Moondog

@Tectosmith dziękuję Ci bardzo również pozdrawiam @Rafael Marius wiesz o tym też jest w tym wierszu ale był inspirowany tym kawałkiem który jest moim zdaniem o przyzwyczajeniu do somotności Pozdrawiam

@Franek K w sumie to nie wiem czy pomylenie p i b to ortografia ale skoro pytasz to pewnie nie(pisałem fonetycznie). Ale dzięki @violetta no to już chyba ortografia:)

Za oknem szybują jesienne latawce Już wokół dniem szarość się karmi Codzień cię mijam na tej samej ławce Chociaż z miłością mi nie do twarzy Znów żar papierosa zawisł pod wargą Dym oddech zawiązał w krtani Wspomnienie zabrane na własność Czas nie przepisze w kolejny pastisz I tak nie zamienimy chociażby słowa W połowie kroku z kontekstu wyrwani Niczym wędrówka księżyca i słońca Jakbyśmy nigdy się nie spotkali

@Franek K dzięki za wytknięcie ortografi co do sylab może jeszcze usiądę nad tym kiedyś Pozdrawiam

@Tectosmith końcówka zamiotła po prostu od fajnej gry słowem do końcówki :) zabawne Pozdrawiam

@Somalija no chyba trochę truizm ale prawda Pozdrawiam @Marek.zak1 kurczę ja się jakoś nie mogę przekonać do opery ale dzięki za odzew Pozdrawiam również

@Deonix_ dzięki Pozdrawiam :)

A ty zabawiaj ich po to tutaj przyszłaś Do teatru uśmiechów i świateł blichtru Nie zrozumie nagości ekshibicjonista Wyzbytych z emocji prawie romantyków Porą gdy ciemna noc rozsiewa gwiazdy Przez wrzawę zachwytu zebranej gawiedzi Kradnie spojrzenia wdzięk kurtyzany A miejskie kuluary snują opowieść bohemy Świt niebo uwalnia spod wygasłych ognisk Porusza kierat w pustych objęciach Wskrzesza ruch lecz mimo woli Wspomnienie rysuje coś na kształt serca Pieśń chłopcze nosiłeś pod piersią wytrwale Nim wiatr ci ją wyrwał ptakom posłuszny Na strunach eolskich zapisał balladę By tęsknić ilekroć je znowu poruszy Ironią losu gdzieś między słowami Sercem wezwane odpowiada serce Tych nazbyt nostalgią nie przekłamanych Choć nie ten czas ani nie miejsce Tekst inspirowany filmem "Moulin Rouge" który przypominałem sobie ostatnio po kilkunastu latach i jest jak dla mnie równie świetny co kiedyś

@viola arvensis serdeczne dzięki :)

@Andrzej P. Zajączkowski świetne! trafia do kononu moich ulubionych Pozdrawiam

@Leszczym thx :)

@Liero takie wewnętrzne rozdarcie w bardzo ciekawej formie

@A-typowa-b a dzięki również serdecznie pozdrawiam :)

Krusząc obce zwierciadła przestrzeni Niczym wzburzone fale nadmorskie W blasku słońca skrywają błękit I snów dalekich światy bezdomne Stąd ogień zdolny pochłonąć i strawić Na rozkaz posłać w niebyt błądzące Dusze których wyrzekną się gwiazdy Gdy w lustrach oczu zapomną o sobie

@viola arvensis nie zgodzę się że wiersze o miłości są marne a ten fragment traktuje o niej właśnie różni się tylko adresatem co nie sprawia że jest bardziej wyjątkowy

Gdyby nie to że wiersz jest do Boga byłby to fragment bardzo romantyczny i ujmujący Pozdrawiam

@Bożena De-Tre widzę że zaowocowało wierszem cieszę się zatem. Ostatnia podoba mi się najbardziej Pozdrawiam

@Bożena De-Tre przed opublikowaniem ostatniego tekstu zbierałem myśli i też napisałem coś w rodzaju piosenki wyobrażając sobie że śpiewa ją Rysiek Riedel Powiedz miłość też ma ważny termin Powiedz ogień rozwieje czas Powiedz trudno się nie uzależnić Od dawania swemu losu szans Nie mam życia więc żyję chwilą Ty masz ten dwudziestoletni żar Półświęty uśmiech pół słodkie wino Niedosyt to najlepszy smak Pozdrawiam

@Rafael Marius może to trochę inny klimat ale odkąd pamiętam ten kawałek ma w sobie te pozytywne wibracje

@eskaoer poskładane naprawdę świetnie oprócz 4 wersu trzeciej od końca strofy zrezygnował bym z tego wypełniacza "w tej". Sarkastycznie ciętym językiem - świetne

@Wędrowiec.1984 bardzo Ci dziękuję Pozdrawiam

@Leszczym serdeczne dzięki Pozdrawiam

@Wiesław J.K. Spoko dzięki za wyłapanie błędu Pozdrawiam również :)

@Rafael Marius tutaj też jest to użyte nieco przekornie bo poprzedzający zdanie mówi by nie składać obietnic a iść jak to się mówi na głosem serca choć przeważnie nie bez wątpliwości Pozdrawiam @Tectosmith dzięki ja także jestem sceptykiem w temacie Boga Pozdrawiam @Marek.zak1 dzięki jak zwykle u mnie ortografia i jak zawsze Twój optymizm działa motywująco Pozdrawiam @violetta nadrobiłem właśnie ten sonet rzeczywiście przepiękny pierwsze wersy od razu chwytają Pozdrawiam i dzięki

Rozchylasz usta półświętym uśmiechem A toń powietrza przeszywają feromony Słowa nęcące wśród niedopowiedzeń Zmieniają uczucia w ciągły niedosyt Pełna przekory choć pewnie zaprzeczysz W świecie w którym nic nie ma za darmo Serce rezonuje jak przyrzeczeń namiestnik Gdzieś między tajemnicą a fastynacją