Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

joanna53

Użytkownicy
  • Postów

    714
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Treść opublikowana przez joanna53

  1. joanna53

    Zamknięte drzwi

    dobre:) pozdrawiam.
  2. Dziękuję bardzo za komentarz, czasami lubimy wracać do naszego dzieciństwa, pozdrawiam i życzę miłej niedzieli:)
  3. jestem strzelcem a więc nie mogę długo usiedzieć na jednym miejscu:) pozdrawiam.
  4. Za siedmioma górami za siedmioma rzekami żyło dziewczę prześliczne jak róża z blond złotymi lokami z niebieskimi oczami tylko w sercu szalała wciąż burza Nikt nie wiedział jedynie co powiedzieć dziewczynie jak zaskarbić jej miłość i wdzięki bo to była królewna zawsze smutna i gniewna często o niej śpiewano piosenki Jaka była przyczyna że tak piękna dziewczyna z lodu miała wykute już serce to złej wróżki zaklęcie co działała zawzięcie by na zawsze została w rozterce Przyjeżdżali rycerze i książęta w tej wierze że księżniczkę za żonę zdobędą po koronę jej złotą już sięgali z ochotą że w bogactwie jej pławić się będą A tu miłość jedynie mogła pomóc dziewczynie by zaklęcie złej wróżki rozprysło radość do niej wróciła i czar z siebie zrzuciła szczęście w sercu na nowo zabłysło Króla było pragnieniem i jedynym marzeniem by znów ujrzeć swą córkę szczęśliwą tak jak kiedyś przed laty śmiech wypełniał komnaty każdą życia cieszyła się chwilą Aż tu grajek wędrowny widząc zamek warowny na dziedzińcu przepiękną dziewczynę chwycił smyczek w swe ręce i grać począł panience nie przestając melodii na chwilę Nagle coś w niej ruszyło serce mocniej zabiło pękło wróżki rzucone zaklęcie pokochała królewna swej miłości już pewna a król wydał weselne przyjęcie
  5. Dziękuję Wszystkim za komentarze, pozdrawiam i życzę miłego wieczoru:)
  6. @Marcus świetny tekst, pozdrawiam:)
  7. może jest w zasięgu ręki a nam trudno je dostrzec, pozdrawiam.
  8. Płynie cicha pieśń nad ziemią w sercu wciąż narasta ból utraciłem tę jedyną został mi korali sznur Tę pamiątkę noszę z sobą jak talizman chronię go kiedy byłem jeszcze z tobą chciałaś nim odpędzić zło Nie wiedziałem że przed tobą życia tylko kilka dni nie będziemy już ze sobą te korale dałaś mi Chciałbym włożyć je na szyję i popatrzeć chociaż raz jak pod nimi serce bije i kraśnieje twoja twarz Dzisiaj to jest niemożliwe dzieli nas wieczności mur i pozostał mi jedynie twych korali piękny sznur autor
  9. chwila może zaważyć o losach świata, pozdrawiam.
  10. Bieda i samotność, co może być gorszego? Pozdrawiam.
  11. Fajny wiersz, ale to nie najlepszy sposób na zabicie jesiennej nudy, życzę miłego wieczoru:)
  12. Nie pytaj nikogo co jutro się zdarzy chociażby na świecie największych wróżbiarzy Nie pytaj ni gwiazdy ni słońca na niebie o przyszłym twym losie do końca nikt nie wie Nie wracaj do tego co masz już za sobą bo wrócić te chwile do ciebie nie mogą Bóg los zabezpiecza i dzierży w Swej dłoni a chwila za chwilą wciąż goni i goni A nie myśl co było i będzie przed tobą lecz pomyśl co teraz i zajmij się sobą Wypełnij najlepiej swe ziemskie zadanie bo ile ci czasu do końca zostanie autor
  13. "ciekawość to pierwszy stopień do piekła" dobrej nocy.
  14. złe decyzje rzutują na całe życie, życzę dobrej nocy.
  15. wszystko jest lepsze od tego co obecnie się dzieje, a co gorsza sytuacja wymyka się spod kontroli i nie ma nadziei, że coś na tym polu ulegnie poprawie, pozdrawiam.
  16. mądry wiersz, najważniejsze żeby w życiu kierować się sercem, pozdrawiam.
  17. śliczny wiersz, czas leczy rany ale blizny i tak pozostaną, pozdrawiam.
  18. @Gabrys jesień nie zawsze jest dla nas łaskawa, są także słotne dni, które wywołują u nas melancholię, pozdrawiam.
  19. @Pan Ropuchwiersz z życia wzięty, większość z nas ma podobne doświadczenia, pozdrawiam.
  20. Opuszczona ławeczka w ogrodzie mchem porosła i nie jest już taka słowik na niej przysiadał o wschodzie spotykała dziewczyna chłopaka Zaś wieczorem splatały się ręce pierwsza miłość i czułe spojrzenia nie pragnęli od życia nic więcej dziś ławeczka została ich nie ma Czy powrócą tu jeszcze po latach i usiądą jak dawniej w ogrodzie znów na ławce lecz w srebrnych już szatach wiatr przywieje wspomnienia o wschodzie autor
×
×
  • Dodaj nową pozycję...