jazzkółka

Jeśli zachwycać się życiem, to - najpiękniej - wspólnie. ☺️ Niestety, czasami, w tej gonitwie za życiem albo zapominamy o zachwycie, albo gubimy tę dłoń, która miała odcisnąć się na zawsze... PS w końcówce czyta Misię "i /nie/ dogonić życia". Pozdrawiam serdecznie ?

@Pan Ropuch Urocza wyliczanka ☺️

na gałązce rozhuśtał się księżyc lepki wieczór wstrzymuje oddech noc otwiera korytarze tajemne a ja myśli rozgarniam o tobie wśród nich szukam siebie gdzieś na dnie żadne słowa nie oddadzą myśli ukradkiem chowanych przed nagle telefon przerywa ciszę to ja chciałem cię tylko usłyszeć

@lena2_ wzruszył mnie ten wiersz Pozdawiam

@Sylwester_Lasota lepiej maski nosić durne niż bez maski pylić w urnie lepiej pisać tu lepieje niż z COVIDEM zgryzać ziemię

@Franek K @Franek K Nie wiedziałam? Zmienię tekst w takim razie. Dziękuję i pozdrawiam.? PS Ale chyba takich kur domowych - to nie?? @Dag Dziękuję, Daguś ?

@Henryk_Jakowiec Na epizod to mi nie wygląda?To raczej non stop grana opera mydlana (od "mydlić oczy" - sobie i bliskim), ciężko chorych (alkoholizm to choroba)

@Pan Ropuch Przy okazji tych porządków - wspominki to czy wypominki?☺️ Hartowała się stal, zgoda - ale i czasem zastygał też beton ?

jej królestwo nie jest z tego świata gdzie książę na białym koniu poleruje szabelkę podkręca wąsa i leczy syfilis po zagranicznej podróży ona w przetartych pończochach szoruje na kolanach parkiety i korona jej jakoś nie spada z głowy ciężkiej od kłopotów na bakier z życiem wytarta od zdejmowania a klejnoty lśnią martwo jak oczy przodków na portretach mijanych z prawdą kiedy idzie szybko tupiąc buntowniczo bo tak lubi gdy echo kroków rozbrzmiewa pokoleniami które przeszły od pucybuta po cholerę i ręce po łokcie pełne roboty nieupierściennione bo pierścionek i księcia na czarnym koniu diabli wzięli zresztą obrączkuje się tylko rzadsze okazy a tymczasem królewna jest pospolita niczym jej marzenia o królestwie nie z tej ziemi

Ten, kto zamyka drzwi przed światem, sam musi je chcieć odryglować - ale za tymi drzwiami musi czuć wsparcie bliskich i, czasem, - lekarzy) Ciekawy wiersz. Pozdrawiam. ?

@duszka Ładnie. Pozdrawiam ?

@Dag ? @duszka @iwonaroma @Bogdan Brzozka Dziękuję za słuszne uwagi ☺️ Rzeczywiście, macie rację. Skrócony, wiersz jest w sumie też czytelny, a - mniej pompatyczny ? Ale zostawię, jak jest. Wiersz był pierwotnie dedykowany, chodziło po pierwsze o Bifröst (sytuację, w której "wali się świat"), a po drugie o metaforyczne miejsce wyjścia sobie naprzeciw, porozumienia się (stąd ta MD "most znaczeń") Choćby "boso" - bo tylko wtedy to porozumienie jest pełne, prawdziwe Ale doceniam bardzo Wasze uwagi Dziękuję i pozdrawiam serdecznie? @Jacek_K Dziękuję Ci bardzo za dogłębne wczytanie się ? Pozdrowienia serdeczne ☺️

nie chcę myśli które kręcą piruety na puentach ani szpilek dziurawiących słowa w szewskiej pasji sneakersy słodkie zbyt przyziemne a na koturnach sens chybotliwy przyjdź do mnie boso chodź by stopami wybić dziury w moście znaczeń prawdy nocy nas dotknij

@Marianna- ?jadowity? z a s k r o n i e c @opal i czy zaskoniec to wąż?

@ais 5-1 też robi różnicę a odjemnik dalej szuka swojej Sumy? A co do Twojego minnie - fajne te ukryte rymy. ☺️

@Lidia Maria Concertina *z kolorem?/ Fajnie.☺️ Końcówka bez "oddychając" byłaby mz bardziej w rytmie, ale to po mojemu

wiatrem północnym sen się płoży morze jak kobra łagodnie opada antracytem śnij w migotkliwym łożu Neptuna sztormy zapomniane i rana śpiewaj wietrze noc o ramionach czułych miękko powplata w wiatru rozpuszczone włosy myśli pogodą podszyte jak liście by w uniesieniu pod niebiosy kiście snów ci wyśnił śpiewaj wietrze proszę

@tetu Cudnie dzielisz wersy ☺️ Z tej "wróżby" można czytać, i czytać.

@duszka Cieszy mnie, że czytasz po swojemu, mimo mojego prowadzenia ? Wyszedł całkiem inny wiersz☺️ Odpowiem tak: jeśli chciałabym napisać biało, a tym bardziej miniaturę, na pewno byłoby więcej oddechu i luzu dla czytelnika, przestrzeni interpretacyjnej. A tu - miało być (melo?)dramatycznie, z przesadą, przyznaję. I tak, prowadzę czytelnika, interpunkcją i weryfikacją wymuszając interpretację, by (w moim zamyśle) odczuł emocje i melodię tego wierszydeŁKA. Pozdrawiam serdecznie Dobrego Duszka, Monika ? @Waldemar_Talar_Talar Zatem - dziękuję, nie - mimo wszystko, tylko - po prostu ☺️

@miauczenie owies Dzięki za ambiwalentną pochwałę ? Zdaję sobie sprawę ze swojej rozbryzgliwości interpunkcyjnej i postaram się wymazać choć część kropek. ☺️ @Dag ?

@ais @ais To na pewno nie jednoaktówka ?

jak ptaki nurkujące w przepalone obsydianem oczy morza zmierzamy gdzie najmniejsza wyspa świata my

Zobacz... Jakie morze dziś zachłanne - piach połyka w toń, haustami. Brzeg rozbija się o fale - zawsze dobre w biciu piany czcze bałwany Słyszysz...? Nikną ślady wczorajszego szczęścia - w muszli śpi zwinięte. Szumem wody kołysane, czymś - niebyłym, co - nie będzie. za nic, w świecie Popatrz... Przypływ zaczął się ślimaczyć. Utknął brzuchem na mieliźnie. A przez palce w oczy piasek znowu sypnie, nim osiędzie w oku, solą A po molo został tylko pół-wykrzyknik mewy-śmieszki. W falach, jak liść. Zawieszony w g-moll punkcik. Między nami kropka. Bez 'i' . Widzisz...?

uwieram sama siebie chropawa zdzieram myśli warstwa po warstwie wreszcie okorowana do nagości oddycham raniąc palce o korę tak zwaną mózgową i krew zastyga żywicą z czasem zostanie morze na dłużej może nawet jantarem kiedyś krą żyła goniąc za tobą następną diabelnie rudą albo anielsko sielską w sumie wszystko jedna bąble wciąż bolą więc wdziuplam się doniezobaczenia i wreszcie tylko szelest do następnej piosęki

@Annie @Dag @Deonix_ @Waldemar_Talar_Talar @duszka Bardzo dziękuję za ślad, pozdrawiam, życząc dobrej nocy ☺️