczoru:)

faktom nie da się zaprzeczyć, pozdrawiam.

świetny tekst mimo trudnej formy, miłego dnia:)

człowiek w życiu nie powinien się poddawać, bo życie to ciągła walka, życzę miłego dnia:)

To było miejsce jedyne najdroższe na całym świecie dziś błądzą po nim już cienie a smutek serce me gniecie Patrzę na wierzby płaczące schylone nisko ku ziemi zabrały tamto mi słońce i nikt już tego nie zmieni A trawa nie pachnie tak samo i chabry kwitnące na łące a ja nie powiem już mamo odeszło serce gorące

świetny wiersz, tylko, że wtedy będzie już za późno, pozdrawiam i życzę miłego popołudnia:)

dziękuję bardzo za komentarz i życzę miłego dnia:)

zgrabna miniaturka, pozdrawiam.

spróbuj spojrzeć na życie od tej dobrej strony, nie wszystko w życiu jest czarne, pozdrawiam.

Była mroźna noc styczniowa u podnóża starych gór stała chatka kolorowa książę z niej uczynił dwór Nie mógł wracać do pałacu bo koronę brat mu skradł i nie było w nim tam placu a za bramą czekał kat Ledwie uszedł biedny z życiem brat był żądny jego krwi uciekł z zamku prawie z niczym błądził tak przez parę dni I to właśnie w noc styczniową kiedy hulał mroźny wiatr znalazł chatkę kolorową gdzie go nie mógł znaleźć brat Skoro znalazłem schronienie to przyniosę z lasu chrust buchnie ogień i płomienie i nie będzie straszny mróz Idzie dróżką coś szeleści trzaska pod stopami mróz ledwie się w koszyku mieści wpół zmarznięte dziecię już Szybko zabrał dziecię z lasu a pod pachę wcisnął chrust na nic nie mam więcej czasu coraz większy idzie mróz A gdy ciepło się zrobiło trzaskał w piecu z lasu chrust gdzie jest dziecię w koszu było śladu nie ma po nim już Starowina w kącie siedzi chucha w palce z zimna drży usiądź babciu bliżej pieca a nie będzie zimno ci Oj dziękuję ci mój Panie a przed sobą wróżkę masz weź koronę w posiadanie i miłością wszystkich darz Dobra wróżko mam życzenie chciałbym żeby stanął dwór tu gdzie znalazłem schronienie u podnóża starych gór Twe życzenie mym rozkazem dobrze postąpiłeś wprzód spełnię je za każdym razem dla mnie to nie żaden trud

świetny wiersz , nic na tym świecie nie dzieje się bez przyczyny, życzę dobrej nocy:)

ładny wiersz, lubię październik tylko wtedy jak świeci słońce, dobrej nocy:)

dobry wiersz, z życia wzięty, pozdrawiam serdecznie:)

piękny wiersz, skłania do refleksji, pozdrawiam serdecznie:)

Dziękuję Waldemarze za komentarz i życzę dobrej nocy:)

Dziękuję Ewo za komentarz i odwzajemniam pozdrowienia:)

A jutro wstanie nowy dzień i wszystkie smutki pójdą w cień z złocistej wstęgi spłynie blask na lepsze jutro lepszy czas Wejdziemy razem w przyszłe dni gdzie ciepłym blaskiem życie lśni a radość płynie z serca wprost i łączy ludzi każdy most A uścisk dłoni toczy krąg z życzliwych serc z splecionych rąk i gdzie marzeniem słodki sen zamienia się w szczęśliwy dzień

pewnie zdąży się z niej otrząsnąć do szóstego grudnia? Pozdrawiam:)

Znów stoję przy oknie i liczę samotnie te gwiazdy srebrzące na niebie ta miłość minęła po drodze zginęła już nie powrócę do ciebie Nie chciałam cię ranić i tak pozostawić byś cierpiał przeze mnie jedynie dziś lepsze rozstanie niż puste kochanie choć z czasem i ból ten przeminie A teraz wtapiam się w ciszę czy może skargę usłyszę czy wyrzut własnego sumienia za te uczucia zranione za te marzenia skreślone do końca rozwiane złudzenia

spadki w większości dzielą rodziny, pozdrawiam.

w życiu już tak jest, radość z smutkiem się przeplata, pozdrawiam i życzę miłego dnia:)