kwintesencja

@violetta dziękuję, to wiele dla mnie znaczy :) pozdrawiam Cię serdecznie @Rolekdziękuję za serduszko, pozdrawiam:)

Tak, natrafilam na jego tekst i sprowokowalo mnie to do wstawienia mojego (to juz drugie podejscie, bo w zeszlym tygodniu wiersz ten zebral całe 0 reakcji) na moim instagramie wiersz zadebiutował 18 lutego https://www.instagram.com/p/C3fJdpXtjfb/?igsh=emZ5ZmVxbDNxeWsz

@Leszczym uwielbiam „poezję rupieci” :)

@_M_arianna_ ja też już szukam zawzięcie

@iwonaroma obojętny i tak energię przeznaczy na zmarnowanie

@bronmus45 ale piękne wspomnienia, podziwiam pamięć do detali, ja ilekroć chciałam opisać swoje sielskie wakacje z czasów dzieciństwa, mam pustkę w głowie i na kartce

@Konrad Koper 1. To dosyć częsty scenariusz, ofiara staje się oprawcą. Są sytuacje, gdy może to stanowić okoliczność łagodzącą, przykładowo w sprawach, gdzie dziecko, nad którym rodzic znęcał się nieprzerwanie przez wiele lat w końcu „bierze sprawy w swoje ręce” i zabija rodzica. Ale nawet wtedy nie jest to okoliczność wyłączająca bezprawność czynu lub winę (no chyba, że naprawdę byłaby to obrona konieczna). A co do konkretnie podanego przez Ciebie przykładu, no to jeśli taki człowiek, w wyniku zła, którego doznał sam wybiera to zło, to podejmuje decyzję taką, a nie inną, zatem zgodzę się z przedmówcą, zło to zło. A ewentualne okoliczności łagodzące, to już zależą od konkretnego stanu faktycznego.

@ja_wochen fajny pomysł na konstrukcję wiersza :)

@LennoraS tragiczny portret macierzyństwa pozbawionego miłości

Prawda, co roku wraz z pierwszymi oznakami wiosny ogłupia mnie nadzieja, tak jakbym nagle zapomniała jak to się dotychczas kończyło

W kontekście wiersza takie zakończenie brzmi złowrogo :) jakże spać słodko w takim świecie?

@Konrad Koper wirtuoz potrafi nadać swojej grze nieskończoność odcieni i zafascynować. Zgrzyt grafomańskiego odczytu przywrócił do rzeczywistości

Dziękuję bardzo :) cieszę się, że wiersz Cię zaciekawił, życzę Ci miłej niedzieli

Klamka zapadła, słowo się waży Wzbija nad kluklot, wadzi jak kamień – Język wybranych, runy w ruinach Gadamy z wiatrem, wschodzi karmazyn Dokomponuję zwrotkę o końcu W myśl o wielkości licho się garnie Chwieje się akord, trwa pantomima Kończyn, fałszuję – sufler w amoku Lepiej to zagra byle statysta Zdycham. Gardłuję o lekką karę

@Arsis King Crimson ❤️ ich muzyka, to dla mnie źródło inspiracji :)

@Marcin Sztelak wstrząsające

@Waldemar_Talar_Talar w życiu nic nie jest dane raz na zawsze, trzeba się cieszyć każdym dobrym dniem

@_M_arianna_ pięknie napisane:)

@Radosław bardzo udana miniatura, skłoniła mnie do postawienia sobie samej tego pytania, pozdrawiam

@marekg dobry wiersz, da się ciekawie o tym co powszednie

@arkadius poczytałam o bohaterce wiersza… wiersz ma bardzo ciekawe, trudne słownictwo i przepełniony jest bólem, cierpieniem artystki

@hania kluseczka okej, przyznam, że udało Ci się zaskoczyć!

@Wiesław J.K. pozdrawiam serdecznie :)

@andrew ja również pozdrawiam :) Szczęśliwi czasu nie liczą, a te chwile i tak z góry są policzone

@Waldemar_Talar_Talar dobrze, że otworzyły mu się oczy na to, co najpiękniejsze